Η σήψη του ιμπεριαλισμού στο φιάσκο της Γενεύης

Η Συνδιάσκεψη της Γενεύης για την Κύπρο, έληξε μέσα σε… 3 μέρες. Το γεγονός που σηματοδότησε την αποτυχία κοινής απόφασης ήταν η διαφωνία πάνω στο εδαφικό, την Πέμπτη 12 Γενάρη. Το παζάρεμα των συνόρων των δύο σχεδιαζόμενων ομόσπονδων ψευδο-κρατιδίων, με την πρόταση της τουρκοκυπριακής ηγεσίας Ακιντζί για παραχώρηση 28.2-29.2% του εδάφους από 37% σήμερα, έδωσε και τυπικά τέλος στις αστικές επευφημίες για τις διαπραγματεύσεις.

Τώρα, οι πιέσεις από την πλευρά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού υπό τον Τραμπ, αυξάνονται. Η Ρωσία διεκδικεί μεγαλύτερη εμπλοκή στους σχεδιασμούς για την Κύπρο. Παρά το ότι πλέον μετατίθεται η επόμενη φάση πολιτικών διαβουλεύσεων για την Κύπρο, οι εθνικισμοί των καπιταλιστικών Κυβερνήσεων φουντώνουν. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει το δικό της εθνικο-πατριωτικό δηλητήριο σε μια περιοχή που η θάλασσά της ήδη μολύνεται με το δηλητήριο των πετρελαϊκών εταιρειών και λοιπών ληστών και ο κίνδυνος του πολέμου είναι παρών.   

Το πρόβλημα της Κύπρου είναι η στρατιωτική κατοχή από την Τουρκία και η επικυριαρχία Βρετανών και  Ελλήνων πολεμοκάπηλων εθνικιστών-στρατοκρατών. Το πρόβλημα της Κύπρου συμπυκνώνει εκρηκτικά την καπιταλιστική παρακμή και παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Η Ε.Ε, όπως και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός,  βλέπουν στην Κύπρο μια εστία κρίσης στις ήδη εκρηγνυόμενες διεθνείς τους σχέσεις. Γι’ αυτούς με κάθε τρόπο πρέπει να ελεγχθεί η διατήρηση του βάρβαρου καθεστώτος εξανδραποδισμού του λαού στην Κύπρο και να ενισχυθεί με επιπλέον «αριθμό εργαλείων» όπως κυνικά είπε ο γ.γ του ΟΗΕ Γκουτιέρες.    

Στο θέμα των εγγυήσεων, η Βρετανία, έχοντας σα δεδομένη την διατήρηση των ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων και βάσεων στη χώρα, δηλώνει πρόθυμη να παραιτηθεί του ανώδυνου 50% των εδαφών των βάσεών της και να παραιτηθεί της «εγγύησής» της «αν οι υπόλοιπες πλευρές συμφωνούν». Τόσο η Τουρκία, όσο και η Ελλάδα, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για «αναχρονιστικό καθεστώς εγγυήσεων», δεν παραιτούνται, ούτε πρόκειται να παραιτηθούν από την εγγύηση πρόσβασης στην Κύπρο. Η Κυβέρνηση των αριστεροδεξιών, με την ίδια την στρατιωτική της παρουσία (Ελληνική Δύναμη Κύπρου), παραμένει εγγυήτρια των απελπισμένων σχεδίων της ελληνικής άρχουσας τάξης για παρουσία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και Βαλκανίων ενάντια στην Τουρκία. Από την άλλη η αποσταθεροποιημένη Τουρκία του Ερντογάν είναι «εγγυήτρια» έχοντας τον έλεγχο επί της τουρκοκυπριακής ηγεσίας και κυρίως στη βάση των δυνάμεων του στρατού κατοχής.

Χαρακτηριστικό της απελπισίας της ελληνικής άρχουσας τάξης είναι η δήλωση του Κοτζιά σε γερμανικό  έντυπο  στις 21 Γενάρη, πολύ μετά τη λήξη των διαδικασιών της Γενεύης. 

Ενώ λοιπόν οι διαπραγματεύσεις είχαν τελειώσει, ο Κοτζιάς θέτει σαν όρο οποιασδήποτε παραπέρα συζήτησης, την απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων της Τουρκίας, την «πρώτη εβδομάδα» μάλιστα μετά την επικύρωση συμφωνίας. Στη συνέχεια λέει «ότι το σύστημα εγγυήσεων πρέπει να εγκαταλειφθεί» και πρόσθεσε ότι η «Ελλάδα προκρίνει ένα σχέδιο σχηματισμού μιας διεθνούς ομάδας παρατηρητών κάτω από το Συμβούλιο Ασφάλειας του ΟΗΕ για να επιβλέπει την εφαρμογή της ειρηνευτικής συμφωνίας». Υπενθυμίζουμε ότι το συμβούλιο ασφάλειας του ΟΗΕ είναι ένα συμβούλιο ιμπεριαλιστικού πολέμου που έχει αποφασίσει τις επιθέσεις στο Αφγανιστάν το 2001 και στη συνέχεια διασπάστηκε στην επέμβαση στο Ιράκ, στέλνοντας μερικούς μήνες μετά 1500 στρατιώτες, ενώ ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και οι σύμμαχοί του, είχαν αρχίσει την διάλυση του Ιράκ.

Και στην άθλια αυτή πρόταση έρχεται να προστεθεί το παρακάτω: «Και οι δύο εθνικές ομάδες θα έχουν ίσα δικαιώματα. Οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν το δικό τους ομόσπονδο κράτος ή καντόνι, ή πέστε το όπως θέλετε. Θα είναι εκεί μόνοι τους και θα είναι υπεύθυνοι για τη δική τους ασφάλεια έχοντας τη δική τους αστυνομία. Για αυτό το σκοπό θα υπάρχει ομοσπονδιακή αστυνομία, η οποία θα αποτελείται από Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους (50% Τουρκοκύπριοι, 50% Ελληνοκύπριοι). Εκτός της ομοσπονδιακής αστυνομίας, θα υπάρχει μια διεθνής αστυνομική δύναμη σε περίπτωση που η ομοσπονδιακή αστυνομία δεν είναι επαρκής».

Εδώ λοιπόν συμπυκνώνεται η θέση πολιτικής χρεοκοπίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ (αλλά και Αναστασιάδη) για την Κύπρο, δια στόματος του επί χρόνια θητεύσαντος στο σταλινικό μηχανισμό του ΚΚΕ και μετέπειτα συμβούλου του Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ, Κοτζιά. Σύνορα, εθνοτικός διαχωρισμός, ιμπεριαλιστική επικυριαρχία και διεθνής αστυνομία. Τα περί «λήξης της κατοχής» συνεπώς είναι ένα άθλιο παιχνίδι εντυπώσεων. Η εργατική τάξη, τσακίζοντας την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ των αριστερο-εθνικιστών, είναι η μόνη δύναμη απελευθέρωσης από την ιμπεριαλιστική-καπιταλιστική βαρβαρότητα, για μια Κύπρο ενιαία ανεξάρτητη σοσιαλιστική, στις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.      

Ε.Α