Μαζική η συμμετοχή στην απεργία/αποχή
από την αξιολόγηση της τρόικας και των δανειστών
Με υψηλά ποσοστά αποχής (70-80%) από την αξιολόγηση απάντησε το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων στην (ν)τροπολογία της Κυβέρνησης και της Υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγας Γεροβασίλη που με την ψήφιση της διάταξης του άρθρου 36 του Ν. 4489/17 υιοθετεί τιμωρητικά μέτρα για όσους υπαλλήλους δεν συμμετάσχουν στην αξιολόγηση της τρόικας.
Η διάταξη προβλέπει ότι σε περίπτωση μη αξιολόγησης του υπαλλήλου, δηλαδή λόγω της συμμετοχής στην απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ, όσοι υπάλληλοι δεν αξιολογηθούν δεν μπορούν να συμμετάσχουν στις διαδικασίες κρίσεων και επιλογής για τις θέσεις προϊσταμένων ή διευθύνσεων.
Οι σχετικές διακρίσεις λόγω συμμετοχής σε απεργία καθιστούν την κυβέρνηση εξαιρετικά επικίνδυνη καθώς θεσμοθετούνται μέτρα κατά των απεργών που πιθανότατα θα τα συναντήσουμε στον επικείμενο νόμο περί εκσυγχρονισμού του συνδικαλιστικού κινήματος που κατ’ απαίτηση των τροϊκανών θα επιχειρήσει να περιορίσει το δικαίωμα της απεργίας και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Μπορεί ο Τσίπρας να στήριζε την απεργία της ΑΔΕΔΥ κατά της αξιολόγησης που είχε υιοθετήσει η κυβέρνηση Σαμαρά δια του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά όλοι γνωρίζουν πια με την τροπολογία Γεροβασίλη ότι ούτε αυτό το εννοούσε, όπως και όλα τα υπόλοιπα περί μνημονίων. Η τροπολογία Γεροβασίλη είναι ευθέως αντίθετη με το Σύνταγμα και τον υπάρχοντα συνδικαλιστικό νόμο.
Παράλληλα με την αντεργατική τροπολογία, σειρά πιέσεων ασκήθηκαν στους εργαζόμενους προκειμένου να συμμετάσχουν στην αξιολόγηση. Διαρροές κυκλοφόρησαν ότι ο μη αξιολογούμενος υπάλληλος δεν θα μπορεί να μεταταχθεί ή να μετακινηθεί αν και ο σχετικός νόμος για την κινητικότητα δεν αναφέρει κάτι σχετικό. Στο Υπουργείο Παιδείας, αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί δέχτηκαν πιέσεις ότι η μη αξιολόγηση τους θα έχει ως αποτέλεσμα τη μη ανανέωση της απόσπασής τους στο υπουργείο. Σε ορισμένες υπηρεσίες και δήμους το πρωτόκολλο παρέμεινε “ανοικτό” μέχρι της 6/10 αν και η ημερομηνία υποβολής των φύλλων αξιολόγησης από τους υπαλλήλους εξέπνευσε στις 2/10. Στο Αττικό Νοσοκομείο αυτό ανακοινώθηκε απροκάλυπτα.
Με τη μαζική συμμετοχή των δημοσίων υπαλλήλων στην απεργία, η θητεία της κυβέρνησης κρίθηκε έως οριακά ανεπαρκής αφού η βαθμολογία της δεν ξεπέρασε τις 30 μονάδες βάσης, σύμφωνα πάντα με τα δικά της υιοθετούμενα κριτήρια για την αξιολόγηση.
Η μαζική συμμετοχή στην απεργία-αποχή δείχνει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι αδρανείς και σίγουρα πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε μεγαλύτερης κλίμακας δράσεις αρκεί να υπάρξει ένα συνεχές σχέδιο αγώνα που να ξεπερνά τη κλαδικότητα των αγώνων. Απαραίτητος όρος ενοποίησης των αγώνων σε δράσεις μεγαλύτερης κλίμακας είναι να τεθούν στον προβληματισμό του εργατικού κινήματος τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα και όχι μόνο η αντίσταση στις υπαρκτές αντιδραστικές πολιτικές.
Το να περιορίζει κανείς το εργατικό κίνημα στην αντίσταση, όπως αναφέρεται σε πολλά κείμενα συνδικαλιστικών παρατάξεων, σημαίνει να παίζουμε διαρκή άμυνα σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος που η ισοπαλία είναι ένα αδύνατο αποτέλεσμα.
Ο περιορισμός της οπτικής του εργατικού κινήματος από τη συνολική κατάσταση που διαμορφώνεται με την αποσύνθεση της ΕΕ το χάος της Μέσης Ανατολής ή το νέο πλανητάρχη των πυρηνικών βομβών, σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ούτε τους κινδύνους, ούτε τις επαναστατικές ευκαιρίες που προκύπτουν για το εργατικό κίνημα στη χώρα μας και διεθνώς. Ο διαχωρισμός των καθημερινών ζητημάτων από τα γενικά πολιτικά καθήκοντα της εργατικής τάξης μέσα στα σωματεία μας υποπίπτει σε εκείνο το θανάσιμο σφάλμα που κάνει και τον πιο αγνό μαχητικό συνδικαλιστή υποχείριο της αστικής πολιτικής.
Γιάννης Χατζηγιάννης
Εργαζόμενος ΕΦΚΑ Μισθωτών Μαγνησίας