Ο φυλακισμένος αγωνιστής Δημήτρης Κουφοντίνας διανύει την 22η μέρα της απεργία πείνας που ξεκίνησε στις 8 Ιανουαρίου. Η ζωή του είναι πλέον σε άμεσο κίνδυνο δεδομένης της επιβαρυμένης υγείας του από την πολύχρονη φυλάκιση 19 χρόνων και τις πέντε απεργίες πείνας στις οποίες υποχρεώθηκε να καταφύγει υπερασπίζοντας τα δικαιώματά του.

Με ανακοινώσεις τους πανεπιστημιακοί, ομάδες υπεράσπισης κοινωνικών δικαιωμάτων και πολιτικές οργανώσεις συντάσσονται με το αίτημα του Δ. Κουφοντίνα να επιστρέψει στην φυλακή στην οποία ανήκει και να πάψει η εκδικητικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και του Ιαβέρη Χρυσοχοΐδη. Όποια κι αν είναι η γνώμη του καθενός για τον Δημήτρη Κουφοντίνα, από τον χαρακτηρισμό του ως δολοφόνο (από τους κύκλους της Δεξιάς κυρίως) έως στον χαρακτηρισμό του ως αγωνιστή και επαναστάτη από το άλλο άκρο του φάσματος (χωρίς απαραίτητα να συντάσσονται όλοι με την τακτική και την πολιτική της 17Ν) ο πολυ-ισοβίτης φυλακισμένος δεν παύει να έχει τα δικαιώματα που δίνει ο νόμος της ελληνικής πολιτείας σε όλους τους φυλακισμένους ανεξαρτήτως του είδους των αδικημάτων – για τα οποία δικάστηκαν και καταδικάστηκαν. Η τιμωρία πέρα από την πρόβλεψη του νόμου δεν είναι μόνο ανήθικη, είναι βάναυση, παράνομη και εγκληματική. Όταν αυτοί που επικαλούνται το «νόμο και την τάξη» όπως ο υπουργός Προστασίας κ. Χρυσοχοΐδης και η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραβιάζουν τους νόμους, συχνά νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν, εγκληματούν και πρέπει να λογοδοτήσουν. Αν η αστική δημοκρατία στην οποία ομνύουν δεν ήταν τόσο εκφυλισμένη, αν οι ταγοί της δικαιοσύνης δεν ήταν τόσο προσδεμένοι στην εκτελεστική εξουσία, κανονικά ο Χρυσοχοΐδης και ο Μητσοτάκης θα παραπέμπονταν για βασανισμό κρατούμενου.

Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων που έχει ο φυλακισμένος Κουφοντίνας αφορά όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους, τους υπερασπιστές των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, όλο το εργατικό-συνδικαλιστικό και φοιτητικό κίνημα, όλους όσοι στοχοποιούνται από την αυταρχία της κυβέρνησης του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»… Να το θέσουμε διαφορετικά: δεν κρίνεται μόνο η ζωή του Δημήτρη Κουφοντίνα αλλά και τα δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα που ο ελληνικός λαός κέρδισε όχι γιατί του τα χαρίσανε αλλά γιατί με την Νοεμβριανή εξέγερση του 1973 ανέτρεψε την 7χρονη δικτατορία των συνταγματαρχών. Το να μας γυρίσουν πίσω στην εποχή του χωροφύλακα του μετεμφυλιοπολεμικού κράτους της Δεξιάς δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει – και δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με ποτάμια αίματος όχι πλέον μιας στρατοκρατικής δικτατορίας αλλά μιας φασιστικής δικτατορίας χιτλερικού τύπου. Αν η κυβέρνηση του αμαλγάματος δεξιών, ακροδεξιών, φασιστοειδών και λίμπεραλ θεωρούν ότι θα το πετύχουν είναι πολύ γελασμένοι. Γιατί άλλη Βάρκιζα δεν θα υπάρξει… για να σωθούνε.

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας ή πρέπει να επιστρέψει στις αγροτικές φυλακές όπου νομίμως, με απόφαση του συμβουλίου των φυλακών είχε μεταχθεί από τις φυλακές Κορυδαλλού ύστερα από 16 χρόνια φυλάκισης, είτε πρέπει να επιστρέψει στις φυλακές Κορυδαλλού, στο τμήμα απομόνωσης που κατασκευάστηκε αποκλειστικά για την 17Ν, όπως άλλωστε προβλέπει και η φωτογραφική νομοθετική διάταξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη με την οποία απαγόρευσε να εκτίουν ποινή στις αγροτικές φυλακές καταδικασμένοι για πολιτικά εγκλήματα τρομοκράτες.

***

Την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2021, στις 12 το μεσημέρι, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα οργανώνει διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου, με θέμα τις τελευταίες εξελίξεις στην απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα. Συμμετέχουν οι :

Ιωάννα Κούρτοβικ, συνήγορος του απεργού πείνας

Αλέξης Μπένος, ομότιμος καθηγητής Ιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Άλκης Ρήγος, πανεπιστημιακός, μέλος ΣΦΕΒΑ, μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Δημήτρης Γκομόζιας, συντονιστής Τομέα Δικαιωμάτων ΜΕΡΑ25

Θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις εκπροσώπων πολιτικών οργανώσεων και κομμάτων.

Η συνέντευξη Τύπου θα προβληθεί από τη σελίδα του Δικτύου στο facebook (https://www.facebook.com/diktio).

Το απόγευμα επίσης της Παρασκευής 29/1 17:00 στα Προπύλαια οργανώνεται συγκέντρωση αλληλεγγύης στον φυλακισμένο απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα από συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού, αριστερού και αναρχικού χώρου.