Εκδήλωση της Συνέλευσης Αγωνιζόμενων Ηθοποιών αφιερωμένη στην εξεγερμένη Παλαιστίνη !
της Τρισεύγενης Βαρελά – Γιαννατσή
Μέσα στην παγωνιά του χειμώνα, την Τρίτη 28 Γενάρη, λίγα μέτρα από την πλατεία Εξαρχείων, στο Στέκι Μεταναστών Κέντρο Migrants Social Center της Τσαμαδού, η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ζεστή και φιλόξενη!
Η “Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών” πραγματοποίησε την πρώτη της εκδήλωση της νέας χρονιάς, αφιερωμένη στην εξεγερμένη Παλαιστίνη, με τίτλο “Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ: Δράσεις έκφρασης και αλληλεγγύης από και για την Παλαιστίνη”.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή του ντοκιμαντέρ με τίτλο : « ‘48/ Αντίσταση στον μεγάλο εποικισμό » που γυρίστηκε το καλοκαίρι του 2022 από την ομάδα 218, στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και αποτελεί προσπάθεια να εκφραστεί η εμπειρία της καθημερινότητας ανθρώπων αποκλεισμένων από το καθεστώς απαρτχάιντ περιγράφοντας διαφορετικές όψεις της ισραηλινής κατοχής. Στις συνεντεύξεις από το Νάμπι Σάλεχ, τη Χεβρώνα, τη Τζενίν και το Σέιχ Τζαράχ, οι άνθρωποι μιλούν για τις απαγορεύσεις στις ελεύθερες μετακινήσεις, τις αρπαγές σπιτιών, τους εξευτελιστικούς ελέγχους στα checkpoints, τις φυλακίσεις και τις δολοφονίες.
Στο χώρο της εκδήλωσης, ήταν αναρτημένοι πίνακες ζωγραφικής παιδιών από την Παλαιστίνη για το πώς βλέπουν τη ζωή τους σήμερα και πώς ονειρεύονται την Παλαιστίνη το 2048, 100 χρόνια από τη Nakba. Τα έργα ζωγραφικής φτιάχτηκαν στη διάρκεια του παρόντος πολέμου στη Γάζα, στον προσφυγικό καταυλισμό Dheisheh στη Δυτική Όχθη, ως μέρος του προγράμματος ψυχικής θεραπείας μέσω της τέχνης που καθοδηγούσε ο πολύ πρόσφατα εκλιπών καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, Jeremy Lester.
Στη συζήτηση που ακολούθησε πήραν το λόγο κατ’ αρχάς οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ οι οποίοι μίλησαν για την εμπειρία τους και τις συνθήκες που γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ.
Ακολούθησε ο Παλαιστίνιος δημοσιογράφος Nasim Alatras που τόνισε την σημασία των κινητοποιήσεων εκτός Παλαιστίνης οι οποίες πρέπει να γίνονται γνωστές και να ενδυναμώνουν τους εξεγερμένους. Τόνισε επίσης ότι οι μαχητές έχουν την τέχνη μέσα τους για να μπορούν να δίνουν τον αγώνα τους !
Η Δέσποινα Μιτσιάλη μέλος του “Πανελλήνιου Δικτύου για το θέατρο στην Εκπαίδευση” τόνισε την σημασία των δράσεων μέσα στους χώρους των σχολείων, εδώ στην Ελλάδα και την ευαισθητοποίηση της μαθητικής κοινότητας αλλά και τις δυσκολίες στις σημερινές συνθήκες να υλοποιηθούν και μάλιστα σε μία περίοδο που ως γνωστό δράσεις αλληλεγγύης στοχοποιούν εκπαιδευτικούς και τους στέλνουν σε ΕΔΕ (Ένορκη Διοικητική Εξέταση). Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται στήριξη και ενδυνάμωση για να υλοποιήσουν τέτοιες δράσεις μαζί με τους μαθητές, τόνισε.
Όπως γνωρίζουμε, πρόσφατα καλέστηκαν σε ΕΔΕ, η εκπαιδευτικός Ελευθερία Παλαιστίδου επειδή ανάρτησε στο σχολείο της εικαστική παρέμβαση των παιδιών με ζωγραφιά στην οποία αναγράφονταν “Ελευθερία στην Παλαιστίνη” και ο διευθυντής σχολείου της Βέροιας επειδή προσκάλεσε να μιλήσει στα παιδιά η Αλέιδα Γκεβάρα, κόρη του επαναστάτη Τσε Γκεβάρα και δεν είναι, δυστυχώς οι μόνες περιπτώσεις.
Η Παλαιστίνια εικαστικός Doris Hakim, παιδί της Nakba του 48 -όπως είπε- μίλησε για το έργο της που είναι εμπνευσμένο από τη ζωή στη Παλαιστίνη. Μία performance που έστησε με αφορμή ένα γεγονός που εκτυλίχθηκε τον Φεβρουάριο του 2024 με την επίθεση του Ισραηλινού στρατού σε εκατοντάδες Παλαιστίνιους αμάχους που ήταν στα όρια λιμοκτονίας, την ώρα που περίμεναν να λάβουν την πολυπόθητη βοήθεια από φορτηγά που μετέφεραν αλεύρι και δέχτηκαν πυρά. Στην performance η ίδια πήρε ντενεκέδες από λάδι έβαλε μέσα φωτιά και έψησε ψωμί … Τόνισε επίσης την λογοκρισία και τους αποκλεισμούς που δέχονται καλλιτέχνες στα κατεχόμενα εδάφη.
Στη συζήτηση έγινε μεγάλη αναφορά και στο κτίριο που στεγάζεται το Freedom Theatre στην Τζενίν ένας “φάρος ελπίδας και ανθεκτικότητας μέσα σε ασύλληπτες αντιξοότητες” που έχει δεχτεί επιθέσεις από τους Ισραηλινούς τόσο χώρος όσο και οι συντελεστές του με απαγωγές και ξύλο.
Σημαντική και εμπεριστατωμένη ήταν η συνεισφορά του Παλαιστίνιου Hasan Alkudsi που έχει σπουδάσει οδοντογιατρός στην Ελλάδα όπου και εργάζεται. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στους Παλαιστίνιους της διασποράς, τονίζοντας ότι όσοι διαμένουν στο εξωτερικό και στην Αμερική είναι άνθρωποι του πολιτισμού, επιστήμονες, ζωγράφοι, ποιητές, μουσικοί, ιατροί.
Ο σ. Σάββας Μιχαήλ (ΕΕΚ) αναφέρθηκε στη μεγάλη σημασία του ντοκιμαντέρ και μίλησε επίσης για την Παλαιστινιακή σημαία που έχει γίνει στην υφήλιο το σύμβολο της Επανάστασης όπως η κόκκινη σημαία!
Τέτοιες εκδηλώσεις αξίζει να συνεχιστούν και να γίνονται γνωστές σαν μία Συνεισφορά Αλληλεγγύης στον Αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης, αλλά και καθήκον στη διεκδίκηση της δικής μας ελευθερίας!
(Φωτορεπορταζ της Τρισεύγενης Βαρελά – Γιαννατσή)
