του Ερνέστο Αγγελή
Σάββατο μεσημέρι, 6 Φεβρουαρίου, πρώτη ημέρα ενός ακόμη σκληρού λοκντάουν, στο σίριαλ των αλλοπρόσαλλων μέτρων -αστυνομικών κατά βάση, σε ένα πρωτίστως υγειονομικό πρόβλημα-, που παίρνει η κυβέρνηση. Εκατοντάδες διαδηλωτές αψηφώντας τις αστυνομικές απαγορεύσεις κατέβηκαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος. Στο δρόμο σπάει η αστυνομοκρατία.
Πάνω από 500 διαδηλωτές, εργαζόμενοι και στην πλειοψηφία τους νεολαίοι, κινητοποιήθηκαν ενάντια στις διώξεις που έχουν ασκηθεί σε αγωνιστές και αγωνίστριες για συμμετοχή στις διαδηλώσεις του Πολυτεχνείου, στην απεργία της 26 Νοέμβρη και στη διαδήλωση της 6ης Δεκέμβρη και ενάντια στα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στο πλαίσιο της κατασταλτικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Η διαδήλωση είχε καλεστεί από την Επιτροπή Αλληλεγγύης στους διωκόμενους-διωκόμενες για την ελευθερία σε κινητοποιήσεις.
Με πανό ενάντια στην αστυνομική απαγόρευση με πρόσχημα την πανδημία, γύρω από την Επιτροπή κινητοποιήθηκαν εκατοντάδες διαδηλωτές με τα πανό των οργανώσεων εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ανάμεσα στις οποίες το ΕΕΚ, με πανό που έγραφε “Όχι στα πρόστιμα – Υγεία – Δουλειά – Ελευθερία”. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν εργατικά σωματεία όπως η ΠΕΝΕΝ, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και άλλες κοινωνικές συλλογικότητες.
Η αστυνομία είχε μπλοκάρει την πρόσβαση στην πάνω πλευρά της πλατείας Συντάγματος πριν την έναρξή της διαδήλωσης και χρειάστηκε η επίμονη απαίτηση των διαδηλωτών για να ανοίξει ο χώρος ύστερα από αρκετή ώρα, για να προχωρήσουν προς την Βασ. Σοφίας, ανεβαίνοντας τα σκαλιά της πλατείας. Έγινε με αυτόν τον τρόπο κατορθωτό να προχωρήσει η διαδήλωση προς τα μπρος, με τους διαδηλωτές να καταγγέλλουν τα αστυνομικά μέτρα. Στη συνέχεια η διαδήλωση προχώρησε προς την κάτω πλευρά της πλατείας Συντάγματος, απλώνοντας πανό μπροστά από τους διερχόμενους, με σκοπό να γίνει πορεία προς τα Προπύλαια. Ισχυρές δυνάμεις της αστυνομία παρατάχθηκαν μπροστά στους διαδηλωτές, εμποδίζοντας την πορεία. Η διαδήλωση έληξε με τους διαδηλωτές να καλούν στις επόμενες κινητοποιήσεις.
Ήταν μια πρώτη πετυχημένη δράση της Επιτροπής Αλληλεγγύης –μια μικρή μάχη στο ένα μεγάλο ταξικό πόλεμο- που θα έχει συνέχεια στους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στο κράτος της βίας και τρομοκρατίας, την κυβέρνηση και το κεφάλαιο.
