του Σωτήρη Παπαδημητρίου

Σε ελάχιστες μέρες, στις 2/2/21, λήγει η προθεσμία εκδήλωσης επενδυτικού ενδιαφέροντος για την αγορά του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα όσο και για τα μεταλλεία νικελίου και λατερίτη της χώρας. Όπως αναφέρουν κύκλοι της αγοράς, οι δυσκολίες των υποψήφιων επενδυτών στις επαφές τους με το ΤΑΙΠΕΔ έχουν να κάνουν κυρίως με τις προϋποθέσεις που απατούν οι υποψήφιοι για το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ, ώστε να πειστούν να επενδύσουν και τις δυνατότητες του ΤΑΙΠΕΔ να δώσει λύσεις.

Η… σπαζοκεφαλιά έχει ως εξής:

Πώς θα πείσει το ΤΑΙΠΕΔ τους επενδυτές να τοποθετήσουν τα χρήματά τους σε μια μεταλλουργική επιχείρηση της οποίας τα μεταλλεύματα που της παραχωρούνται χαρακτηρίζονται από φτώχεια σε περιεκτικότητα νικελίου (τα πλουσιότερα μεταλλεία τα πουλούν σε ξεχωριστό διαγωνισμό), ενώ δεν κατέχει ούτε την άδεια (μέχρι στιγμής), για να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα με την μέθοδο της υδρομεταλλουργίας, που μπορεί να δώσει πιο ικανοποιητική ποσότητα νικελίου ενώ μπορεί να πάρει και το κοβάλτιο (που είναι περιζήτητο για τις μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκίνητων);. Αλλά και αν βρεθούν τα χρήματα για την υδρομεταλλουργεία (βλέπε ΕΛΤΟΡΑΝΤΟ, Χαλκιδική) αυτό θα οξύνει το περιβαλλοντολογικό πρόβλημα (ήδη υπάρχουν αντιδράσεις για τον Ευβοϊκό), και τις αντιδράσεις των κατοίκων στην περιοχή. Ταυτόχρονα αντιμετωπίζει απειλή για νέα αύξηση στο κόστος, λόγω της πρόθεσης της ΔΕΗ να αυξήσει τα τιμολόγια, την ώρα και την που ήδη το κόστος της ενέργειας που πληρώνει η ΛΑΡΚΟ είναι πολύ πάνω από άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις.

Έτσι, όσο κι αν η κυβέρνηση του Μητσοτάκη διαλαλεί ότι η ΛΑΡΚΟ παραδίδεται καθαρή από χρέη, δύσκολα θα πειστεί ο οποιοσδήποτε επενδυτής να τοποθετήσει χρήματα σε μια επένδυση με τόσους αγνώστους, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία που ο COVID-19, έχει εκτροχιάσει την προϋπάρχουσα οικονομική κρίση που από το 2008 δεν λέει να κοπάσει.

Να σημειωθεί πως οι νέες τιμές στην ενέργεια που διαπραγματεύεται η ΔΕΗ σαν ιδιωτική πλέον επιχείρηση με τις μεταλλουργικές επιχειρήσεις, για να μην χάνει, είναι απαγορευτική ακόμα και για την συνέχιση της δραστηριοποίησης των μεταλλουργικών που ήδη λειτουργούν με κέρδος στην χώρα. Και να σημειωθεί πως η ΔΕΗ δεν έχει εφαρμόσει ακόμα πλήρως την «απολιγνιτοποίηση», ένα κυβερνητικό σχέδιο που εκτός από απολύσεις θα της στερήσει την πιο φτηνή σε κόστος και σταθερή πηγή παραγωγής ενέργειας.

Έτσι από τα παραπάνω, αυτό που μπορεί να συμπεράνει κανείς είναι πως αν βρεθεί τελικά επενδυτής για την ΛΑΡΚΟ, αυτό δεν θα είναι έργο ενός δημόσιου διαγωνισμού, αλλά αδιαφανών ανταλλαγμάτων.

Και ενώ το περιβάλλον για τη λύση του προβλήματος, διαμορφώνεται από τα παραπάνω ζητήματα η γραμματέας του υπουργείου κυρία Στρατινάκη*, σε τηλεδιάσκεψη στις 18/1/21 έκανε προτάσεις στο σωματείο με αόριστα ανταλλάγματα τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, προκειμένου να υπογράψουν την απόλυσή τους. Έταξε αποζημιώσεις, χωρίς να καθορίσει το ύψος τους. Έταξε μισθούς μέχρι την συνταξιοδότηση, αφήνοντας στο σκοτάδι το ποσό της σύνταξης και ποιους αφορά. Έταξε δουλειές στον ιδιώτη, χωρίς να μπορεί να πει ούτε πόσους ούτε με ποια κριτήρια θα προσλάβει. Και εν τέλει άφησε μια σαφέστατη απειλή. Αν δεν υπογράψουν τώρα την απόλυσή τους, παρά τις ασαφείς προτάσεις και ο διαγωνισμός για το εργοστάσιο δεν δώσει επενδυτή, δεν θα μπορεί να εγγυηθεί τίποτα.

Από την μεριά του το σωματείο ζητά να συνεχιστεί η λειτουργία του εργοστασίου, καθώς σήμερα, με την άνοδο της τιμής του νικελίου στα 21.000$ ανά τόνο, το εργοστάσιο μπορεί να παράγει 1600 τόνους το μήνα, κάνοντας χρήση μεταλλεύματος από όλα τα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ και όχι μόνο από τα φτωχά σε περιεκτικότητα. Με αυτή την παραγωγή η εταιρεία μπορεί να πληρώνει όλους τους εργαζόμενους χωρίς να δημιουργεί νέα χρέη. Τη συνέχιση της λειτουργίας της εμβληματικής ΛΑΡΚΟ, μιας από τις ελάχιστες εναπομείνασες μεγάλες βιομηχανίες της χώρας, απαιτούν επίσης οι κάτοικοι της Λάρυμνας, της Εύβοιας και όλων των άλλων περιοχών που θα νεκρώσουν αν συμβεί το κλείσιμο της βιομηχανίας. Και βέβαια, υπάρχει λύση, αλλά αυτή δεν μπορεί να δοθεί από την κυβέρνηση που διακήρυσσε ως στόχο της το να «βγάλει τη ΛΑΡΚΟ από την πρίζα» κατά την έκφραση του πρώην υπουργού ενέργειας Χατζηδάκη.

Την Παρασκευή στις 29/1/21 έχει οριστεί νέο ραντεβού για τηλεδιάσκεψη μεταξύ υπουργείου και σωματείων της ΛΑΡΚΟ.

*Η κ. Στρατινάκη επί της ουσίας ζήτησε και έπεισε τους 135 εργαζόμενους των Λιπασμάτων να υπογράψουν εικονικό δανεισμό σε νέα εταιρεία του Λαυρεντιάδη, δεχόμενοι ουσιαστικά να χάσουν τα δικαιώματά τους και να γίνουν έρμαια της εργοδοσίας που μπορεί να τους απολύσει όποτε το θελήσει.