Η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειές της είναι “κάτι” πολύ χειρότερο και πιο επικίνδυνο (για το σύστημα) από την κρίση του 2008.
Η… εκτίμηση αυτή δεν αποτελεί άποψη που προέρχεται από κάποιο οικολογικό κινηματικό περιβάλλον ή από κάποιο χώρο της ευρύτερης αριστεράς, αλλά αποτελεί το συμπέρασμα μελέτης μεγάλης ομάδας αναλυτών της BIS (Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών) που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.
Το κωδικοποιημένο συμπέρασμα της μελέτης αυτής, είναι ότι ο “Πράσινος Κύκνος” (κλιματική αλλαγή) είναι πολύ ισχυρότερος κίνδυνος από τον “Μαύρο Κύκνο” (χρηματοπιστωτική κρίση).
Η μελέτη όμως δεν περιορίζεται στο να εξηγήσει γιατί οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής δημιουργούν συνθήκες καταστροφών με τη μορφή γενικευμένων και πέρα από σύνορα αλυσιδωτών αντιδράσεων στην κοινωνία, στην οικονομία και τη φύση.
Αφού η μελέτη των πέντε υψηλόβαθμων στελεχών της BIS εκθέτει “ρεαλιστικά” το εύρος του κινδύνου με την μορφή άμεσης απειλής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι Κεντρικές Τράπεζες θα πρέπει άμεσα να συνεργασθούν και να αναλάβουν δράση.
Nα αναθεωρήσουν άμεσα τις προταιρότητές τους και να προλάβουν κατά το δυνατό, με τη συνεργασία των κυβερνήσεων ή και χωρίς αυτή, τις δραματικές συνέπειες, αναλαμβάνοντας την χρηματοδότηση των δράσεων που θα χρειασθούν!
Λίγα 24ωρα πριν από την δημοσίευση της μελέτης αυτής που έχει ήδη προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και στα διάφορα “πάνελ” συζητήσεων στο Νταβός, ο Λάρυ Φινκ επικεφαλής της BlackRock, του μεγαλύτερου επενδυτικού Fund στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 7 τρις δολαρίων, δήλωσε δημόσια ότι η κλιματική αλλαγή υποχρεώνει το σύστημα σε μια χωρίς προηγούμενο “διαρθρωτική αλλαγή”.
Μια “αλλαγή” η οποία πρέπει να γίνει πριν από την κλιματική αλλαγή για να αποφύγει μια χωρίς προηγούμενο… καταστροφή.
Για ποιά αλλαγή μιλάει; Με τρόπο διακριτικό αλλά αρκετά σαφή προδικάζει μια πρωτοφανή στην ιστορία του συστήματος μετακίνηση (απο-επένδυση) κεφαλαίων από ενεργές επενδύσεις που δεν λαμβάνουν υπ’ όψη τους τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής (ενέργεια, μεταφορές, αυτοκινητοβιομηχανια, κ.λπ.) σε τομείς όπου οι επενδύσεις προϋποθέτουν την κλιματική “βιωσιμότητα”. Αν η προβλεψη του Λαρυ Φινκ αντανακλά τις προθέσεις και μόνο της BlackRock αρκεί για να αποσταθεροποιηθεί το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα σε χρόνο “dt”…
Πριν από τον Λαρυ Φίνκ, όμως, στην τελευταία δημόσια ομιλία της το 2019, η νυν επικεφαλής της ΕΚΤ και πρώην διευθύντρια του ΔΝΤ Kριστίν Λαγκάρντ προανήγγειλε την “ενασχόληση” και προσαρμογή της πολιτικής της ΕΚΤ σε θέματα που αφορούν την χρηματοσπιστωτική σταθερότητα και επηρεάζονται από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Τι συμβαίνει; Ξαφνικά το χρηματιστικό κεφάλαιο απέκτησε “οικολογική συνείδηση”;
Όχι βέβαια, αλλά οι πρόσφατες πυρκαγιές στην Αυστραλία που κατέστρεψαν ολόκληρες περιοχές είχαν την πρώτη κατ’ αρχήν αποτύπωσή τους σε δολάρια, αμερικάνικα δολάρια.
Και ο κατ’ αρχήν λογαριασμός είναι κάτι περισσότερο από μισό τρις δολ. όσον αφορά στο κόστος των αποζημιώσεων για τις καταστροφές που θα πρέπει να πληρώσει μία από τις “κολώνες” του χρηματιστικού κεφαλαίου, οι ασφαλιστικές εταιρείες.
Αυτές που κατά κύριο λόγο συσσωρεύουν “ρευστό” το οποίο αποτελεί την πηγή ρευστότητας για το τραπεζικό σύστημα, τα hedge Funds, και επενδύεται στα χρηματιστήρια.
Μια “κολώνα” η οποία είναι απόλυτα διασυνδεδεμένη με την βιομηχανία της εξισορρόπησης κινδύνων (hedging) στο τραπεζικό σύστημα και πάνω στην οποία χτίζονται περί τα 997 τρισ δολ. διεθνώς σε συμβόλαια παραγώγων.
Εν ολίγοις οι τρέχουσες και κυρίως οι μελλοντικές “ζημιές” από την “κλιματική αλλαγή” αποτελούν τον πυροκροτητή στην βόμβα του παγκόσμιου χρέους, απέναντι στην οποία ο κ. Λάρυ Φινκ δηλώνει ότι το χρηματιστικό κεφάλαιο πρέπει να απομακρυνθεί το ταχύτερο δυνατό…
Όμως αυτό είναι απολύτως αδύνατο, καθώς η BlackRock και συνολικά το χρηματιστικό κεφάλαιο είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένο μέσω των χρηματιστηρίων και του χρέους που ανακυκλώνεται μέσα από τις χρηματιστηριακές αγορές.
Αυτός είναι ο “πράσινος κύκνος” που βλέπει να κολυμπάει, η BIS και οι αναλυτές της, στη μαύρη λίμνη της κρίσης του παγκόσμιου χρέους και γι’ αυτό προτρέπει -με εκδηλη αγωνία- τις Κεντρικές Τράπεζες να στήσουν τον δικό τους χορό μιας έστω προσωρινής ανάσχεσης στην επερχόμενη “τέλεια καταιγίδα”…
Γιαν. Aγγ.
