Οι όροι για την συγκρότηση ενός κινήματος για γενική απεργία διαρκείας στα ΜΜΕ έχουν αρχίσει να ωριμάζουν και να αποτελούν πλέον κεντρική κατεύθυνση δράσης για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, δημοσιογράφους, τεχνικούς και διοικητικούς.
Σχεδόν σε όλα τα ΜΜΕ η εργοδοσία είτε κρατική είτε ιδιωτική εκβιάζει, με την απειλή των απολύσεων, την αποδοχή ατομικών συμβάσεων εργασίας με μειώσεις μισθών που στην καλύτερη περίπτωση ξεκινούν από 20% και στην χειρότερη φθάνουν το 50% των ονομαστικών αμοιβών, κατακρεουργώντας κάθε έννοια συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια, ηλεκτρονικές ιστοσελίδες, ραδιόφωνα, έχουν μετατραπεί σε γαλέρες υπερεργασίας και υπο-αμοιβής.
Στον τηλεοπτικό σταθμό Alter οι εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν έως και δέκα μήνες, με ανάλογες καταστάσεις σε όλα τα ΜΜΕ του Κουρή (Αυριανή, Φίλαθλος) και ένα πλήθος άλλων, μεγάλων και μη, ΜΜΕ. Οι δημοσιογράφοι και τεχνικοί του Alter έχουν εγκατασταθεί μέσα στο κτήριο του σταθμού και παρά τις εκφοβιστικές προσπάθειες της εργοδοσίας και της αστυνομίας συνεχίζουν τον αγώνα τους μπλοκάροντας τις εκπομπές του.
Tα μεγάλα συγκροτήματα των Μπόμπολα, ΔΟΛ και Αλαφούζου με εκβιασμούς προς τους εργαζόμενους, με απολύσεις και ατομικούς εκβιασμούς, επιχειρούν να κατεβάσουν τους μισθούς σε επίπεδα… Κίνας βάζοντας διαρκώς τους δημοσιογράφους και τους τεχνικούς μπροστά στο δίλημμα απολύσεις ή μειώσεις μέχρι και 25% – 30%.
Μέσα σ’ αυτό τον ορυμαγδό οι απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν πυκνώσει σε σημείο που να καθιστούν πλέον την γενική απεργία το άμεσο επόμενο βήμα στον κλάδο.
Από τις επαναλαμβανόμενες απεργίες στην ΕΡΤ ενάντια στην εφεδρεία και τις περικοπές μισθών, μέχρι τις αποφάσεις για επαναλαμβανόμενες απεργίες στην Ελευθεροτυπία και το Κέρδος ή την Ναυτεμπορική, το Βήμα και τον Σκαϊ, η ανάγκη για την συγκρότηση ενός μετώπου δράσης που θα δρομολογήσει την γενική απεργία διαρκείας σε όλα τα μέσα έχει ωριμάσει, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης και των εργοδοτικών golden boys στα ΜΜΕ.
Οι άνεργοι δημοσιογράφοι έχουν αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό μέσα στο τελευταίο εξάμηνο που αγγίζουν πλέον τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας μεταξύ όλων των κλάδων των εργαζόμενων.
Με όπλο την ανεργία που αυξάνεται με πρωτοφανή ταχύτητα η εργοδοσία στα ΜΜΕ επιχειρεί να ελέγξει τον κλάδο, μέσα από την διασφάλιση εργασίας σε ένα μικρό μόνο μέρος των μισθωτών και την δημιουργία ενός πλεονάσματος “προθύμων” για όλα με αντάλλαγμα την είσοδο στο προνομιούχο “κλαμπ των μισθωτών”.
Το εγχείρημα αυτό μπορεί και πρέπει να αντιμετωπισθεί οριζόντια και μετωπικά μέσα από την απεργιακή δράση σε όλα ταυτόχρονα τα μέσα και κυρίως τα τηλεοπτικά που χρησιμοποιούνται – λόγω συνθηκών – σαν ο πολιορκητικός κριός γιά ολόκληρο τον κλάδο.
Στην προσπάθεια αυτή οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες και θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις το 2012.
