της Ναταλίας Γεωργοσοπούλου
Ιαχές πολέμου ακούγονται στις γειτονιές του κόσμου. Άνεμοι που δε σταμάτησαν να καλπάζουν αφήνοντας στο πέρασμά τους σκιές ανθρώπων, σκιές τοπίων, ίχνη ενός πολιτισμού που βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου.
Ενός “πολιτισμού” που τρέμει μήπως και τελικά οι άνθρωποι καταφέρουν να αντισταθούν, τρέμει μήπως καταρρεύσει αυτός ο “ωραίος” κόσμος που έχει επινοηθεί για να καλύπτει εξεγέρσεις, γεγονότα, καταστάσεις, εμφανίζοντας μόνο τις ειδήσεις που μας “αφορούν”, τη στιγμή που κάθε μέρα θάβονται ζωντανοί άνθρωποι σε σιωπηλούς τάφους.
Το 2024 μπήκε με 200 σχεδόν πολέμους, παλιότερους και νέους να βρίσκονται σε εξέλιξη. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις συγκρούσεις στη Λατινική Αμερική μεταξύ Βενεζουέλας και Γουϊάνας (περιοχές πλούσιες σε ορυκτά και πετρέλαιο), την Αφρική με εμφύλιους πολέμους να μαίνονται σε πολλές χώρες της ηπείρου (Σουδάν, Σομαλία, Σάχελ, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία κ.α.), τις συγκρούσεις στην Υεμένη, τη Συρία, σε περιοχές του Κουρδιστάν, στον Λίβανο, και βέβαια τη γενοκτονία που συντελείται εις βάρος του Παλαιστινιακού λαού από τους Ισραηλινούς σφαγείς, όπως και τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπου του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία στα εδάφη της Ουκρανίας.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία από το 2022 και η γενοκτονία που συντελείται στην Παλαιστίνη εδώ και 6 μήνες αποτελούν δύο πολέμους “τομή” στη σύγχρονη ιστορία, δύο αιματηρές στιγμές μιας παγκόσμιας ιστορικής διαδικασίας όπου συμπυκνώνονται και αναδεικνύονται όλες οι δομικές αντιφάσεις του καπιταλισμού. Έχοντας φτάσει στο πλήρες αδιέξοδό του, ο καπιταλισμός επιχειρεί να σύρει τον κόσμο σε καταστροφικούς πολέμους, στοχεύοντας ή και ελπίζοντας στην αποικιοποίηση όλο και περισσότερων εδαφών, όπως και στο ξαναμοίρασμα του κόσμου όπου αυτό είναι δυνατόν. Επιθανάτιοι ρόγχοι ως παράταση της ζωής.
Σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, τα τύμπανα του πολέμου χτυπούν καθημερινά, στοχεύοντας στο μυαλό, στην καρδιά, στα συναισθήματα, στις σκέψεις, στην ίδια μας τη ζωή. Ποιο άραγε Υπουργείο Παιδείας θα τολμούσε ποτέ να προτείνει να ετοιμαστούν οι μαθητές για ενδεχόμενο πολέμου, όπως πρότεινε η Γερμανίδα Υπ. Παιδείας Μπετίνα Σταρκ-Βάτσινγκερ; Οι μαθητές!(;). Τι γελοίο στον ανθό να μιλάς για μαρασμό; Να στερείς τη ζωντάνια και να προωθείς το γκρίζο. Ποιος θα μπορούσε ποτέ να πει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πως “η Ευρώπη βρίσκεται στον προθάλαμο ενός πολέμου τον οποίο όμως ακόμη δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει και ότι είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται αντιμέτωπη με μια τέτοια κατάσταση μετά τον 1945”, όπως είπε ο πρωθυπουργός της Πολωνίας Ντόλαντ Ντούσκ; Ποιος θα σκεφτόταν ποτέ την εξής φράση: “Αν θέλει ειρήνη η Ευρώπη πρέπει να προετοιμαστεί για πόλεμο” και να προτείνει ενίσχυση των αμυντικών της ικανοτήτων περνώντας σε λειτουργία οικονομίας πολέμου”, όπως τόνισε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ;
Όλοι αυτοί οι “καλώς σκεπτόμενοι” εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης και οι νόμοι που προασπίζονται φέρνουν μόνο σήψη και βόρβορο. Όσα προτείνουν πρέπει και μπορούν να στραφούν εναντίον τους, γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι ο φόβος για επικείμενο πόλεμο στην Ευρώπη, αφού αυτός ήδη συμβαίνει, αλλά ο φόβος των ρωγμών που προκαλούνται στο μουχλιασμένο σύστημά τους υπό τη μορφή λαϊκών εξεγέρσεων και ξεσηκωμών. Καπιταλισμός σημαίνει πόλεμος και η μόνη ειρήνη η απαλλαγή απ’ αυτόν. Σήμερα ο κόσμος όλος είναι πεδίο μάχης. Οι λαοί όμως αγανακτούν, κραυγάζουν και σύντομα θα ξυπνήσουν οι προδομένοι και θα οργανωθούν για την κοινωνική επανάσταση.
