του Pablo Heller
Όπως ήταν αναμενόμενο, η Βραζιλιάνικη Γερουσία ψήφισε την αποπομπή της Dilma Rousseff. Η εντολή απικυρώθηκε αμέσως από τον αντιπρόεδρο Michel Temer, που έσπευσε να αποκαθηλώσει αμέσως τις φωτογραφίες της ανατραπείσας προέδρου.
Την Τρίτη 30/8, μόλις εκατό διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην Μπραζίλια και 1.500 άλλοι στο Σάο Πάολο για να υποστηρίξουν την Dilma καθώς εμφανιζόταν ενώπιον της Γερουσίας.
Αυτή η ραχητική παρουσία προανήγγειλε το τελευταίο κεφάλαιο της χρεοκοπίας του Κόμματος των Εργατών (PT). Η Βραζιλιάνικη αστική τάξη, που επωφελήθηκε σε μεγάλο βαθμό για περισσότερο από μια δεκαετία από τη συγκυβέρνηση PT-PMDB, εγκατέλειψε την Dilma Rousseff όταν πείστηκε ότι αυτή δεν είχε πλέον τη δυνατότητα να οδηγήσει την προσαρμογή που απαιτεί η κρίση ενάντια στις μάζες. Είμαστε μάρτυρες μιας μετωπικής αλλαγής της καπιταλιστικής τάξης.
Το PT στην κυβέρνηση επιχείρησε μέχρι την τελευταία στιγμή να επιβιώσει προσπαθώντας να εφαρμόσει την ατζέντα της αστικής τάξης.
Από την αρχή, η Rousseff μειλίχια προσαρμόστηκε σε μια εντελώς λανθασμένη διαδικασία, έχοντας αγνοήσει την ψηφοφορία του Κογκρέσου και προκαλώντας συγκρούσεις δυνάμεων. Αυτό βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στο φόβο της μην ανοιχτεί ένα κενό που θα επέτρεπε στις μάζες να δράσουν ξεφεύγοντας από τον έλεγχό της. Αυτό αποκαλύπτει τα ανυπέρβλητα όρια της εμπειρίας του PT, που η πιο σημαντική πολιτική του λειτουργία υπήρξε η συγκράτηση του γίγαντα που είναι το βραζιλιάνικο προλεταριάτο κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας λαϊκών εξεγέρσεων στην υποήπειρο της Λατινικής Αμερικής.
Παρά τις παραινέσεις για αντίσταση, η δράση της Rousseff περιορίζεται στην προκήρυξη νέων εκλογών –που όμως θα πρέπει να ψηφίσει το ίδιο το Κογκρέσο που την αποπέμπει– και σε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο, και, αν είναι απαραίτητο, στην Διαμερικανική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπως δήλωσε σε συνέντευξή του ο δικηγόρος της, ο πρώην υπουργός Jose Cardoso.
Είναι ένα αληθινό μνημείο ανικανότητας, και όχι περισσότερο από μία συμβολική αντίσταση. Η συνθηκολόγηση του ΡΤ είχε προβλεφθεί όταν μέρος των βουλευτών υποστήριξε το διορισμό του Rodrigo Maia, σύμμαχο του Temer, ως πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, που ψήφισε υπέρ της μομφής κατά της Dilma. Η Rousseff προσπάθησε να πείσει στην ομιλία της τους “αναποφάσιστους” γερουσιαστές, τους ίδιους που έβαλαν σε τροχιά τη διαδικασία αποπομπής της με μεγάλη πλειοψηφία, που ψήφισε τελικά την απόλυσή της. Υπήρξε πιστή μέχρι το τέλος στα σάπια πολιτικά όργανα της χώρας.
Μετάφραση ΝΑΛ
