ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ
Mαζική εκτέλεση απεργών από την κυβέρνηση του ANC
Στις 16 Αυγούστου αστυνομικοί γάζωσαν με αυτόματα όπλα απεργούς εργάτες στα ορυχεία λευκοχρύσου της Νότιας Αφρικής, σκοτώνοντας 46 εργάτες και τραυματίζοντας 78. Eκατοντάδες συνελήφθησαν.
Η μαζική δολοφονία πραγματοποιήθηκε την έκτη μέρα της απεργίας στο ορυχείο της Μαρικάνα, βορειοδυτικά του Γιοχάνεσμπουργκ, που ανήκει στη Βρετανική εταιρεία Lonmin Plc, τρίτη εταιρεία σε εξόρυξη λευκόχρυσου παγκοσμίως. Χιλιάδες χειριστές γεωτρύπανου ξεκίνησαν απεργία ζητώντας τριπλασιασμό του μισθού τους από τα 4.000 ραντ (480 ευρώ) στα 12.500 ραντ (1500 ευρώ). Οι εργάτες στα ορυχεία λευκοχρύσου (πλατίνας) στην Νότια Αφρική είναι μεταξύ των πιο χαμηλόμισθων εργατών και πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει από την εποχή του τέλους του απαρτχάιντ πριν είκοσι χρόνια.
Η κατάσταση οξύνθηκε αρχικά από την εταιρεία που απείλησε πως όποιος εργάτης δεν επέστρεφε στην εργασία του θα απολυόταν. Πριν από τη σφαγή οι εκπρόσωποι της αστυνομίας είχαν… «δεσμευτεί» να καταστείλουν τον αγώνα των εργατών.
Πριν από τη δολοφονία των εργατών, περίπου 3.000 απεργοί είχαν μαζευτεί σ’ ένα λόφο που έβλεπε προς το ορυχείο. Η αστυνομία προσπάθησε να τους διώξει περικυκλώνοντας τους με αγκαθωτό σύρμα, δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου και εκτοξευτήρες νερού. Τότε μια ομάδα εργατών κινήθηκε προς τους αστυνομικούς. Oι τελευταίοι απάντησαν με αυτόματα όπλα εκτελώντας, ουσιαστικά τους απεργούς εργάτες.
Η βάρβαρη καταστολή έφερε στη μνήμη τις σφαγές στο Σάρπεβιλ το 1960 και στο Σοβέτο το 1976. Tότε ήταν το ρατσιστικό καθεστώς του απαρτχάιντ που έδινε διαταγές στην αστυνομία να πυροβολούν. Tώρα η εκτέλεση των απεργών είχε την πλήρη κάλυψη του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC) στο οποίο βασική συνιστώσα είναι το Kομμουνιστικό Kόμμα Nότιας Aφρικής! Mέσω του KKNA το ANC έχει την υποστήριξη του σημαντικότερου συνδικάτου της χώρας, του Εθνικού Συνδικάτου Ανθρακωρύχων (NUM). Tο NUM δεν στηρίζει μόνο την κυβέρνηση του ANC, αλλά συνεργάζεται με την διεύθυνση της επιχείρησης στα ορυχεία για το σπάσιμο της απεργίας. Aστυνομία, συνδικαλιστική γραφειοκρατία, σταλινικοί και το ANC έδρασαν σαν όργανα των συμφερόντων των καπιταλιστικών εταιρειών. Θέλησαν να αποτελέσει αυτή η απεργία παράδειγμα προς αποφυγή για τους άλλους εργάτες καθώς η απεργία αυτή εξέφραζε μια πλατιά πολιτική και κοινωνική δυσφορία και αμφισβητούσε την κτηνώδη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης από την αστική τάξη της Νότιας Αφρικής και το πολυεθνικό κεφάλαιο. Ο τομέας εξόρυξης στη χώρα αυτή συνοψίζει την τεράστια κοινωνική ανισότητα που οξύνθηκε μετά το τέλος του απαρτχάιντ. Τη στιγμή που οι εργάτες ζουν με 480 ευρώ η ουγκιά λευκόχρυσου αξίζει 1400 ευρώ.
Παρά τη φρίκη και την κατακραυγή που προκάλεσε η σφαγή στα ορυχεία της Μαρικάνα, η κυβέρνηση και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έσπευσαν να δικαιολογήσουν την αστυνομία. Mάλιστα, ο εκπρόσωπος του NUM Σεσόκα δήλωσε: «Η αστυνομία δεν μπορεί να παρακολουθεί τη στιγμή που απειλούν τη χώρα μας εγκληματίες». Ανθρακωρύχοι δήλωσαν ότι είδαν αξιωματούχους του εν λόγω συνδικάτου να συνεργάζονται με την αστυνομία στην οργάνωση της καταστολής και να πηγαίνουν μαζί με την αστυνομία μέσα σε τεθωρακισμένα οχήματα.
Ο Νοτιοαφρικάνος Πρόεδρος Ζούμα του ANC δήλωσε ότι «ταράχθηκε από την παράλογη βία» και ότι έδωσε εντολή στις αστυνομικές αρχές να κάνουν ό,τι μπορούν για να ελέγξουν την κατάσταση και να συλλάβουν τους υπεύθυνους της αιματοχυσίας. Οι υπεύθυνοι όμως για την κυβέρνηση και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία είναι μάλλον οι απεργοί και όχι αυτοί που άνοιξαν πυρ.
Το NUM και το COSATU (Κογκρέσο Νοτιοαφρικανικών Συνδικάτων), η συνδικαλιστική ομοσπονδία στην οποία ανήκει το NUM, αποτελούν τους σημαντικότερους πυλώνες της κυβέρνησης ANC, η οποία με τη σειρά της υπερασπίζει τα συμφέροντα των εταιρειών εξόρυξης και άλλα τμήματα του εξωτερικού και εγχώριου κεφαλαίου.
Αυτή η υποστήριξη έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αντίπαλων συνδικάτων που έχουν αναπτυχθεί πάνω στη βάση της δυσφορίας των μαζών με την τωρινή συνδικαλιστική γραφειοκρατία και την ολοκληρωτική ενσωμάτωσή τους στο καπιταλιστικό σύστημα, την κυβέρνηση και τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
Η σχέση αυτή πολλές φορές έχει και όνομα, όπως με τον πρώην ηγέτη του NUM, Ραμαφόζα, έναν από τους κύριους κερδισμένους από την πολιτική της «μαύρης εξουσιοδότησης» που ακολούθησε την πτώση του απαρτχάιντ. Και δεν ήταν ο μόνος. Αυτός και πολλοί άλλοι βρέθηκαν σε εταιρικά διοικητικά συμβούλια, χρησιμοποίησαν κυβερνητικές επαφές και πλούτισαν. Τώρα, ο παραπάνω κύριος έχει μια προσωπική περιουσία που εκτιμάται πάνω από 275 εκατομμύρια δολάρια, με το μεγαλύτερο κέρδος να προέρχεται από κέρδη στον τομέα εξόρυξης. Είναι λογικό τέτοιοι τύπου να βλέπουν σαν εγκληματίες τους απεργούς εργάτες.
Η ύπαρξη αντικυβερνητικών συνδικάτων και τα τωρινά γεγονότα δείχνουν μια κοινωνία σε ολοένα και μεγαλύτερη αναταραχή, με μια εργατική τάξη εξοργισμένη εξαιτίας των απίστευτων επιπέδων κοινωνικής ανισότητας στη Νότιο Αφρική που είναι μεταξύ των υψηλότερων στον κόσμο. Ολοένα και πιο έντονα η οργή των εργατών στρέφεται κατά του ANC και της τάξης των μαύρων καπιταλιστών που πλούτισαν σε βάρος των εργατικών μαζών.
Η αναταραχή στον τομέα εξόρυξης έχει συνοδευτεί από αυξανόμενες διαμαρτυρίες στις πιο φτωχές γειτονιές και συνοικίες αναφορικά με την ανικανότητα της κυβέρνησης να προσφέρει επαρκές πόσιμο νερό, ηλεκτρισμό και άλλες υπηρεσίες που σε άλλες χώρες θεωρούνται δεδομένες. Μια βδομάδα πριν από τη σφαγή των εργατών, στο δυτικό Κέιπ Τάουν πραγματοποιήθηκαν μια σειρά διαμαρτυριών, διαδηλώσεων και ταραχών που περιλάμβαναν λιθοβολισμό τραίνων, οχημάτων και αστυνομικών σταθμών καθώς και δρόμους αποκλεισμένους με καμένα λάστιχα. Η πλειοψηφία των διαδηλωτών ήταν εργάτες και άνεργη νεολαία, όπου είχαμε και τέσσερα θύματα.
Οι τελευταίες αναταραχές είναι και οι πιο βίαιες εξαιτίας της όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης καθώς η οικονομία της βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε εξαγωγές προς την χτυπημένη από την κρίση Ευρώπη. Η επίσημη ανεργία βρίσκεται στο 25% ενώ το πραγματικό νούμερο εκτιμάται στο 40%. Οι προβλέψεις για την οικονομική ανάπτυξη για το 2012 στη Νότιο Αφρική έχουν πέσει στο 2,7% αν και ειδικοί θεωρούν ότι για να αντιμετωπιστεί η ανεργία απαιτείται τουλάχιστον 7% ανάπτυξη. Την ίδια στιγμή οι 100 πιο πλούσιοι στη χώρα έχουν αυξήσει τον πλούτο τους κατά 62% τη στιγμή που το 50% της χώρας (25.000.000) είναι κάτω από το επίσημο επίπεδο φτώχειας. Μέσα σε αυτή την κατάσταση δεν πρέπει να προκαλούν έκπληξη δηλώσεις απεργών εργατών ότι προτιμούν να αγωνιστούν και να πεθάνουν για ένα καλύτερο αύριο από το να δουλεύουν και να βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο συνεχώς να μειώνεται.
Ενώ η σφαγή είχε ως σκοπό τον εκφοβισμό και την τρομοκράτηση των μαζών, φαίνεται να έχει προκαλέσει το αντίθετο αποτέλεσμα. Ένας χειριστής γεωτρύπανου δήλωσε στο associated press: «Μπορούν να μας χτυπήσουν, να μας σκοτώσουν, να μας ποδοπατήσουν, να κάνουν ό,τι θέλουν. Δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στη δουλειά. Αν χρησιμοποιήσουν άλλους, δεν θα μπορέσουν να δουλέψουν ούτε και αυτοί. Θα μείνουμε εδώ και θα τους σκοτώσουμε».
Aρ. Mα.
Νέα Προοπτική τεύχος #532# Σάββατο 1 Αυγούστου 2012
