Η Τουρκία σε πόλεμο με τους Κούρδους στη Συρία

 

Για έκτη μέρα συνεχίζει η Τουρκία τον πόλεμο στο Αφρίν της Συρίας, ενάντια στον θύλακα του κουρδικού κόμματος PYD και της ένοπλης οργάνωσής του, YPG, για την συντριβή τους και την επιβολή μιας ζώνης ελέγχου περίπου 40 χιλιομέτρων. Η περιοχή των επιχειρήσεων εναντίον των κουρδικών δυνάμεων είναι το ένα από τα τμήματα του πάλαι ποτέ ενιαίου Αφρίν, το μέρος όπου βρίσκεται η πόλη Αφρίν στα Βορειοδυτικά της Συρίας και στα νότια σύνορα της Τουρκίας. Ανάμεσα στο ανατολικό και το δυτικό μέρος του Αφρίν είναι το Αζάζ, το οποίο βρίσκεται ήδη από προηγούμενες φάσεις του συριακού εμφυλίου πολέμου υπό τον έλεγχο της υποστηριζόμενης από την Τουρκία συριακής αντιπολίτευσης. 

Ο επίδοξος «Ράις»-ηγεμόνας του σουνίτικου αραβικού κόσμου, με την επιχείρηση με την χαρακτηριστική του παρακμασμένου καθεστώτος του ονομασία «Κλαδί Ελαίας», χρησιμοποιεί τα μέσα της πολεμοκαπηλείας και του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης σε συνδυασμό με τους πολεμικούς τυχοδιωκτικούς σπασμούς, ενάντια στους υπαρκτούς κινδύνους της διαδικασίας «συριοποίησης της Τουρκίας». Η ίδια η απόφαση για την πολεμική επίθεση αποτελεί έναν σπασμό της διάχυτης και άλυτης καθεστωτικής κρίσης της Τουρκίας.  

Ήδη έχει εξαπολυθεί ένα νέο κύμα διώξεων δεκάδων στελεχών του αριστερού HDP της Τουρκίας που συνενώνει στο εσωτερικό της τις βασικότερες κουρδικές οργανώσεις στην Τουρκία. Με την κατηγορία της «αντεθνικής προπαγάνδας» και της «εξαπάτησης», της υπονόμευσης του «εθνικού αγώνα» στο Αφρίν της Τουρκίας, έχουν πραγματοποιηθεί συλλήψεις και φυλακίσεις στελεχών, βουλευτών και άλλων, «συκοφαντών» της Κυβέρνησης Ερντογάν.

Το Σάββατο και την Κυριακή 20 και 21 Γενάρη, ξεκίνησαν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί από τον τουρκικό στρατό και στη συνέχεια οι επεμβάσεις του πυροβολικού, με τεθωρακισμένα και χιλιάδες στρατιώτες. Έχει ανακοινωθεί η δράση επιπλέον χερσαίων δυνάμεων που εξασφάλισαν την επιτυχία στην προηγούμενη επέμβαση στον συριακό εμφύλιο, στην Επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη».

Η επίθεση της Τουρκίας προκαλεί τον ίδιο τον Κουρδικό λαό σε ένα σημαντικό κομμάτι του προπύργιού του, την Ροζάβα της Συρίας, όπου ζουν περί τα 2,5 εκατομμύρια Κούρδοι, με εκατοντάδες χιλιάδες να ζουν στην ευρύτερη περιοχή του Αφρίν, την μία από τις τρεις περιοχές της Ροζάβας μαζί με το Κομπάνι και την Τζαζίρα. Ο Ερντογάν έχει προειδοποιήσει ότι η επιχείρηση ενάντια στις κουρδικές δυνάμεις δεν θα περιοριστεί στον Αφρίν, αλλά θα προχωρήσει και στο Μάντζιμπ, στα ανατολικά του Αφρίν, την περιοχή όπου είναι εγκαταστημένοι -επίσημα- 2000 Αμερικανοί στρατιώτες και Κούρδοι μαχητές του YPG.

Η επίθεση στοχεύει στην συντριβή της ισχύος της ημι-αυτόνομης από το συριακό καθεστώς του Άσσαντ διοίκησης του PYD και την ακύρωση των σχεδίων για ενοποίηση όλων των περιοχών της Ροζάβα σε μια διαδικασία ανεξαρτητοποίησης του Δυτικού (Συριακού) Κουρδιστάν. Οι κουρδικές οργανώσεις ενισχύονται και εξοπλίζονται από τις ΗΠΑ, καθώς αποδείχθηκε ότι ήταν η μόνη αξιόμαχη δύναμη κατά του ΙSIS. Υπολογίζεται ότι 30.000 Κούρδοι μαχητές βρίσκονται στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία. Η τουρκική επιχείρηση συνιστά μια διεκδίκηση εκ μέρους της Τουρκίας του «δικαιώματός της» να «ασφαλίζει τα σύνορά της», απέναντι στον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η χρησιμοποίηση των κουρδικών στρατιωτικών δυνάμεων από τον ιμπεριαλιστή επικυρίαρχο. Είναι γεγονός ότι πλέον η κρατική ύπαρξη της τουρκικής μπουρζουαζίας περνά μέσα από την απόκρουση ακόμα και των πιο μετριοπαθών κουρδικών αιτημάτων και αξιώσεων που δεν είναι δυνατό να συμβιβαστούν με τον αγώνα δρόμου για την επιβίωση στον χαοτικό κόσμο της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

Η επίθεση της Τουρκίας δεν συναντά την ενεργητική αντίδραση των ΗΠΑ μέχρι στιγμής, παρά το γεγονός ότι χαρακτηρίζεται ως χτύπημα στις κουρδικές οργανώσεις του YPG, τον βασικό εταίρο τους στη διαδικασία «καθεστωτικής μετάβασης» σε μια πέραν του Άσαντ εξουσία στη Συρία. Το PYD-YPG, πρωταγωνίστησε στην απελευθέρωση του Κομπάνι της Ροζάβας, δίνοντας μια ισχυρή ένοπλη στρατιωτική οργάνωση στον αγώνα του κουρδικού λαού στη Συρία. Χρησιμοποίησε στη συνέχεια το αξιόμαχό του στο πεδίο της μάχης με τον ISIS με την υποστήριξη και συνεργασία με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό στην Συρία, αποφασίζοντας το 2015 την υπαγωγή του στον έλεγχο της αμερικάνικης διοίκησης.

Από την άλλη πλευρά η Ρωσία, έδωσε την άδεια στον Ερντογάν για την χρήση του εναέριου χώρου για την πραγματοποίηση των βομβαρδισμών. Ωστόσο το στοιχείο που καθορίζει την πολιτική της είναι οι υπολογισμοί του καθεστώτος Πούτιν για τις συνέπειες από την απρόβλεπτη πορεία που θα έχει η όλη ανάμιξη της Ρωσίας στην Συρία.

Μέσα σε ένα τοπίο ανάφλεξης των πολεμικών συγκρούσεων μετά την επέμβαση της Τουρκίας, οι αντιτιθέμενες κυβερνήσεις και οι αντίπαλες ταξικές δυνάμεις στην περιοχή και διεθνώς, παλεύουν μέσα στις νέες απαιτήσεις της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης στις αρχές του 2018. 

Ε. Αγγελής