Συνέντευξη με τον σ. Μαρσέλο Ραμάλ
Η Διεθνής Συνδιάσκεψη που διοργάνωσαν οι τέσσερις οργανώσεις της Συντονιστικής Επιτροπής για την Επανίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς (Partido Obrero, Partido de los Trabajadores, EEK, DIP) πραγματοποιήθηκε στις 2 και 3 Απριλίου στο Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή. Η Νέα Προοπτική, συζήτησε με τον σύντροφο Μαρσέλο Ραμάλ, ηγετικό στέλεχος του Partido Obrero ( PO-Εργατικό Κόμμα). Ο σύντροφος που είναι καθηγηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες, διατέλεσε βουλευτής του PO στο τοπικό κοινοβούλιο του Μπουένος Άιρες από το 2013 ως το 2017 και είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.
Νέα Προοπτική: Ποιά είναι η πολιτική κατάσταση στην Αργεντινή;
Μαρσέλο Ραμάλ: Ζούμε μια κρίσιμη, σπασμωδική μετάβαση που χαρακτηρίζεται από μια σειρά σημεία. Το βασικό είναι η αλλαγή στη διάθεση των μαζών, για να παλέψουν ενάντια στα μέτρα της δεξιάς Κυβέρνησης Μάκρι. Το Δεκέμβρη είχαμε μια τεράστια κινητοποίηση ενάντια στις μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών ταμείων η οποία αριθμούσε περισσότερα από 200.000 πρόσωπα, εκφράζοντας ένα σοκ στα μεγάλα συνδικάτα. Ακόμα περισσότερο ζούμε συμπτώματα μιας διασπαστικής διαίρεσης στην μπουρζουαζία, εξαιτίας των αντιφάσεων της πολιτικής Μάκρι. Για παράδειγμα, διάφορα τμήματα της μπουρζουαζίας προκρίνουν μια ορισμένη υποτίμηση του νομίσματος και προστατευτικά μέτρα ενάντια στους διεθνείς ανταγωνιστές και η κυβέρνηση πηγαίνει προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτή όμως η απόφαση προκάλεσε πρόβλημα στην καρδιά της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής, καθώς το εξωτερικό χρέος γίνεται κερδοσκοπικό εργαλείο στο νόμισμα από το κεφάλαιο. Μετά έγινε η έξοδος του κεφαλαίου από την χώρα θεωρώντας ως δεδομένη την ισοτιμία μεταξύ δολάριου και πέσο. Η υποτίμηση όμως κλόνισε αυτό το σχήμα. Έτσι έχουμε στη συνέχεια τα πρώτα συμπτώματα μιας συζήτησης μέσα στην μπουρζουαζία για το μέλλον της οικονομικής πολιτικής. Αυτή η συζήτηση συνδυάστηκε με την κατάσταση των μαζών. Αν και δεν είμαστε ακόμα σε προεπαναστατική κατάσταση είμαστε σε μια μετάβαση με τα πρώτα συμπτώματα της αλλαγής στην πολιτική κατάσταση συνολικά.
Νέα Προοπτική: Ποιά ήταν τα κατασταλτικά μέτρα της Κυβέρνησης στις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη;
Μ. Ραμάλ: Ύστερα από τις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη και σαν αποτέλεσμα μιας αστυνομικής έρευνας, δύο αγωνιστές του PO φυλακίστηκαν. Έμειναν στη φυλακή για δέκα μέρες στη μια περίπτωση και σχεδόν τρεις εβδομάδες στην άλλη. Παλέψαμε πολύ σκληρά, με διαδηλώσεις και συλλογή υπογραφών από προσωπικότητες και τουλάχιστον τους απελευθερώσαμε, αλλά σε λίγους μήνες πρέπει να δικαστούν και είναι ακόμα υπό την απειλή νέας κατηγορίας. Παλεύουμε για την οριστική απελευθέρωσή τους. Οι διαδηλώσεις της 14ης και 18ης Δεκέμβρη, ήταν στα αλήθεια μια μαζική άμυνα ενάντια στην αστυνομική καταπίεση και τις επιθέσεις.
Νέα Προοπτική: Ποιά είναι η κατάσταση στην Βενεζουέλα;
Μ. Ραμάλ: Η Βενεζουέλα εκδηλώνει καθαρά και είναι μια τρανή έκφραση στη Λατινική Αμερική, της παρακμής και της πτώσης των εθνικιστικών εμπειριών της τελευταίας δεκαετίας. Αυτές προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν ορισμένες ευνοϊκές οικονομικές περιστάσεις, όπως η υψηλότερη τιμή του πετρελαίου ή στην περίπτωσή μας (σημ. Ν.Π: Αργεντινή) της σόγιας, που επέτρεψε στον Τσάβες και τον τσαβισμό να χτίσει ένα σύστημα βοήθειας (υγείας, τροφής, κτλ), για τις φτωχές μάζες αλλά χωρίς να αλλάξουν την κοινωνική καπιταλιστική δομή, την ιδιωτική ιδιοκτησία των τραπεζών και της μεγάλης βιομηχανίας· μετά ο τσαβισμός ανέπτυξε ένα ορισμένο είδος καπιταλιστικού δεσμού στις δημοσιονομικές πηγές αλλά δεν άλλαξαν την κοινωνική δομή της Βενεζουέλας. Ύστερα οι τιμές του πετρελαίου έπεσαν και αυτό το σχήμα έπεσε επίσης και άρχισε η παρακμή και η κοινωνική αποσύνθεση που χρησιμοποιείται από την δεξιά ή και τον ιμπεριαλισμό για να προετοιμάσει συνθήκες μιας πλήρους οικονομικής επαναποικιοποίησης. Παλεύουμε ενάντιά της, καταγγέλουμε το σχέδιο οικονομικής απομόνωσης της Βενεζουέλας χωρίς να δίνουμε καμιά στήριξη στον Μαδούρο, ο οποίος προσπαθεί να απευθυνθεί στην εργατική τάξη της Βενεζουέλας με μια πολιτική βελτίωσης. Προσπαθούμε να χτίσουμε μια εργατική και σοσιαλιστική εναλλακτική πρόταση, δίνοντας στους εργάτες της Βενεζουέλας μια επαναστατική προοπτική μπροστά στην πτώση της εθνικιστικής εμπειρίας.
Νέα Προοπτική: Πώς διαμορφώνεται η ταξική πάλη στην Αργεντινή και ποιά πολιτική γραμμή αποφάσισε να παλέψει το 25ο Συνέδριο του Παρτίδο Ομπρέρο;
Μ. Ραμάλ: Το 25ο Συνέδριο συζήτησε έντονα την αργεντίνικη μετάβαση και εγκαθίδρυσε την πρωταρχικότητα μιας επέμβασης στις μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις προκειμένου να συζητηθεί μια πολιτική ταξικής πάλης για να ηττηθούν τα επίσημα αντεργατικά σχέδια. Αυτό το ζήτημα συνεπάγεται καταρχάς, μια σκληρή πολιτική αντιπολίτευση στη γραφειοκρατία των συνδικάτων. Η θέση μας είναι: τα συνδικάτα είναι δικά μας, ανήκουν στους εργάτες, όχι στην γραφειοκρατία. Μετά θα παλέψουμε για εργατικά συνέδρια και ένα μεγάλο εργατικό συνέδριο των εργατικών συνδικάτων και των κεντρικών συνδικάτων συνολικά, προκειμένου να συζητήσουμε και να ψηφίσουμε ένα σχέδιο πάλης ενάντια στην εργασιακή μεταρρύθμιση και σε άλλες επίσημες επιθέσεις. Με έναν ευρύτερο πολιτικό τρόπο, καταγγέλουμε σαν αποπροσανατολιστική και ψεύτικη την θέση των αντιπολιτευτικών κομμάτων της μπουρζουαζίας. Υπερασπιζόμαστε ένα μεγάλο αντικυβερνητικό μέτωπο σε μελλοντικές εκλογές αλλά μόνο σαν μανούβρα ή πηγή για να αποκαλύψουμε την άρνηση της αντιπολίτευσης να δώσει τις σημερινές μάχες ενάντια στις παρούσες επιθέσεις στην εργατική τάξη. Ο πόλεμος στην πολιτική Μάκρι δεν είναι να περιμένουμε μέχρι τις εκλογές του 2019 όπως λένε. Παλεύουμε για μια Γενική Απεργία και για την ήττα των πολιτικών Μάκρι, από τη δράση της εργατικής τάξης και με τις ιστορικές της μεθόδους. Θα πρέπει να προτείνουμε αυτόν τον τρόπο δράσης στα υπόλοιπα Κόμματα του Μετώπου της Αριστεράς (FIT).
Η άλλη μεγάλη καμπάνια την οποία παλεύουμε είναι η μάχη της νόμιμης έκτρωσης στις ημερομηνίες που η συζήτηση ξεκινά στο Κογκρέσο. Καταγγέλουμε τον κληρικαλισμό της αστικής αντιπολίτευσης και καλούμε για μια μεγάλη καμπάνια του γυναικείου κινήματος σε στενό δεσμό και ένωση με το εργατικό κίνημα. Παλεύουμε για την νόμιμη έκτρωση όχι από την σκοπιά του φιλελεύθερου φεμινισμού και αντ’ αυτού παλεύουμε για την ένωση της διεκδίκησης της νόμιμης έκτρωσης με τις διεκδικήσεις και το πρόγραμμα της εργατικής τάξης ως όλο.
Ερνέστο Αγγ.