La fête de Lutte Ouvrière, μια λαϊκή γιορτή των εργατών
Στις 23, 24 και 25 Μαΐου, η ιστορική γαλλική τροτσκιστική οργάνωση Lutte Ouvrière (LO – Εργατική Πάλη) πραγματοποίησε το καθιερωμένο από το 1999 ετήσιο φεστιβάλ της σε ένα κατάφυτο πάρκο έκτασης 120.000 m2, 30 χλμ βόρεια του Παρισιού.
Η γιορτή προσελκύει κάθε χρόνο περί τα 30.000 άτομα, κατά συντριπτική πλειοψηφία εργάτες και εργάτριες που συρρέουν το τριήμερο της (Καθολικής) Πεντηκοστής με τις οικογένειές τους ή κατά μόνας προκειμένου να αλληλεπιδράσουν με τα ταξικά τους αδέρφια σε πολιτικές συζητήσεις με έντονα ταξικό και διεθνιστικό ενδιαφέρον, αλλά και να διασκεδάσουν. Φέτος σύμφωνα με τους διοργανωτές οι συμμετέχοντες ήταν 100.000, σύμφωνα με τα καπιταλιστικά ΜΜΕ περί τις 25.000.
Οργανωμένη σε μικρότερα ή μεγαλύτερα θεματικά χωριά, η γιορτή προσφέρει κάθε δυνατή έκφανση του φάσματος της πολιτιστικής δραστηριότητας: κινηματογράφο, μουσική, χορό, θέατρο, βιβλία, εκθέσεις, επιστήμες, φαγητό, ποτό, παιχνίδια, πολιτικές και ιστορικές συζητήσεις, κάμπινγκ…
Καλλιτέχνες δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό επί σκηνής ή συζητούν με το κοινό μετά από τις προβολές των ταινιών τους. Μάγειροι και μαγείρισσες μεριμνούν για την ευημερία των ουρανίσκων των παρευρισκόμενων με γεύσεις προερχόμενες από τις κουζίνες όλων των πολιτισμών. Ένας πύργος (!!!) (Αχ, αυτή η Γαλλική Επανάσταση…) μεταποιημένος σε βιβλιοπωλείο, στέκει στητός στο βάθος του πάρκου. Θεματικά χωριά αναπαριστούν τη ζωή στον Μεσαίωνα. Και όλα υπό την άψογη οργάνωση και εκτέλεση των αγωνιστών της LO.
Μια πραγματική λαϊκή γιορτή των εργατών που όμως, το πιο σημαντικό, δεν χάνει από τα μάτια της την πολιτική διακύβευση. Στην Γαλλία του ιστορικού 11% ανεργίας και τη δυνατή λεπενική-φασιστική ακροδεξιά, η διεθνιστική ματιά του παρευρισκόμενου κόσμου ήταν στραμμένη φέτος προς τις φλεγόμενες περιοχές της Ευρώπης: την Αν. Ευρώπη, την Αν. Μεσόγειο και την Μ. Βρετανία, ζώνες από τις οποίες προσκλήθηκαν κόμματα και οργανώσεις διαφορετικών τροτσκιστικών παραδόσεων προκειμένου να παρέμβουν με τα υλικά τους στη διάρκεια της γιορτής στο ειδικά διαμορφωμένο χωριό.
Τις πολιτικές συζητήσεις απασχόλησαν σημαντικά ο ουκρανικός εμφύλιος, οι βρετανικές εκλογές, η πολιτική κατάσταση στις πρώην αποικιακές χώρες και τη Γαλλία, μα και πάρα πολύ η Ελλάδα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η σημασία της χώρας για το μέλλον της ΕΕ. Πλήθος αγωνιστών από διαφορετικά μέρη του κόσμου παρευρέθηκαν σε κάθε μια από αυτές και αντάλλαξαν τις απόψεις τους ή και αντιπαρατέθηκαν πάνω στα σχετικά ζητήματα.
Από τις πλέον δυνατές στιγμές του τριημέρου ήταν η κατάληξη της κεντρικής ομιλία της LO, όταν η εκπρόσωπος της οργάνωσης, Ναταλί Αρτώ, κάλεσε το πλήθος να τραγουδήσει τον ύμνο της Διεθνούς, πράγμα που έκαναν, αδελφωμένοι, ο καθένας και η καθεμία στη γλώσσα τους. Από την άλλη, το πολυαναμενόμενο, και με μεγάλη προσέλευση, ντιμπέιτ μεταξύ της LO και του NPA (Nouveau Parti Anticapitaliste), άφησε μάλλον δυσαρεστημένο το κοινό που έσπευσε να το παρακολουθήσει, με την πολιτικά χλιαρή τροπή του.
Το ΕΕΚ, καθώς και τα αδελφά ευρωπαϊκά τμήματα της CRFI (Συντονιστική Επιτροπή για την Επανίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς), το τουρκικό DİP (Devrimci İşçi Partisi) και το ιταλικό PCL (Partito Communista dei Lavoratori), κλήθηκαν να παρευρεθούν και να τοποθετηθούν στο τριήμερο φεστιβάλ πάνω σε διαφορετικές θεματικές και είναι η πρώτη φορά που η πρόσκληση αυτή γίνεται προς τη μεριά της CRFI.
Οι δύο προγραμματισμένες ομιλίες του DİP και του ΕΕΚ με θέμα «Επανάσταση και αντεπανάσταση στην Μεσόγειο» και «Η κατάσταση στην Ελλάδα: η ταξική πάλη πριν και μετά τις εκλογές», αντίστοιχα, πραγματοποιήθηκαν με σημαντική επιτυχία. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη και η συζήτηση ζωντανή. Επιτυχημένη ήταν και η παρουσία του διεθνιστικού περιπτέρου της CRFI που χαιρετίστηκε από την οργάνωση και προσέλκυσε πολύ κόσμο σε ανταλλαγή απόψεων για την κρίσιμη κατάσταση της Ευρώπης. Από την Ελλάδα παρευρέθηκε και η ΟΚΔΕ – Εργατική Πάλη με δικό της περίπτερο και ομιλία για το αδιέξοδο του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάγκη μιας επαναστατικής πολιτικής.
Το ΕΕΚ και η CRFI χαιρέτισαν την ανανέωση της πρόσκλησης για την επόμενη χρονιά και επέστρεψαν την πρόσκληση καλώντας τόσο την LO, αλλά και κάθε ταξικό αγωνιστή και αγωνίστρια που μιλά τη γλώσσα του επαναστατικού διεθνισμού, στην 3η Ευρωμεσογειακή Συνδιάσκεψη στην Αθήνα στις 18, 19 και 20 Ιουλίου 2015. Η συζήτηση και η διαπάλη ιδεών ανάμεσα στις οργανώσεις και τα κόμματα των εργατών είναι αναγκαία και επιθυμητή όταν δεν χάνει από τη ματιά της το μεγάλο στόχο της: την εργατική εξουσία, τη Σοσιαλιστική Επανάσταση, την κομμουνιστική κοινωνία. Ζήτω η διεθνής κοινότητα των εργατών και των εργατριών!
ΝΑΛ
