Στις 20 Φεβρουαρίου τρεις εργάτριες τραυματίστηκαν σοβαρά όταν κατά την διάρκεια διαδήλωσης “άγνωστος” άνοιξε πυρ εναντίον των απεργών στην Καμπότζη.
Το συμβάν αυτό έλαβε χώρα στην νοτιοανατολική περιοχή της χώρας, όπου 6000 εργάτες και εργάτριες από τα εργοστάσια Kaoway Sports, Kingmaker, Sheico Group και Ankor Supreme διαδήλωναν έξω από το εργοστάσιο αθλητικών ενδυμάτων Kaoway Sports, θυγατρική της Puma. Οι εργάτριες της Kaoway απεργούσαν από τις 17/2 διεκδικώντας αύξηση του βασικού μισθού στα 80 δολλάρια τον μήνα (από 61), βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και επιδόματα μετακίνησης και γεύματος. Η αστυνομία δήλωσε ότι έχει ταυτοποιήσει τον δράστη, αλλά αρνείται να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία του, “για να μην παρεμποδιστεί η έρευνα”.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ο δράστης ανήκει στο προσωπικό φύλαξης του εργοστασίου, βγήκε από ένα αμάξι όταν οι διαδηλώτριες άρχισαν να πετάνε πέτρες στο εργοστάσιο και πυροβόλησε προς το πλήθος. Φορούσε χακί αστυνομική στολή και ήταν περιστοιχισμένος από μπράβους και έναν αξιωματικό της αστυνομίας. Η αστυνομία βεβαίως αρνείται τις μαρτυρίες αυτές, λέγοντας ότι οι αστυνομικοί πυροβόλησαν μόνο στον αέρα για εκφοβισμό. Το περιστατικό όμως δεν είναι μεμονωμένο. Tουλάχιστον σε πέντε περιπτώσεις τους τελευταίους δύο μήνες έχουν καταγγελθεί κρατικοί, στρατιωτικοί, αστυνομικοί και μισθοφόροι “φύλακες” ότι πυροβόλησαν εναντίον πλήθους.
Η δημοσιοποίηση αυτής της τελευταίας (παρα)κρατικής απόπειρας δολοφονίας έκανε διεθνώς να αρχίσουν να ρέουν άφθονα τα αστικά κροκοδείλια δάκρυα. Η Puma μάλιστα έστειλε κλιμάκιο στελεχών της στην Καμπότζη για να “διερευνήσουν” τις εργασιακές συνθήκες στις θυγατρικές της. Εκπρόσωπός της δήλωσε στο πρακτορείο Reuters: “γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η εργασιακή κατάσταση στην Καμπότζη είναι προβληματική και γι’ αυτό είμαστε στην διαδικασία συζητήσεων σε όλα τα επίπεδα της επιχείρησης”. Το πόσο βέβαια θα ωφεληθούν οι εργάτριες και εργάτες από αυτήν την “ευαισθησία” γίνεται φανερό και μόνο από το γεγονός ότι η Kaoway Sports δεν είναι η πρώτη θυγατρική της Puma όπου κυριαρχούν άθλιες εργασιακές συνθήκες και εμφανίζονται φαινόμενα μαζικών λιποθυμιών και ασθενειών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κλωστοϋφαντουργεία αποτελεί την πιο κερδοφόρα εξαγωγική βιομηχανία της Καμπότζης, με κέρδη 4,2 δισεκατομμύρια δολλάρια το 2011. Απασχολούνται σε αυτήν πάνω από 300.000 εργάτριες (οι εργάτες είναι ελάχιστοι) που συντηρούν χιλιάδες οικογένειες σε μια χώρα όπου το ένα τρίτο του πληθυσμού ζει με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. Από τα προαναφερθέντα κέρδη οι εργάτριες δεν βλέπουν τίποτα. Ο κανόνας είναι μισθοί πείνας και ρυθμοί τόσο εξοντωτικοί που οι μαζικές λιποθυμίες είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Ταυτόχρονα όμως και οι απεργίες στον κλάδο συνεχώς αυξάνονται, αφού οι εργάτριες έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από την υποτιθέμενη “ευαισθησία” των μεγάλων μητρικών πολυεθνικών και την “δικαιοσύνη” του διεφθαρμένου κράτους. Σε συνδυασμό με τους διογκώμενους εργατικούς αγώνες σε Ινδία, Μπαγκλαντές, Βιετνάμ, Κίνα και αλλού, ολόκληρη η νότια και νοτιοανατολική Ασία είναι ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Και όταν ο επαναστατικός Σιμούν μετατραπεί σε φλεγόμενο μουσώνα θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του. Η ιστορία θα μας δείξει…
Mar.V.
