Σε ναρκοθετημένο τοπίο
η κόντρα ΔΝΤ – Βερολίνου
για το ελληνικό χρέος
Τα τελευταία 24ωρα στα διεθνή αλλά και τα εγχώρια ΜΜΕ μαδάνε την… μαργαρίτα για το αν θα γίνει ή όχι η περιβόητη συνάντηση του Washington Group στην οποία θα πρέπει να τετραγωνιστεί ο κύκλος της αντιπαράθεσης μεταξύ του Βερολίνου (Σόιμπλε) και του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος.
Η “διαμάχη” αφορά στους όρους επιστροφής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Το Βερολίνο έχει συνδέσει την εκτέλεση του δανείου προς την Ελλάδα με την παρουσία τού ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα στη βάση της συμφωνίας του περασμένου Μαΐου στο Eurogroup.
Τότε, οι ευρωπαίοι είχαν συμφωνήσει ότι το ελληνικό χρέος πράγματι δεν είναι βιώσιμο, αλλά ταυτόχρονα δήλωσαν ότι δεν μπορεί να γίνει καμία συζήτηση για την αναδιάρθρωσή του τώρα, όπως ζητάει το ΔΝΤ με απομείωση της τρέχουσας αξίας του κατα 50%, αλλά μετά το 2018 όταν θα έχει τελειώσει η εφαρμογή του τρέχοντος προγράμματος (μνημονίου).
Στην πραγματικότητα δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να γίνει καμία σχετική συζήτηση πριν τελειώσουν οι γερμανικές εκλογές στα τέλη του 2017, για να μην έχει πρόβλημα το κόμμα του Σόιμπλε.
Παρ’ όλα αυτά και για να κρατήσουν το ΔΝΤ στο τραπέζι σαν χωροφύλακα στο ελληνικό πρόγραμμα δέχθηκαν να χωρίσουν τη συζήτηση για το ελληνικό χρέος σε βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα, με τα βραχυπρόθεσμα να μπορούν να δρομολογηθούν μετά την αξιολόγηση.
Και αυτήν τη συμφωνία υπέγραψε ο “αριστερός” Τσακαλώτος με την πλήρη υποστήριξη του Τσίπρα και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Τα μέτρα και η λιτότητα.
Όμως το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα (που αφορούν κυρίως στη μετατροπή των κυμαινόμενων επιτοκίων σε σταθερά μακρόθεσμα) δεν αλλάζει κάτι ουσιαστικό στη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και απαιτεί την διαμόρφωση από τώρα και των μεσοπρόθεσμων.
Και εκεί συναντάει την άρνηση των Γερμανών και των Ολλανδών που επίσης έχουν εκλογές σε λίγους μήνες…
Τί λέει ο Σόιμπλε; Λέει ότι, μετά το τέλος του προγράμματος το 2018, για να συζητηθεί η αναδιάρθρωση του χρέους θα πρέπει η Ελλάδα για κάμποσα χρόνια να διασφαλίζει την παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ.
Γιατί; για να μπορεί η Ελλάδα να συσσωρεύει αποταμίευση με την οποία να πληρώνει τα δάνεια. Μόνο έτσι δέχεται να συζητήσει μέτρα διευκόλυνσης για το χρέος της Ελλάδας.
Το ΔΝΤ από τη μεριά του λέει οτι το χρέος είναι μη βιώσιμο και για να γίνει βιώσιμο πρέπει η Ευρωζώνη να βρεί τρόπο να μειώσει την τρέχουσα αξία του έως και 50%.
Επιπλέον λέει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει αν η Ελλάδα πρέπει να επιτυγχάνει τόσο ψηλά πλεονάσματα γιατί για να πετύχει τέτοια πλεονάσματα θα πρέπει να συνεχίσει τα επόμενα χρόνια με ασφυκτικούς προϋπολογισμούς ακόμα μεγαλύτερης λιτότητας στο έδαφος μιας οικονομίας που έχει ήδη χάσει το ένα τέταρτο της αξίας της…
Και ζητάει τα πλεονάσματα να μειωθούν σε 1,5% ετησίως και η Ευρωζώνη να διευκολύνει την αποπληρωμή του χρέους αυξάνοντας τη διάρκειά του και την περίοδο χάριτος για άλλα δέκα χρόνια.
Το δίλημμα
Θέτει λοιπόν το δίλημμα στον Σόιμπλε ότι αν επιμένει για τέτοια πλεονάσματα τότε θα πρέπει η Ελλάδα να πάρει από ΤΩΡΑ μέτρα για τότε!
Και τα μέτρα που πρέπει να πάρει είναι να μειώσει ακόμα περισσότερο τις συντάξεις των ήδη συνταξιούχων και να απολύσει υπαλλήλους από το δημόσιο για να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες και να εξασφαλίσει τα πλεονάσματα που ζητάει ο Σόιμπλε.
Το λένε αυτό γνωρίζοντας πως ούτε το ένα πλέον μπορεί να γίνει ούτε το άλλο…
Αυτή η “αντιπαράθεση” βρίσκεται σε εξέλιξη πάνω σε ένα έδαφος που από κάθε γωνία της Ευρώπης ξεπηδάει η αμφισβήτηση για την ύπαρξη του ευρώ.
Την Κυριακή 27/11 αναμένεται ο νέος σεισμός στην Ευρωζώνη καθώς το δημοψήφισμα στην Ιταλία οδεύει σε μια κατά κράτος απόρριψη του Ρέντσι και της κυβέρνησής του με ανάδειξη των δυνάμεων που θέλουν εδώ και τώρα έξοδο από το ευρώ.
Στην Ολλανδία όπου θα γίνει η επόμενη εκλογική αναμέτρηση, η ακροδεξιά που ζητάει έξοδο από το ευρώ φαίνεται να είναι σε πορεία επικράτησης.
Ακολουθούν οι εκλογές στη Γαλλία με Λεπέν και κατά πάσα πιθανότητα Φιγιόν για να έρθουν οι εκλογές το φθινόπωρο στη Γερμανία.
Και όλα αυτά σε ένα έδαφος που αναμένεται να τρανταχτεί εκ θεμελίων τον Δεκέμβριο αν η Fed αυξήσει τα επιτόκια πριν το “τέρας” εγκατασταθεί στο Λευκό Οίκο.
Μέσα σ’ αυτό το ναρκοθετημένο περιβάλλον επιχειρείται να συζητηθεί με τους όρους που προαναφέρθηκαν στο Washington Group το πως θα αφοπλιστεί η ωρολογιακή βόμβα του ελληνικού χρέους που είναι καλά τοποθετημένη στα θεμέλια του ευρώ…
Γ. Αγγ.
