Μια στροφή πριν. πριν; την Eπανάσταση
(Παρισινή Κομμούνα 1871)
…και η υψωμένη γροθιά ενός πρωινού
όταν όλα είχαν τελειώσει. Όταν
οι κραυγές των σφαγμένων ακούγονταν
στην ησυχία της νύχτας
η υψωμένη γροθιά
καθώς ο ήλιος ανατέλλει για τον
αποτρόπαιο 20ο αιώνα της αστικής
τάξης
η υψωμένη γροθιά
μιας νεκροζώντανης που ακόμα βογκούσε
μέσα απ’ το τσιμέντο της ασφάλτου
πεταγόμενη και παγωμένη πια
εις τους αιώνες. να φωνάζει.
Αλληλούια. Αλληλούια ήγγικεν
η ώρα των κολασμένων.
Για τους καιρούς που έρχονται
για τους καιρούς που σιμώνουν
για την Παγκόσμια Κοινωνική Επανάσταση
Από τη γέννα του Οκτώβρη
τα οδοφράγματα της Ισπανίας
απ’ τον Λένιν τον Τρότσκι τον Ντουρρούτι.
απ’ τους ελάχιστους ηγέτες αναρχικούς
που κράτησε τη σημαία της επανάστασης ψηλά.
τους Φίλους του Ντουρρούτι και την
αριστερή πτέρυγα του POUM στα οδοφράγματα
το Μάη του 37’, κόντρα
στους υπουργούς αναρχικούς
που σύμπραξαν με τη μπουρζουαζία
περιόρισαν νομοθετικά την απαλλοτρίωση
και αυτοοργάνωση
καλούσαν να εγκαταλείψουν τα οδοφράγματα
οι εξεγερμένες και οι εξεγερμένοι
και να πάνε σπίτι τους
και τύφλωσαν. ματοκύλισαν την επανάσταση.
Για πες μου Τρότσκι, τι έγραφες τότε;
«Λέτε ότι ο Μαρξισμός είναι καθ’ εαυτός διεφθαρμένος και ότι ο Σταλινισμός είναι νόμιμος απόγονος του;
Αλλά γιατί λοιπόν
εμείς, οι μαρξιστές επαναστάτες, βρισκόμαστε σε θανάσιμη πάλη ενάντια στο σταλινισμό σ’ όλο τον κόσμο;
Γιατί
οι σταλινικοί γκάνγκστερς βλέπουν στον Τροτσκισμό τον κύριο εχθρό;
Γιατί
όλες οι προσεγγίσεις προς τις ιδέες μας ή τις μεθόδους δράσης μας (Ντουρρούτι, Αντρές Νιν, Λαντάου και άλλοι) αναγκάζουν τους σταλινικούς γκάνγκστερς να καταφεύγουν σε αιματηρά αντίποινα;
Γιατί
απ’ την άλλη μεριά, οι ηγέτες των ισπανών αναρχικών, τη στιγμή που διαπράττονταν τα εγκλήματα της Γκεπεού στην Μόσχα και στην Μαδρίτη, σαν υπουργοί του Καμπαλέρο – Νεγκρίν, υπηρετούσαν τη μπουρζουαζία και τον Στάλιν;
Γιατί
ακόμα και τώρα, κάτω απ’ την πρόφαση της πάλης ενάντια στο φασισμό, οι Αναρχικοί μένουν εθελοντικά αιχμάλωτοι των Στάλιν -Νεγκρίν, των δημίων της επανάστασης, που έχουν αποδείξει την ανικανότητά τους να παλέψουν το φασισμό;»
Μα τι είναι αυτά που γράφεις;
Αυτά είναι ποίηση. Είναι στρατευμένη ποίηση.
είναι η ποίηση στα οδοφράγματα της διαρκούς
επανάστασης.
Δεν χαρίζουμε τις λέξεις στο σταλινικό
μπετονάρισμα της τέχνης, την εκτέλεση της
ελεύθερης δημιουργίας στον τοίχο
/(γραμμή)/ πλεονασμός /(γραμμή)/
η τέχνη ή θα ‘ναι λεύτερη ή τίποτα.
(μεγάλη παύση)
/(γραμμή)/.
μαζί με τα γκουλάγκ
Αλήθεια κατά τ’ άλλα Σπουδαίε Μπρεχτ.
τι είπες τότες γι’ αυτές τις δίκες;
Για τους καιρούς που έρχονται
για τους καιρούς που σιμώνουν
μέσα μέσα στην κάμινο της
διαλεκτικής, μέσα στην κάμινο
της ιστορίας
μέσα στο κόκκινο νήμα
VivelaCommune.
ξανά κυματίζει η σημαία στα «Κίτρινα γιλέκα» σαν
φάρος
μέσα στις ζούγκλες της Τσιάπας
τα «σύγχρονα σχολειά» του Φρανθίσκο Φερέρ
το πυρετώδικο στριφογύρισμα του λαού, των λαών
απ’ τα μνημόνια. Τη συνάντηση με τις
επαναστατικές ιδέες
Τώρα είναι ο καιρός της ζύμωσης
τώρα οι ιδέες μπορούν να καρπίσουν
απ’ τις ανάγκες των καταπιεσμένων
Να καρπίσουν λέξεις πρωτοφανέρωτες
και τόσο παλιές, ζωντανές να τρίξουν
το καπιταλιστικό οικοδόμημα
να το εκθεμελιώσουν
να το γκρεμίσουν.
με γενική απεργία διαρκείας
με οδοφράγματα με με με. με την
πολυποίκιλτη φαντασία των εξεγερμένων μαζών.
για την απαλλοτρίωση των μπουρζουάδων.
για τις λαϊκές συνελεύσεις
την εργατική εξουσία τους
για το στερέωμα της επανάστασης.
για το σβήσιμο του εργατικού κράτους
Η άρση της διαλεκτικής αντίφασης του παλιού και
του νέου κόσμου. Χωρίς αυτήν την διμέτωπη
προοπτική δεν νικά η επανάσταση.
μες στην παγκόσμια επανάσταση.
Η επανάσταση ή τέτοια θα ναι ή θα χαθεί.
Να μάχεσαι για σένα για τον διπλανό σου
ή για τον διπλανό σου και για σένα
και για τον κόσμο όλο.
Μες στον παγκοσμιοποιημένο
καπιταλισμό και της κρίσης του
μέσα στο καμίνι της Ιστορίας.
στα ζικ-ζακ με το βλέμμα μπροστά.
Ο θερισμός να γίνει Κόκκινος.
Για τους καιρούς που έρχονται
Για τους καιρούς που σιμώνουν.
Για πες μου παλιάτσο που τριγυρνάς στους αιώνες.
-Σάντσο Πάντσα αν δεν γίνεις Δον Κιχώτης
δεν θα νικήσουμε.
Σημείωση: η λέξη “γραμμή” προφέρεται έντονα και κοφτά. Συμβολίζει αλλαγή χωροχρονικού πλαισίου, σαν μουσική.
Βασίλης Σπυρόπουλος
30/5/2019
