Ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία

του Ερνέστο Αγγελή

Με μια διαδήλωση 1500–2000 φοιτητών, φοιτητριών και εργαζομένων, δονήθηκε την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου το κέντρο της Αθήνας και οι συνοικίες της Καισαριανής ως την είσοδο της Πανεπιστημιούπολης στην Ούλοφ Πάλμε.

Πολλές εκατοντάδες φοιτητές από τους συλλόγους της Αθήνας, αλλά και αλληλέγγυοι εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί και πανεπιστημιακοί υπάλληλοι, κινητοποιήθηκαν σε αλληλεγγύη στο φοιτητικό κίνημα, κάνοντας μια διαδήλωση η οποία σημαδεύει αυτήν την πρώτη, εντελώς αρχική φάση της σύγκρουσης με την Κυβέρνηση, ενάντια στην επιβολή του αστυνομικού καθεστώτος στα Πανεπιστήμια και όλα τα αντιεκπαιδευτικά της μέτρα.

Το πώς εννοεί η κυβέρνηση την αστυνομική αστυνομία, φάνηκε εξ αρχής καθώς δυνάμεις των ΜΑΤ και άλλων αστυνομικών σωμάτων κατέλαβαν τα Προπύλαια, χώρο ασύλου και διεκδίκησης ασύλου από τα προδικτατορικά χρόνια, ακόμη και στα χρόνια της δικτατορίας. Η κυρία Κεραμέως και ο παλιός εξωμότης της ΚΝΕ Θεοδωρικάκος δείχνουν έμπρακτα πόσο εμπνέονται από τη στρατιωτική χούντα.

Η διαδήλωση η οποία άρχισε λίγο μετά τις 7 μ.μ. από τα Προπύλαια, χωρίστηκε σε δύο υποσύνολα. Προπορεύτηκαν οι φοιτητικοί σύλλογοι που πρόσκεινται στο ΜΑΣ (ΚΝΕ), ενώ το υπόλοιπο και πολύ μαζικότερο μπλοκ των υπόλοιπων φοιτητικών συλλόγων πορεύτηκε υπό την ασφυκτική πίεση των ΜΑΤ. Αν και δυναμικό, το τμήμα αυτό των φοιτητών ήταν εντελώς ειρηνικό, ωστόσο η αστυνομία έκανε αισθητή την -απειλητική της- παρουσία ζώνοντας την πορεία με εκατοντάδες πάνοπλους ΜΑΤαζτήδες σε κάθε βήμα, τα Προπύλαια ως το Σύνταγμα και μέσω της Β. Σοφίας έως τα Ιλίσια!

Η διαδήλωση αυτή, ήταν αναμφισβήτητα η κορύφωση της εβδομάδας των κινητοποιήσεων, με μαζικές περιφρουρήσεις των κεντρικών εισόδων των σχολών στου Ζωγράφου και στα Ιλίσια, οι οποίες συνάντησαν την μανιασμένη αλλά αποτυχημένη αστυνομική βαρβαρότητα.

Ωστόσο, επιτυχία ήταν όταν στην απαίτηση των φοιτητικών συλλόγων να ανοίξει η διμοιρία τον δρόμο προς την πανεπιστημιούπολη, υποχρεώθηκε να κάνει πέρα. Αργότερα, ακόμα πιο σημαντική ήταν η εκδήλωση μιας πρωτοφανούς επίσης αλληλεγγύης από σχεδόν όλους τους διερχόμενους αυτοκινητιστές, οι οποίοι στο πέρασμα της διαδήλωσης, κορναριζαν επιδοκιμαστικά και σήκωναν τις γροθιές τους στη νεολαία!

Μια άλλη επίσης σημαντική φάση της πορείας, ήταν όταν έχοντας προχωρήσει προς την Καισαριανή, οι διαδηλωτές σταμάτησαν, με τα ΜΑΤ να είναι σε απόσταση αναπνοής, και άρχισαν να τραγουδούν την Ξαστεριά, με υψωμένες τις κόκκινες σημαίες.

«Οι φοιτητές δεν είναι συμμορία, έξω από τις σχολές η αστυνομία», «Κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό», «Κουμής, Κανελλοπούλου, Σαμπάνης, Καλτεζάς, Αλέξης Γρηγορόπουλος αυτή είναι η ΕΛ.ΑΣ», «Κάτω η Κυβέρνηση», «Έξω από την πορεία, η αστυνομία» ήταν μερικά μόνο από τα συνθήματα που φωνάζονταν από τους φοιτητές σε όλη τη διάρκεια της πορείας, από τις 7 μ.μ. ως τις 9.30 μ.μ. Στο τέλος, οι διαδηλωτές οδηγήθηκαν στην είσοδο της Παν/μιούπολης, στην οποία βρίσκονταν οι φοιτητικές συγκεντρώσεις περιφρούρησης, με τους συγκεντρωμένους εκεί φοιτητές να υποδέχονται με συνθήματα τους διαδηλωτές που έμπαιναν από τις πύλες με ένα αίσθημα δίκαιης χαράς, για το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν τόλμησε να προχωρήσει στην εγκατάσταση των μπάτσων της ακόμα, όπως ανακοινώθηκε προηγουμένως. Μπορούμε να διαπιστώσουμε λοιπόν, ένα πρώτο στραπάτσο της κυβέρνησης στο έως πρότινος κρίσιμο για το τσακισμένο πολιτικό της γόητρο αυτό ζήτημα. Η μεγάλη κινητοποίηση που έγινε τις προηγούμενες μέρες, η οποία αντιμετώπισε την αστυνομική βία και καταστολή, θα έχει συνέχεια. Η σύγκρουση με την χρεοκοπημένη και καταρρέουσα κυβέρνηση της πείνας, της ανεργίας και της καταστολής, είναι μπροστά.

Σύντροφοι του ΕΕΚ-Τροτσκιστές πήραν μέρος στην διαδήλωση, μοιράζοντας εκατοντάδες προκηρύξεις με την Κομματική ανακοίνωση αλληλεγγύης στη φοιτητική νεολαία.

Παρακάτω παραθέτουμε την ανακοίνωση του ΕΕΚ:

EEK: Νίκη στον Αγώνα της Φοιτητικής Νεολαίας

Έξω η αστυνομία από τα Πανεπιστήμια

Ολοι στην διαδήλωση των φοιτητικών συλλόγων και εκπαιδευτικών σωματείων,
Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου στις 7 μ.μ. από τα Προπύλαια.

Η κινητοποίηση της φοιτητικής νεολαίας, ενάντια στην επιβολή αστυνομικού καθεστώτος στα Πανεπιστήμια, οδηγεί την κυβέρνηση που πεθαίνει μέσα στους σπασμούς της οικονομικής, πολιτικής και ηθικής χρεοκοπίας, σε ένα χωρίς προηγούμενο όργιο βίας και καταστολής που όμως δεν μένει αναπάντητο.

Στην έκρυθμη πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται, με την διάσπαση της άρχουσας αστικής τάξης και την οργή του λαού για την πείνα και την κλιμακούμενη ανεργία, η ανάγκη για μια κινητοποίηση πρώτα απ’ όλα όλης της προλεταριακής εργαζόμενης και άνεργης νεολαίας σε αλληλεγγύη και για τη νίκη του αγώνα των φοιτητών, είναι επιτακτική όσο ποτέ.

Κινητήρια δύναμη της νέας φάσης της σύγκρουσης της νεολαίας με τα όργανα καταστολής της κυβέρνησης της πείνας και της ανεργίας, είναι η συνδυασμένη και ανισόμερη κλιμάκωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης όπως εκδηλώνεται στην χρεοκοπημένη καπιταλιστική Ελλάδα των μνημονίων, οδηγώντας σε μια κοινωνική και πολιτική έκρηξη μεγάλης ισχύος, η οποία θα ενσωματώνει και θα ξεπερνά τους μεγάλους και προδομένους αγώνες της περιόδου 2010-2016. Είναι για αυτό που η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 ζει και εμπνέει τη νεολαία.

Όπως σωστά διαδηλώνουν οι φοιτητές, η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλλει ένα αστυνομικό καθεστώς ελέγχου και καταστολής μέσα στα πανεπιστήμια, ενώ ο λαός πεινάει. Η καταστολή που επιχειρούν να επιβάλλουν με την πολιτική στήριξη της ξεδοντιασμένης ψευτο-αντιπολίτευσης του Σύριζα, εκδηλώνει τον τρόμο των κρατούντων και των υπηρετών τους και τα προληπτικά χτυπήματα που επιχειρούν ενάντια στην επερχόμενη κοινωνική επανάσταση.

Γι’ αυτό, η μάχη για την συντριβή των αστυνομικών αποφάσεων της κυβέρνησης, δεν περιορίζεται στην προάσπιση του κερδισμένου με αίμα ασύλου, αλλά επεκτείνεται στις συνοικίες και κυρίως τους δρόμους όλης της χώρας, όπου κρίνεται η τύχη της ζωής ολόκληρου του λαού: από τον αγώνα των εργατών της Μαλαματίνας και τον αγώνα για την υπεράσπιση των Εξαρχείων ενάντια στην αστυνομία, έως την σύγκρουση όλου του εργατικού κινήματος ενάντια στον απεργοκτόνο νόμο Χατζηδάκη και την πάλη για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες στον Ελαιώνα, σ’ όλη την Ελλάδα και διεθνώς.

Η μάχη ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία, είναι πρώτα απ’ όλα μάχη, για την ανατροπή όλου του καταρρέοντος καπιταλιστικού καθεστώτος της ανεργίας, της πείνας, της καταστολής και της θανατοπολιτικής, με την ανατροπή της καπιταλιστικής κυβέρνησης και την συντριβή του αστικού κράτους.

Όλοι στους δρόμους! Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης Κούλη – Θεοδωρικάκου – Κεραμέως και της σάπιας εξουσίας του κεφαλαίου. Εμπρός στο δρόμο του Κόκκινου Οκτώβρη του 1917, για την συντριβή των ιμπεριαλιστών, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και τη νίκη της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης. Οργανωθείτε στο ΕΕΚ–Τροτσκιστές, για την εργατική εξουσία και μια άλλη Παιδεία σε μια άλλη κοινωνία, τον αταξικό, ακρατικό και ανεξουσίαστο ελευθεριακό κομμουνισμό.

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ–ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ