του Θόδωρου Κουτσουμπού
Δεκάδες συντρόφισσες και σύντροφοι από το σωματείο βάσης ΣΒΕΜΚΟ, άλλες συλλογικότητες και αγωνιστές, συγκεντρώθηκαν έξω από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθήνας, στους Αμπελόκηπους, το πρωΐ της Πέμπτης 15 Οκτώβρη, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον Γιάννη Καυκά.
Μέσα στο Διοικητικό Πρωτοδικείο “συζητήθηκε” η αγωγή του Γιάννη Καυκά κατά του δημοσίου… Το συζητήθηκε, είναι τρόπος του λέγειν. “Συζητείται”, ήταν η έκφραση του προέδρου του δικαστηρίου που στη νομική “αργκό” σημαίνει ότι εκ μέρους των διαδίκων, του ενάγοντος Γιάννη Καυκά και του Δημοσίου υποβάλλονται φάκελοι με τα στοιχεία της υπόθεσης, το δικαστήριο τα μελετά και… αποφασίζει. Αναμένεται η έκδοση της απόφασης περίπου ύστερα από ένα χρόνο! Για ένα γεγονός που σημειώθηκε πριν 9 χρόνια!

Θυμίζουμε ότι ο Γιάννης Καυκάς παρ’ ολίγον να χάσει τη ζωή του, στις 11 Μαΐου 2011, ύστερα από βάρβαρη επίθεση των ΜΑΤ εναντίον μιας από τις μεγάλες διαδηλώσεις της εποχής. Παρότι κρατούσε το πανό της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων και προφανώς δεν μπορούσε να κατηγορηθεί για βιαιοπραγίες κατά των αστυνομικών, αυτοί του τσάκισαν το κεφάλι μέσα σε ένα κλίμα δακρυγόνων, ασφυξιογόνων και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης. Χάρη στη βοήθεια δύο διαδηλωτριών ο Γιάννης Καυκάς μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας όπου χάρη στην χειρουργική επέμβαση των γιατρών σώθηκε η ζωή του. Χρειάστηκε να παραμείνει στην εντατική του νοσοκομείου για 20 ημέρες και πολύμηνη θεραπεία για να αναλάβει πλήρως τις δυνάμεις του. Τα πλήγματα της βαρβαρότητας είναι ακόμη αποτυπωμένα στο κεφάλι του.
Ο τότε υπουργός Προστασίας(;) του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής και η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ είχαν υποσχεθεί τη διερεύνηση της υπόθεσης. Διετάχθη αυτεπάγγελτη εισαγγελική έρευνα και εσωτερική ΕΔΕ στα σώματα καταστολής. Αποτέλεσμα μηδέν. Η μήνυση του Γιάννη Καυκά για τον βαρύτατο τραυματισμό του ποτέ δεν έφθασε στο δικαστήριο. Οι αστυνομικές, αλλά και οι δικαστικές αρχές φροντίζουν πάντα για το ακαταδίωκτο των ανδρών καταστολής ακόμη και όταν ξεπερνάνε κάθε μέτρο και θέτουν τη ζωή ανθρώπων σε κίνδυνο, για να μην πούμε και όταν δολοφονούν, πλην εξαιρέσεων όταν δεν μπορούν να πράξουν αλλιώς – αλλά και τότε τους ρίχνουν στα.. μαλακά.
Τώρα, ύστερα από 9 και πλέον χρόνια, εκδικάστηκε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών η αγωγή του Γιάννη εναντίον του Δημοσίου απαιτώντας ως ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης της ευθύνης του κράτους στην απόπειρα δολοφονίας του και στη βαριά σωματική του βλάβη, την καταβολή αποζημίωσης. Θα αναμένουμε την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου.
Προσυπογράφοντας το κείμενο της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων λέμε ότι δεν τρέφουμε αυταπάτες για τον ρόλο του συστήματος και των μηχανισμών του. Όμως, η απαίτηση για δικαιοσύνη είναι παντοτινή. Κι όσο ο Γιάννης Καυκάς και τα τόσα θύματα της αστυνομικής βίας δεν δικαιώνονται, όσο η κρατική καταστολή συνεχίζεται, όσο η εκμετάλλευση και η αδικία εντείνονται, ο αγώνας για την ανατροπή του συστήματος της ταξικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης θα συνεχίζεται. Μέχρι την ανατροπή τους. Καμιά ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη.
Φωτογραφίες: Θόδωρος Κουτσουμπός