Οι πυρκαγιές στο Λος Άντζελες τον Ιανουάριο του 2025 δίνουν μια ζοφερή εικόνα της οικολογικής καταστροφής που επιδεινώνεται από την κλιματική κρίση. Η επίσημη καταγραφή των θανάτων έχει φτάσει τραγικά στους 24, όπως επιβεβαιώθηκε από το γραφείο του ιατροδικαστή της κομητείας. Από αυτά τα θύματα, 16 χάθηκαν στην πυρκαγιά του Ίτον και 8 στην πυρκαγιά του Παλισέιντς. Κανένα ηλικιακό γκρουπ δεν παρέμεινε ανέπαφο από αυτή την χωρίς διακρίσεις καταστροφή. Επιπλέον, τουλάχιστον 16 άτομα παραμένουν αγνοούμενα, αφήνοντας αμέτρητες οικογένειες σε κατάσταση αγωνίας και αβεβαιότητας.
Παρά τις ηρωικές προσπάθειες των πυροσβεστών, οι πυρκαγιές συνεχίζουν να μαίνονται με ελάχιστο περιορισμό. Σύμφωνα με τις τελευταίες αναφορές, η πυρκαγιά του Παλισέιντς είναι μόνο κατά 11% περιορισμένη, και η πυρκαγιά του Ίτον βρίσκεται στο 27%. Αυτά τα στοιχεία είναι ανησυχητικά, ειδικά με τις προβλέψεις που προμηνύουν ανέμους που φτάνουν τα 90 χιλιόμετρα την ώρα, γεγονός που σαφώς θα δυσχεράνει τις προσπάθειες της πυρόσβεσης.

Εξέταση των Αιτιών
Ενώ η άμεση εστίαση είναι στον έλεγχο των πυρκαγιών και στην εξασφάλιση ότι οι εκτοπισμένοι μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν, είναι σημαντικό να δούμε το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνουν τέτοιες καταστροφές. Η πιθανότητα ανθρώπινου σφάλματος ή αμέλειας δεν μπορεί να αγνοηθεί, αλλά ούτε και τα συστημικά ζητήματα που έχουν τις ρίζες τους στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και περιβαλλοντική αδιαφορία. Το καπιταλιστικό μοντέλο δίνει προτεραιότητα στο κέρδος πάνω από τη βιωσιμότητα, οδηγώντας σε ασταμάτητη ανάπτυξη και κατανάλωση που υποβαθμίζουν τα φυσικά οικοσυστήματα και αυξάνουν την ευπάθεια σε τέτοιες καταστροφές.
Οικονομικό και Περιβαλλοντικό Κόστος
Πολλές φορές επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι οι συνεχιζόμενες πυρκαγιές θα μπορούσαν να γίνουν μία από τις πιο δαπανηρές καταστροφές στην ιστορία των ΗΠΑ, ξεπερνώντας προηγούμενες καταστροφές σε όρους υλικής ζημιάς και συνολικού κόστους. Προκαταρκτικές εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι πάνω από 40.000 στρέμματα έχουν καταστραφεί από τις φλόγες. Καθώς οι πυρκαγιές συνεχίζουν να εξαπλώνονται, το συνολικό κόστος της καταστροφής θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 135 δισεκατομμύρια δολάρια, ένα γιγάντιο ποσό που υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Το οικονομικό βάρος αυτών των πυρκαγιών είναι τεράστιο, αλλά υπογραμμίζει επίσης τα υποκείμενα συστημικά ζητήματα. Οι άνεμοι της Σάντα Άνα, με ριπές μεταξύ 80 και 112 χιλιόμετρων την ώρα, έχουν δημιουργήσει ακραίες συνθήκες που επιδεινώνουν την εξάπλωση των πυρκαγιών. Αυτή η περιβαλλοντική κρίση αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη οικολογική καταστροφή που προωθείται από την κλιματική αλλαγή – ένα πρόβλημα που ριζώνει στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης που δίνει προτεραιότητα στο κέρδος πάνω από τη βιωσιμότητα.
Έλλειψη Πόρων και Δομικές Αποτυχίες
Οι πυρκαγιές στο Λος Άντζελες έχουν αποκαλύψει σημαντικές ελλείψεις στις υποδομές αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Διευθύντρια του Τμήματος Ύδατος και Ενέργειας, ανέφερε ότι τα αποθέματα νερού στο Παλισέιντς εξαντλήθηκαν από νωρίς, δυσχεραίνοντας σοβαρά τις προσπάθειες πυρόσβεσης. Με το 20% των πυροσβεστικών κρουνών να είναι εκτός λειτουργίας λόγω χαμηλής πίεσης νερού, η κρίση έχει μεγεθυνθεί.
Αυτή η έλλειψη νερού δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό αλλά σύμπτωμα συστηματικής παραμέλησης και κακοδιαχείρισης. Οι καπιταλιστικές επιταγές συχνά δίνουν προτεραιότητα στα άμεσα οικονομικά κέρδη πάνω από μακροπρόθεσμες δημόσιες επενδύσεις στις υποδομές, οδηγώντας σε χρόνια υποχρηματοδότηση των βασικών υπηρεσιών. Επιπλέον, η εξάρτηση από εθελοντές πυροσβέστες, οι οποίοι αποτελούν το 65% του εθνικού πυροσβεστικού δυναμικού, υπογραμμίζει την επισφαλή κατάσταση των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης στο τρέχον σύστημα. Στην Καλιφόρνια, όπου οι εθελοντές συνθέτουν πάνω από το μισό του πυροσβεστικού σώματος, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δεινή.

Εκμετάλλευση των Κρατουμένων Πυροσβεστών
Ένα άλλο απαράδεκτο στοιχείο της καπιταλιστικής ανταπόκρισης στη διαχείριση πυρκαγιών είναι η εκμετάλλευση των φυλακισμένων ως πυροσβεστών. Αυτοί οι φυλακισμένοι, που αποτελούν μέχρι και το 30% του πυροσβεστικού δυναμικού στην Καλιφόρνια, πληρώνονται με πενιχρούς μισθούς που κυμαίνονται από $5,80 έως $10,34 την ημέρα – ποσό απίστευτα χαμηλό, σε μια πολιτεία όπου ο ελάχιστος εργατικός μισθός είναι 16 δολάρια την ώρα, ποσό με το οποίο, όπως καταγγέλλουν τα συνδικάτα, είναι αδύνατο να ζήσει ελάχιστα αξιοπρεπώς μια εργατική οικογένεια. Οι επικίνδυνες συνθήκες στις οποίες βρίσκονται συχνά οδηγούν σε τραυματισμούς και η εργασία τους τροφοδοτεί ένα σύστημα που κερδίζει από την εκμετάλλευσή τους χωρίς να προσφέρει ουσιαστική αποκατάσταση ή ενσωμάτωση.
Η εκμετάλλευση της εργασίας των φυλακισμένων στις πυροσβεστικές προσπάθειες αποτελεί ένα ωμό παράδειγμα των αδικιών που υπάρχουν σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που εμπορευματοποιεί τις ανθρώπινες ζωές. Αυτή η πρακτική όχι μόνο αντικατοπτρίζει τα ευρύτερα ζητήματα της μαζικής φυλάκισης και της εκμετάλλευσης της εργασίας, αλλά και υπογραμμίζει την αποτυχία να γίνουν επαρκείς επενδύσεις σε εκπαιδευμένες, επαγγελματικές πυροσβεστικές υπηρεσίες.
Πολιτικές Αντιδράσεις και Μελλοντικές Επιπτώσεις
Μετά από αυτήν την καταστροφή, οι πολιτικοί ηγέτες παλεύουν με τις τεράστιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Ο Μπάιντεν έχει δεσμευτεί για ομοσπονδιακή υποστήριξη που θα καλύψει το πλήρες κόστος τής καταστροφής, ενώ ο Τραμπ έχει παραμείνει σιωπηλός αφού προηγουμένως επέκρινε τη διαχείριση των πόρων ύδατος από τον κυβερνήτη της πολιτείας. Οι πολιτικές αυτές κινήσεις εντυπωσιασμού ωστόσο δεν αντιμετωπίζουν τις ριζικές αιτίες της κρίσης.
Η καταστροφή κλίμακας στο Λος Άντζελες μας προειδοποιεί ότι είναι απαραίτητη η επείγουσα αλλαγή του συστήματος. Η τρέχουσα κρίση πρέπει να οδηγήσει σε επανεξέταση των προτεραιοτήτων, με έμφαση στις βιώσιμες πρακτικές, τη δίκαιη κατανομή πόρων και τις ισχυρές δημόσιες υποδομές. Είναι εμφανές ότι το καπιταλιστικό μοντέλο, με την αδηφάγο επιδίωξή του στο κέρδος και την αδιαφορία του για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνέπειες, είναι ακατάλληλο για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.
Η Ανάγκη για Σοσιαλισμό και Οικολογική Βιωσιμότητα
Για να αποτραπούν μελλοντικές καταστροφές αυτού του μεγέθους, είναι επιτακτική μια ριζική στροφή προς τον σοσιαλισμό και τη βιωσιμότητα. Μια σοσιαλιστική προσέγγιση θα έδινε προτεραιότητα στο συλλογικό καλό έναντι του ατομικού κέρδους, διασφαλίζοντας ότι οι πόροι κατανέμονται βάσει αναγκών και όχι αγορών.
Επιπλέον, η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης απαιτεί θεμελιώδη μετασχηματισμό της σχέσης μας με το περιβάλλον. Αυτό σημαίνει μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα, μείωση της κατανάλωσης και υιοθέτηση αναγεννητικών γεωργικών πρακτικών. Απαιτείται επίσης να λογοδοτούν οι εταιρείες για τον περιβαλλοντικό τους αντίκτυπο και να εφαρμόζονται αυστηροί κανονισμοί για τη μείωση της ρύπανσης και των αποβλήτων.
Οι πυρκαγιές στο Λος Άντζελες αποτελούν μια τραγική υπενθύμιση των διασταυρούμενων κρίσεων της κλιματικής αλλαγής, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της δομικής παραμέλησης. Καθώς θρηνούμε την απώλεια ανθρώπινων ζωών και σπιτιών, είναι κρίσιμο να αναγνωρίσουμε ότι αυτές οι καταστροφές δεν είναι απλές φυσικές καταστροφές, αλλά έχουν βαθιά σχέση με συστημικά ζητήματα. Για να χτίσουμε ένα δικαιότερο και βιώσιμο μέλλον, πρέπει να αγκαλιάσουμε το σοσιαλισμό και να δώσουμε προτεραιότητα στην οικολογική βιωσιμότητα, διασφαλίζοντας ότι οι άνθρωποι και ο πλανήτης τοποθετούνται πάνω από το κέρδος. Μόνο μέσω μιας τέτοιας αλλαγής παραδείγματος μπορούμε να ελπίζουμε να αποτρέψουμε παρόμοιες τραγωδίες και να δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου όλοι μπορούν να ευημερήσουν.
Το Δικαίωμα στην Προστασία από τις Καταστροφές του Καπιταλισμού
Όσο οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες, οι κατολισθήσεις, τα τροχαία ατυχήματα και οι βιομηχανικές πυρκαγιές δεν θεωρούνται άμεσα συνδεδεμένα με το κεφάλαιο και τις ανάγκες του, θα συνεχίσουν να κατανοούνται ως μεμονωμένα περιστατικά και όχι ως συμπτώματα ενός ιστορικά χρεοκοπημένου συστήματος. Ζούμε σε μια από τις πιο σκληρές εποχές της βαρβαρότητας του καπιταλισμού.
Η νοοτροπία που αποτυγχάνει να δει τη σύνδεση μεταξύ αυτών των καταστροφών και της καπιταλιστικής απληστίας διαιωνίζει τον κύκλο της καταστροφής. Τα ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης συχνά “ασχολούνται” με αυτές τις συμφορές, παρουσιάζοντάς τες ως δραματικά θεάματα και όχι ως αναπόφευκτη συνέπεια ενός κερδοσκοπικού συστήματος.
Οικολογική Καταστροφή και Ανθρώπινο Κόστος
Η καπιταλιστική συγκεντροποίηση έχει οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη αποψίλωση των δασών και αστική εξάπλωση, εκτοπίζοντας αμέτρητα είδη και υποβαθμίζοντας τα φυσικά οικοσυστήματα. Αυτή η διαδικασία, συχνά χαρακτηριζόμενη ως καταστροφή, είναι πραγματικά ένα προβλέψιμο αποτέλεσμα της μη βιώσιμης επιδίωξης ανάπτυξης από τον καπιταλισμό. Η έντονη έμφαση στη δημιουργία κερδοφόρων χώρων εγκατάστασης έρχεται εις βάρος της ενίσχυσης των δημόσιων υπηρεσιών διαχείρισης καταστροφών, όπως τα τμήματα πυρόσβεσης, οι υγειονομικές υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις διάσωσης.
Το καταθλιπτικό, πέραν της απώλειας περιουσιών, είναι η υποβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής και η καταστροφή των οικοσυστημάτων, μαζί με τα κατάφωρα ψέματα που διαιωνίζει ο καπιταλισμός. Αντί να προχωρήσουμε σε έναν άλλο τρόπο παραγωγής ως φάρο ελπίδας, μια χούφτα πλούσιων ατόμων ζουν με απίστευτη πολυτέλεια στις πλάτες του υπόλοιπου κόσμου.
Μαζί με τους θανάτους, ο ευρύτερος κοινωνικός φόρος συνεχίζει να αυξάνεται. Υπολογίζεται ότι 105.000 άνθρωποι παραμένουν υπό εντολή εκκένωσης, ενώ για άλλους 87.000 έχουν εκδοθεί προειδοποιήσεις εκκένωσης. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πυρκαγιάς, τουλάχιστον 500.000 δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα, καθώς οι γραμμές ηλεκτροδότησης καίγονται ή απενεργοποιούνται για να αποτραπεί η πρόκληση περαιτέρω φλογών από σπινθήρες. Στο αποκορύφωμα των διακοπών, 172.000 κάτοικοι στο Λος Άντζελες ήταν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.

Η επίσημη βοήθεια προς τους εκτοπισμένους ήταν εξαιρετικά περιορισμένη. Η Πυροσβεστική Υπηρεσία του Λος Άντζελες εκδίδει δωροκάρτες αξίας 250 δολαρίων στα πληγέντα νοικοκυριά, ένα πενιχρό ποσό, που παρέχεται με κάρτες από το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα California Fire Foundation. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών (FEMA) δεν έχει αυξήσει το όριο των επιχορηγήσεων για όσους έχασαν τα σπίτια τους, το οποίο έχει ανώτατο όριο τα 87.970 δολάρια. Ένα τυπικό σπίτι με τον αυλόγυρό του, 2.000 τετραγωνικών μέτρων στο Λος Άντζελες, κοστίζει πάνω από 900.000 δολάρια για να χτιστεί.
Σε εμφάνισή της στην εκπομπή «Face the Nation» την Κυριακή, η διοικήτρια της FEMA Ντιν Κρίσγουελ προσπάθησε να δικαιολογήσει το πενιχρό ποσό που παρέχεται στους εργαζόμενους για την ανοικοδόμηση των σπιτιών τους, δηλώνοντας ότι τα προγράμματα της FEMA υπάρχουν μόνο για να «βοηθήσουν να ξεκινήσει η διαδικασία ανάκαμψης» και ότι η ασφάλιση είναι το «νούμερο ένα πόρος που έχουν οι οικογένειες για να βοηθήσουν στη διαδικασία ανοικοδόμησης».
Στην πραγματικότητα, η ασφάλιση είναι όλο και πιο απρόσιτη για τις οικογένειες της εργατικής τάξης. Πρόσφατο άρθρο των Los Angeles Times σημείωσε ότι το ετήσιο κόστος για την ασφάλιση κατοικίας από την Farmers Insurance για όσους ζουν στο Παλισέιντς, όπου έχουν καεί χιλιάδες σπίτια, έχει εκτοξευθεί από 4.500 δολάρια σε 18.000 δολάρια τον τελευταίο χρόνο.
Το άρθρο ανέφερε επίσης ότι η State Farm, η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία της Καλιφόρνιας, ανακοίνωσε τον Μάρτιο ότι δεν θα ανανεώσει 30.000 συμβόλαια κατοικιών και διαμερισμάτων όταν λήξουν, επικαλούμενη υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς. Άλλες ασφαλιστικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των Chubb, Allstate, Tokio Marine America Insurance Co. και Trans Pacific Insurance Co., είτε σταμάτησαν να υπογράφουν νέα συμβόλαια είτε αποσύρθηκαν εντελώς από την πολιτεία.
Αντ’ αυτού, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να εγγραφούν στο σχέδιο FAIR της Καλιφόρνιας, το οποίο έχει σημειώσει άλμα σε 452.000 συμβόλαια, από 203.000 πριν από τέσσερα χρόνια. Ταυτόχρονα, τα ίδια τα συμβόλαια παρέχουν λιγότερες παροχές όταν καίγονται σπίτια. Αναγνωρίζοντας σιωπηρά αυτή την κατάσταση, η Κρίσγουελ στη συνέντευξή της δήλωσε ανάλγητα ότι «οι οικογένειες θα πρέπει να βρουν άλλα μέσα για να μπορέσουν να ξαναχτίσουν».
Επιπλέον, σε συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Πέμπτης, η πρόεδρος του Συμβουλίου Εποπτών της κομητείας του Λος Άντζελες παραδέχτηκε ότι οι κάτοικοι που είχαν ήδη υποβάλει αίτηση για βοήθεια από τη FEMA είχαν απορριφθεί για τις επιχορηγήσεις. Η FEMA απαιτεί από τα νοικοκυριά να αποδείξουν ότι οποιαδήποτε βοήθεια παρέχεται από ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις δεν αναπαράγεται από την ασφάλιση, κάτι που μπορεί να διαρκέσει μήνες, καθώς οι ασφαλιστές κινούνται σκόπιμα αργά για να αποφύγουν την καταβολή όσο το δυνατόν περισσότερων αποζημιώσεων.
Ο κυβερνήτης Γκάβιν Νιούσομ, από την πλευρά του, αντί για πυροσβέστες και μέσα πυρόσβεσης, συνέχισε τις προσλήψεις άλλων 1.000 Εθνοφρουρών στη δύναμη της πολιτείας της Καλιφόρνιας. Το συνολικό προσωπικό που έχει αναπτυχθεί έχει πλέον φτάσει περίπου τα 2.500 άτομα. Με τον τρόπο αυτό, ο Νιούσομ έδωσε έμφαση στη διάσταση της «δημόσιας ασφάλειας», συνεχίζοντας την εστίαση των αξιωματούχων των υπηρεσιών επιβολής του νόμου σε φερόμενους ως «πλιατσικολόγους» και «εμπρηστές», ενώ σε μεγάλο βαθμό προσπερνά την κολοσσιαία κοινωνική καταστροφή που προκάλεσαν οι πυρκαγιές.
Ο Νιούσομ αναμφίβολα επιθυμεί επίσης να αποφύγει κάθε συζήτηση σχετικά με τη δική του ευθύνη για τη θεμελίωση μιας τέτοιας καταστροφής. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Newsweek, ο τελευταίος προϋπολογισμός του Νιούσομ που καλύπτει το οικονομικό έτος 2024-2025 περικόπτει 101 εκατομμύρια δολάρια από τον προϋπολογισμό της πολιτείας για την καταπολέμηση των πυρκαγιών, συμπεριλαμβανομένου ενός προγράμματος «σκλήρυνσης σπιτιών» ύψους 12 εκατομμυρίων δολαρίων που έχει συσταθεί για την ανάπτυξη νέων μεθόδων προστασίας των σπιτιών από τέτοιου είδους πυρκαγιές. Άλλα εκατομμύρια περικόπηκαν από τις προσπάθειες για την πρόληψη των πυρκαγιών εξ αρχής, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών διατήρησης και της διαχείρισης της καύσιμης ύλης των πυρκαγιών και του καθαρισμού των θάμνων.
Ταξική ανισότητα και κατανομή πόρων
Οι πυρκαγιές στο Λος Άντζελες εκθέτουν έντονα τις ταξικές διαιρέσεις στην κοινωνία και τη συστημική ανισότητα που διαιωνίζει αυτές τις κρίσεις. Η εργατική τάξη αφήνεται να υποφέρει, ενώ τα πλουσιότερα άτομα και οι εταιρείες γλιτώνουν το κύριο βάρος των συνεπειών, συμβάλλοντας συχνά στις ίδιες τις συνθήκες που επιδεινώνουν αυτές τις καταστροφές. Η αδιαφορία της άρχουσας τάξης, που αναδεικνύεται από την ελάχιστη αντίδρασή της στις πυρκαγιές, δεν είναι πρωτοφανής. Παρόμοια αδιαφορία επέδειξε και κατά τη διάρκεια προηγούμενων καταστροφών, όπως ο τυφώνας Κατρίνα και η (συνεχιζόμενη) πανδημία COVID-19.
Η συγκέντρωση των πόρων μεταξύ των πλουσιότερων ανθρώπων καταδεικνύει την προτεραιότητα του κέρδους έναντι των ανθρώπινων ζωών. Η κατανομή των κονδυλίων και των πόρων του κράτους κατευθύνεται σε μεγάλο βαθμό προς την προστασία των οικονομικών συμφερόντων και όχι προς τη διασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας ή της βιωσιμότητας του περιβάλλοντος. Ενώ τρισεκατομμύρια είναι άμεσα διαθέσιμα για τη διάσωση τραπεζών κατά τη διάρκεια οικονομικών κρίσεων, ελάχιστη προσοχή και πόροι αφιερώνονται στις πιεστικές ανάγκες των ατόμων που πλήττονται από φυσικές καταστροφές.
Οι τοπικές και πολιτειακές αρχές, που ελέγχονται κυρίως από το Δημοκρατικό Κόμμα στην Καλιφόρνια, φέρουν άμεση ευθύνη για τις επιδεινούμενες επιπτώσεις αυτών των πυρκαγιών. Οι περικοπές του προϋπολογισμού σε βασικές υπηρεσίες πυρόσβεσης αντανακλούν την προτεραιότητα της δημοσιονομικής λιτότητας έναντι της ολοκληρωμένης ετοιμότητας και αντιμετώπισης καταστροφών. Επιπλέον, η εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού των φυλακών για καθήκοντα πυρόσβεσης αναδεικνύει ένα βαθιά ριζωμένο σύστημα σύγχρονης δουλείας που υποτιμά την ανθρώπινη ζωή.
Σε εθνικό επίπεδο, η χλιαρή αντίδραση της κυβέρνησης Μπάιντεν υπογραμμίζει τη συνεχή αποτυχία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις περιβαλλοντικές καταστροφές με τον επείγοντα χαρακτήρα που απαιτούν. Η προτεινόμενη βοήθεια ίσα που ξύνει την επιφάνεια της αντιμετώπισης της μαζικής καταστροφής, αφήνοντας σημαντικά τμήματα του πληθυσμού ευάλωτα και απροστάτευτα.
Κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης και ταξική ιεράρχηση
Η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της δημόσιας αντίληψης και της πολιτικής αντίδρασης. Ωστόσο, η εστίαση στις απώλειες που αντιμετωπίζουν οι διασημότητες και οι εύπορες γειτονιές αποσπά την προσοχή από τις πολύ πιο διαδεδομένες και σοβαρές απώλειες που υφίστανται οι κοινότητες της εργατικής τάξης. Η ανάδειξη της καταστροφής πολυτελών περιουσιών ευτελίζει το ευρύτερο κοινωνικό τίμημα, συσκοτίζοντας τις βαθιές οικονομικές και συναισθηματικές δυσκολίες που βιώνει η πλειοψηφία.
Ενώ η δυσχερής θέση των διασημοτήτων συγκεντρώνει σημαντική προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης, οι αγώνες των απλών πολιτών, ιδίως εκείνων σε περιθωριοποιημένες κοινότητες, συχνά αγνοούνται. Αυτή η επιλεκτική αναφορά αντανακλά και ενισχύει τις κοινωνικές προκαταλήψεις, αποσπώντας την προσοχή από συστημικά ζητήματα που χρειάζονται επειγόντως προσοχή.

Η προσοχή των μέσων ενημέρωσης και η πολιτική προσοχή υπαγορεύονται από το οικονομικό συμφέρον και την εγγύτητα στα κέντρα εξουσίας, παραμερίζοντας τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς και αγνοώντας άλλες καταστροφές όπως ο κυκλώνας Τσίντο στο αρχιπέλαγος Μαγιότ.
Είτε Βάρβαρος Καπιταλισμός είτε Ζωή
Οι πυρκαγιές στο Λος Άντζελες αναδεικνύουν την πιεστική ανάγκη επιλογής μεταξύ του βάρβαρου καπιταλισμού και μιας νέας ζωής βασισμένης στο σοσιαλισμό και την οικολογική βιωσιμότητα. Καθώς ο καπιταλισμός συνεχίζει να σφαγιάζει τη φύση και να επιβάλλει σοβαρά δεινά στους περισσότερους, πρέπει να υποστηρίξουμε ένα σύστημα που δίνει αξία στην ανθρώπινη και οικολογική ευημερία πάνω από το κέρδος.
Είναι ώρα για μια ριζοσπαστική και επαναστατική στροφή πέρα από τις εκμεταλλευτικές πρακτικές του καπιταλισμού. Υιοθετώντας τον σοσιαλισμό και τις βιώσιμες πρακτικές θα μας επιτραπεί να οικοδομήσουμε μια κοινωνία όπου οι πόροι κατανέμονται δίκαια, οι δημόσιες υπηρεσίες είναι ισχυρές και η προστασία του περιβάλλοντος είναι προτεραιότητα. Μόνο με αυτήν τη μεταμορφωτική αλλαγή μπορούμε να αποτρέψουμε παρόμοιες καταστροφές στο μέλλον και να δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου όλα τα όντα του φυσικού βασιλείου, άνθρωποι και μη, μπορούν να ευημερήσουν.
Αρ. Μα.