του Σέρτζιο Εσκάλα*
Τον Μάρτιο του 2022 οι ΗΠΑ δέχθηκαν το μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών των τελευταίων δύο δεκαετιών. Με βάση τις πολιτικές που υιοθέτησαν ο Μπάιντεν, ο Τραμπ και οι προκάτοχοί τους, 221.303 άνθρωποι συνελήφθησαν να προσπαθούν να εισέλθουν από το Μεξικό (σύμφωνα με την dw.com, 28/4).
Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του ο Τζο Μπάιντεν, ο αριθμός αυτός αυξάνεται μήνα με το μήνα σχεδόν χωρίς εξαίρεση και είναι απίθανο να αλλάξει αυτή η τάση, λαμβάνοντας υπόψη τις συνέπειες που δημιουργεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος σε παγκόσμια κλίμακα στις μισθωτές και εξαθλιωμένες μάζες, οξύνοντας την ένδεια, την ανεργία και την αύξηση του κόστους ζωής. Υπό αυτή την έννοια, η ανθρωπιστική και μεταναστευτική κρίση απεικονίζεται και στην μεγάλη αύξηση των θανάτων τόσο στη Μεσογειακή οδό προς την Ευρώπη όσο και στην Ατλαντική οδό προς τα Κανάρια Νησιά, που καταγράφεται από τις αρχές του 2022 (ο.π., 29 Απριλίου).
Οι ΗΠΑ και οι μετανάστες
Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι τον Μάιο, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα ακυρώσει έναν κανονισμό γνωστό ως “Τίτλος 42”, ο οποίος καθιστά δυνατή την απέλαση μεταναστών λόγω της υγειονομικής κατάστασης που προκαλεί ο κορονοϊός. Αν και ο Λευκός Οίκος έχει ήδη δηλώσει ότι, στη θέση του, θα εφαρμόσει τον “Τίτλο 8”, που είναι ο συνήθης κανονισμός για τις ταχύρρυθμες απελάσεις, σκοπεύουν να μετριάσουν τις συνέπειες αυτών των πολιτικών με το σχέδιο ύψους 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων που ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο του 2021 η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις και το οποίο έχει την υποστήριξη ιδιωτικών εταιρειών, όπως η Mastercard και η Pepsi Co. Στόχος της κυβέρνησης Μπάιντεν είναι να “δημιουργήσει ευκαιρίες απασχόλησης στις χώρες προέλευσης”.
Ωστόσο, ο Μάρκο Πέρες-Ναβαρέτε, μέλος του Προγράμματος Δημοκρατίας του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ για την Κεντρική Αμερική, δήλωσε στη DW ότι η πολιτική του Μπάιντεν στοχεύει να “ευνοήσει την κατανάλωση υπερεθνικών προϊόντων, τα οποία προωθούν την υπερεκμετάλλευση των πόρων και ωφελούν μικρά τμήματα του πληθυσμού. Με την εγκατάσταση αυτών των επιχειρήσεων, πάνω από το 70% των εμβασμάτων θα δαπανάται σε αυτές και έτσι τα χρήματα επιστρέφουν, ως μέρος ενός κύκλου που δημιουργεί μικρές ελίτ, αλλά διατηρεί τον κίνδυνο της φτώχειας άθικτο, χωρίς επενδύσεις στην υγεία, την εκπαίδευση και τις κοινωνικές ανάγκες”. Επιπλέον, προσθέτει ο Πέρες-Ναβαρέτε, “στην περίπτωση της Ονδούρας, οι περιβαλλοντικές καταστροφές του 2020 (τυφώνες Γιότα και Έτα), καθώς και η βία που ενισχύεται από την ασυδοσία και ένα κράτος που συνδιαλέγεται με στρατιωτικές και υπερσυντηρητικές δυνάμεις, έχουν διατηρήσει τη μαζική έξοδο από μια περιοχή μη βιώσιμη για μια αξιοπρεπή ζωή”.
Υπό αυτή την έννοια, η Ναταλία Ορτίζ, κοινωνιολόγος και ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Μελετών και Ανάπτυξης της Κεντρικής Αμερικής (INCEDES) στη Γουατεμάλα, επισημαίνει ότι “η μετανάστευση αποτελεί στρατηγική επιβίωσης μπροστά στην έλλειψη εργασίας στις χώρες προέλευσης. Μείνετε στις χώρες σας”, τους είπαν. Αλλά γιατί να μείνουν, αν η φτώχεια, η ανισότητα και η έλλειψη θεσμικής αντιμετώπισης συνεχίζουν να διαιωνίζονται;
Από την πλευρά του, ο Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης του Τέξας, Γκρεγκ Άμποτ, ανακοίνωσε ότι θα κάνει χρήση ενός άρθρου του εθνικού Συντάγματος που του δίνει πολεμικές εξουσίες και, κατά συνέπεια, τη δυνατότητα να προχωρήσει σε μαζικές συλλήψεις και χρήση πυροβόλων όπλων, αν αυτό “είναι απαραίτητο”. Με τον τρόπο αυτό ο Άμποτ σκοπεύει να κηρύξει “εισβολή” στην πολιτεία για να αντιμετωπίσει το κύμα μεταναστών που φτάνουν στα σύνορα με το Μεξικό (Ambito Financiero, 02/05). Στο πλαίσιο της κατάστασης αυτής, παρατηρείται αύξηση των λαϊκών εξεγέρσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η αύξηση των απεργιών και των κατακτήσεων έχει φτάσει σε επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί εδώ και δεκαετίες (https://politicaobrera.com/6880-ola-de-huelgas-en-estados-unidos).
Ναυάγιο
Πάνω από 3.000 μετανάστες έχασαν τη ζωή τους ή εξαφανίστηκαν στη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό πέρυσι στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ευρώπη, αριθμός που διπλασιάζει τα θύματα του 2020, όπως αποκάλυψε (29.04.2022) η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Κατά τη διάρκεια του 2022, καταγράφηκαν 1.544 θάνατοι και στις δύο διαδρομές.
“Είναι ανησυχητικό ότι από την αρχή του έτους, άλλοι 478 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή χάθηκαν στη θάλασσα”, δήλωσε η Σαμπία Μαντού, εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) στη Γενεύη. “Το θαλάσσιο ταξίδι από τα παράκτια κράτη της Δυτικής Αφρικής, όπως η Σενεγάλη και η Μαυριτανία, προς τα Κανάρια Νησιά είναι μακρύ και επικίνδυνο και μπορεί να διαρκέσει έως και 10 ημέρες”, υπογράμμισε η εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. “Πολλές βάρκες χάνουν τον προσανατολισμό τους ή εξαφανίζονται χωρίς ίχνος σε αυτά τα νερά”, συνέχισε η ίδια. Όπως και στην περίπτωση των μεταναστεύσεων από την Κεντρική Αμερική προς τις ΗΠΑ, έτσι και αυτές που διαπιστώνονται από τη Βόρεια Αφρική μέσω της Μεσογείου προς την ΕΕ, αποτυπώνουν μια ανθρωπιστική και μεταναστευτική κρίση της οποίας οι αιτίες βρίσκονται στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε παγκόσμια κλίμακα, και είναι αναπόφευκτες.
05/05/2022
Δημοσιεύτηκε στο μπλογκ Politicaobrera.com
Μετάφραση Αρ. Μα.
