της Κατερίνας Μάτσα
Στις 27 Ιανουαρίου, επέτειο απελευθέρωσης των εναπομεινάντων Εβραίων στο Άουσβιτς από τον Κόκκινο Στρατό, ημέρα Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, επίσημες κυβερνήσεις και οργανισμοί έστειλαν έκαναν τελετές και έβγαλαν λογύδρια για την επέτειο. Όμως, πίσω από τα ανούσια λογύδρια κρύβεται μια επικίνδυνη, φασιστική, ναζιστική πραγματικότητα.
Μόνο φρίκη μπορεί να προκαλέσει το πόρισμα μιας έρευνας του περιοδικού Forward, που έφερε στο φως μνημεία που υπάρχουν σήμερα και είναι αφιερωμένα στους ναζί και στους συνεργάτες τους στην «Τελική Λύση», την εξόντωση των Εβραίων.
Τα μνημεία εκτείνονται σε τρεις ηπείρους και 16 χώρες. Αφορούν ανδριάντες, τιμητικές πλάκες και ονόματα δρόμων. Η έρευνα του Forward αποκάλυψε 320 μνημεία που βρίσκονται στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και στη Γερμανία, όπου υποτίθεται ότι έχει γίνει η αποναζιστικοποίηση, αλλά αυτή τη στιγμή υπάρχουν 162 ονόματα δρόμων και σχολείων, που αναφέρονται σε επιφανείς ναζί και συνεργάτες τους.
Νέα έρευνα που ακολούθησε αποκάλυψε 1.135 μνημεία σε 21 χώρες, οι 5 από αυτές στη Δυτική Ευρώπη. Στις ΗΠΑ υπάρχουν αυτή τη στιγμή 11 μνημεία προς τιμήν των ναζί στην Αλαμπάμα, τη Φλώριδα, την Πενσυλβάνια, τη Βιρτζίνια, το Wisconsin, το New Jersey.
Στο κέντρο του Μανχάταν, κατά μήκος του «Φαραγγιού των Ηρώων» του Μπρόντγουεϊ, υπάρχουν αναμνηστικές πλάκες για τον Πετέν και τον Λαβάλ, τον πρόεδρο και πρωθυπουργό της γαλλικής κυβέρνησης του Βισύ που συνεργάστηκε με τους ναζί κατακτητές της Γαλλίας και ευθύνεται για την αποστολή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στο θάνατο τουλάχιστον 67.000 Εβραίους. Εκτός από την πλακέτα του στο Μπρόντγουεϊ, ο Πετέν τιμάται με 11 δρόμους στις ΗΠΑ. Οι δρόμοι της Γαλλίας έχει απαλλαγεί από τον Πετέν, όμως στην Αμερική εξακολουθούν να τον τιμούν!
Άλλοι επιφανείς συνεργάτες των ναζί και δολοφόνοι είναι ο Stepan Bandera του οποίου έχουν στήσει προτομές στα βόρεια της Νέας Υόρκης και στο Wisconsin. Ο Μπαντέρα ήταν αρχηγός της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών, η οποία συμμάχησε με τους Ναζί και της οποίας τα μέλη συμμετείχαν με φανατισμό στην εξόντωση των Εβραίων. Σήμερα, τιμάται στην Ουκρανία όχι μόνο από τον φασιστικό «Δεξιό Τομέα» αλλά και από την επίσημη ακροδεξιά κυβέρνηση που συδαυλίζει τον πόλεμο με τη Ρωσία.
Ένας άλλος επιφανής Ουκρανός εθνικιστής που τιμάται είναι ο Roman Shukhevych. Ο Σούκεβιτς, αρχηγός της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών, υπηρέτησε σε ένα βοηθητικό τάγμα του Τρίτου Ράιχ που εκτελούσε θανατηφόρες αντισημιτικές επιχειρήσεις. Αργότερα, ο Σούκεβιτς ως διοικητής του λεγόμενου Ουκρανικού Αντάρτικου Στρατού, σφαγίασε χιλιάδες Εβραίους και 70.000 έως 100.000 Πολωνούς πολίτες. Προτομές Ουκρανών εθνικιστών υπάρχουν στη Νέα Υόρκη και το Οχάιο.
Άλλος τιμημένος φασίστας είναι ο Αντρέι Βλασόφ, πρώην σοβιετικός στρατηγός που πέρασε στην υπηρεσία των Ναζί και οργάνωσε στρατό με 100.000 άνδρες για το Τρίτο Ράιχ. Του έχουν στήσει ένα μνημείο λίγο έξω από τη Νέα Υόρκη.
Ακόμη τιμάται ο Dragoljub Mihailović (Ντράγκολιουμπ «Ντράζα» Μιχαήλοβιτς), ηγέτης των Σέρβων παραστρατιωτικών Τσέτνικ που πολέμησαν με τη ναζιστική Γερμανία ενάντια στους παρτιζάνους του Τίτο και ευθύνονται για την εθνοκάθαρση των Βόσνιων Μουσουλμάνων. Προς τιμή του έχουν στήσει αγάλματα στο Κλίβελαντ, στο Μιλγουόκι και σε δύο προάστια του Σικάγο.
Στο Σικάγο υπάρχει επίσης ένα μνημείο στον Adolfas Ramanauskas-Vanagas, ο οποίος διοικούσε μια μονάδα του Λιθουανικού Ακτιβιστικού Μετώπου, μιας συμμαχικής οργάνωσης των Ναζί η οποία ευθύνεται για τη σφαγή των Εβραίων σε όλη τη Λιθουανία το καλοκαίρι του 1941.
Ας σημειωθεί ότι η συντριπτική πλειονότητα αυτών των αγαλμάτων έχουν στηθεί τα τελευταία 20 χρόνια! Η άνοδος της φασίζουσας και φασιστικής δεξιάς στις ΗΠΑ, από το Tea Party έως τον Τραμπ φαίνεται ότι είναι ευνοϊκό έδαφος για να αποτίουν τιμές στους ναζιστές και τους συνεργάτες τους, ειδικά της ανατολικής Ευρώπης. Η ανέγερση των μνημείων αυτών σηματοδοτεί όχι μόνο μια επίθεση στη μνήμη του Ολοκαυτώματος, και είναι συνδεμένη με οργανωμένη «λευκή υπεροχή», το ρατσιστικό φασιστικό κίνημα. Συμβολή στη διαστροφή της ιστορικής αλήθειας και της παραχάραξης της ιστορίας έχει ο ιστορικός αναθεωρητισμός που μετατρέπει τους δολοφόνους των Εβραίων και άλλων μειονοτήτων σε ήρωες του αντικομμουνιστικού αγώνα.
Πρόσφατα, μετά από διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις του αντιρατσιστικού κινήματος οι Αρχές της Αλαμπάμα υποχρεώθηκαν να απομακρύνουν από το Πανεπιστήμιο το άγαλμα του Φον Μπράουν, πατέρα της τεχνολογίας πυραύλων του Γ’ Ράϊχ, που μετά τον πόλεμο εργάστηκε για τη NASA. Έδωσαν, όμως, το όνομά του σε μια αίθουσα του ίδιου Πανεπιστημίου!
Σε κάθε χώρα -και στην Ελλάδα- οι ναζιστές επιχειρούν να ανέλθουν από τους υπονόμους της ιστορίας, που τους έριξε η αντιφασιστική νίκη των λαών με πρωτεύουσα τη συμβολή του Κόκκινου σοβιετικού λαού, στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής, μέσα στις συνθήκες της παγκόσμιας κρίσης συνδυασμένης με την πανδημία.
Αυτό φαίνεται στην Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν, όπου ακροδεξιοί οργανώνουν περίτεχνες τελετές σε επετείους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να προσελκύσουν νεοναζί από όλη την Ευρώπη. Στην Ουκρανία, οι υμνητές του Μπαντέρα εργάζονται για να μετατρέψουν τη χώρα σε κόμβο της υπερεθνικής εθνικιστικής λευκής υπεροχής. Στην Κροατία, άνδρες με φασιστικά σύμβολα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν παρελάσει υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ πριν μερικά χρόνια. Και στη Γαλλία, όπου η ακροδεξιά Marine LePen συγκεντρώνει υποστηρικτές στη βάση του αφηγήματος ότι η Γαλλία δεν ευθύνεται για το Ολοκαύτωμα.
Τα μνημεία και οι φιγούρες που τιμώνται στέκονται σε ένα σταυροδρόμι φασισμού και νεοφασισμού, των ηττημένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και των σημερινών λευκών υπερασπιστών που πιστεύουν ότι βρίσκονται στα πρόθυρα ενός παγκόσμιου φυλετικού πολέμου. Είναι αδύνατο να καταλάβουμε το ένα χωρίς να καταλάβουμε το άλλο, γι’ αυτό η παρακολούθηση της ανάπτυξης των μνημείων των συνεργατών των Ναζί είναι τόσο σημαντική. Αυτά τα αγάλματα δεν υποτιμούν απλώς τους νεκρούς. Προειδοποιούν τους ζωντανούς.
Η τιμή που αποδίδεται σήμερα στους ναζί εγκληματίες όχι μόνο από τους ομοϊδεάτες τους αλλά και από επίσημες, δημοκρατικές -υποτίθεται- Αρχές αποτελεί μια τεράστια πρόκληση για ολόκληρη την ανθρωπότητα, που αιματοκύλισαν οι ναζί. Το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να δώσει τη δική του απάντηση. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό.
