Το βασικό επίδικο στην αμοιβαία προσφυγή Ελλάδας και Αλβανίας στη Χάγη για την οριοθέτηση της αναμεταξύ τους υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ (αν και έχει προηγηθεί παλαιότερα μια σχεδόν συμφωνία όπως δείχνει η πρώτη εικόνα) είναι αυτό καθαυτό το γεγονός της διεθνούς επιδιαιτησίας. Θα επιτρέψει -κυρίως στην Αλβανική κυβέρνηση- να κυρωθεί μια συμφωνία που θα υποδείξει ένα διεθνές επιδιαιτητικό όργανο, χωρίς εσωτερικές αντιδράσεις, ως μονόδρομο.
Από την άλλη θα δείξει τροχιοδεικτικά και την πρόθεση του διεθνούς δικαστηρίου ειδικά ως προς το σκέλος της επήρειας των νησιών πράγμα που θα δημιουργήσει νομικό δεδικασμένο και για το Αιγαίο και την ΝΑ Μεσόγειο.
Είναι επίσης, από μεριάς επιδιώξεων της «real politic» του Δένδια, ο μόνος τρόπος να καμφθεί ο υπερφίαλος εγχώριος Ελληνικός εθνικισμός καθώς με βάση παλαιότερα δεδικασμένα σε ανάλογες περιπτώσεις στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, τα αποτελέσματα των αποφάσεών του δείχνουν ότι είναι αδύνατον να αναγνωριστεί σε νησί ίση επήρεια με την απέναντι ηπειρωτική στεριά.
Αλλά ταυτόχρονα η Χάγη θα δείξει και στην άλλη μεριά του Αιγαίου, ότι κάποια επήρεια έχουν και τα νησιά, έστω και όχι στο 100%.
(βλέπε σχετικά την μελέτη του καθηγητή Σπύρου Λαπατσιώρα «Διεκδικήσεις του ελληνικού και του τουρκικού κράτους στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο» στο https://issuu.com/psaranto/docs/eez-gr-trk )
Ωστόσο, ούτε το ένα ούτε το άλλο θα έχει αξία καθαυτή για τον διεθνή ιμπεριαλισμό αν δεν υπήρχε ο σχεδιασμός για την χάραξη του διεθνούς αγωγού East Med της ΝΑ. Μεσογείου (όπως αποτυπώνεται στη δεύτερη εικόνα) και αν αφορούσε απλά και μόνο τον έλεγχο μιας σχετικά δευτερεύουσας σημασίας ζώνη αλιείας ή ακτοπλοϊκής ρότας.
Αλλά ακόμη και αν τελικά ο East Med δεν φτιαχτεί, ασφαλώς και η διευθέτηση μη οριοθετούμενων θαλάσσιων περιοχών είναι γενικότερα θέμα ζωτικής σημασίας για την ιμπεριαλιστική σταθερότητα στα δυτικά Βαλκάνια, καθώς συνδέεται άμεσα με την προοπτική ενσωμάτωσής τους στους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Για την ιστορία, και την καθυστέρηση στην επίτευξη συμφωνίας μέχρι τώρα, η κυβέρνηση Καραμανλή με ΥΠΕΞ την Ντόρα Μπακογιάννη, είχε συμφωνήσει το 2009 με την Αλβανία αλλά ο Αλβανός πρόεδρος αρνήθηκε να υπογράψει. Ο λόγος ήταν ότι η οριοθέτηση έγινε στη μέση γραμμή μεταξύ των Αλβανικών ακτών και των απέναντι Ελληνικών νησιών. Έτσι όχι μόνο η Κέρκυρα αλλά και οι μικροί Διαπόντιοι νήσοι της Ελλάδας “καπέλωσαν” τις Αλβανικές ακτές.
Πολλοί βέβαια μίλησαν τότε για παρέμβαση της Άγκυρας στην Αλβανία και “Τουρκικό αντιπερισπασμό”. Ίσως και να έγινε έτσι. Στα πλαίσια του Ελληνο-τουρκικού ανταγωνισμού και τα δύο κράτη επιδιώκουν να δημιουργούν τέτοιους αντιπερισπασμούς σε δευτερεύουσας σημασίας μέτωπα. Όπως π.χ. κάνει η Ελλάδα με την επίσκεψη Δένδια στην Αρμενία αυτές τις μέρες.
Η Ελληνο-Αλβανική διαπραγμάτευση που έγινε εκ νέου επί ΣΥΡΙΖΑ με τον Κοτζιά είχε φτάσει σε ένα σημείο όπου η Ελλάδα δέχονταν να κάνει παραχωρήσεις στο στενό μεταξύ Κέρκυρας και Ξαμίλια στις Αλβανικές ακτές, προς όφελος της Αλβανίας για να διατηρήσει στο ακέραιο την επήρεια των Διαπόντιων. Και σύμφωνα με τις δηλώσεις Κοτζιά κατά την τελετή παράδοσης του Υπουργείου Εξωτερικών το φθινόπωρο του 2018, οι διαπραγματεύσεις αυτές είχαν φτάσει σε πολύ προχωρημένο στάδιο.
Όταν η Ελλάδα με ΝΔ στην κυβέρνηση πλέον, υπέγραψε με την Ιταλία την οριοθέτηση της δικής τους ΑΟΖ, πριν λίγους μήνες, άφησαν απ’ έξω τα τελευταία μίλια στους Διαπόντιους νήσους για να βρεθεί πρώτα μια συμφωνία με την Αλβανία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το θαλάσσιο “οικόπεδο” των Διαπόντιων είναι το μοναδικό στο Ιόνιο που δεν έχει βρει μέχρι στιγμής “ανάδοχο” στη διεθνή αγορά και η Ελλάδα το έδωσε με απευθείας ανάθεση κοψοχρονιά στα «ΕΛΠΕ» του Λάτση με την “αγγαρεία-δουλεία” βέβαια που κουβαλάει, ότι η ΕΛΠΕ δεν μπορεί να βάλει γεωτρύπανο μέσα, μέχρι να οριοθετήσει οριστικά με την Αλβανία το βόρειο σύνορο του.
Αλλά στην τωρινή προσφυγή στη Χάγη επίσης και αυτό φάνηκε στις δηλώσεις Δένδια, η Αλβανία πιέζεται και από την Ελλάδα έναντι της απρόσκοπτης πορείας ένταξής της, στην ΕΕ. Αυτό σημαίνει την συμφωνία και της Ελλάδας σε κάθε ενταξιακό πρωτόκολλο μεταξύ Αλβανίας και ΕΕ που καλείται να κλίσει με την συμφωνία όλων των κρατών μελών.
ΓΧ
