Εργοδοτικές αυθαιρεσίες στις ΜΚΟ
Η περίπτωση της PRAKSIS
Το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ – ΣΒΕΜΚΟ κάλεσε σε στάση εργασίας στις 3/7/2018 και 5/7/2018 όλες τις δομές που λειτουργούν πανελλαδικά από τη ΜΚΟ PRAKSIS. Στο μεταξύ μια σημαντική νίκη επιτεύχθηκε καθώς δικαστική απόφαση δικαιώνει απολυμένη εργαζόμενη στην ΜΚΟ PRAKSIS και το Σωματείο Βάσης που είχαν καταθέσει αγωγή ενάντια στην καταχρηστική απόλυση.
Η ΜΚΟ συμμετέχει σε προγράμματα παροχής υπηρεσιών προς τους αιτούντες άσυλο. Συγκεκριμένα, στο “Accommodation and Services to Asylum Seekers in Greece” οι εργαζόμενοι/ες που απασχολούνται έχουν προσληφθεί, όπως και οι περισσότεροι/ες εργαζόμενοι/ες στις ΜΚΟ, με συμβάσεις που δεν γνωρίζουν αν θα ανανεωθούν, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε διαρκή αβεβαιότητα για το εργασιακό τους μέλλον. Για το λόγο αυτό, υπέβαλαν επιστολή προς τη διοίκηση της ΜΚΟ τον Μάιο του 2018, με την οποία ζητούσαν ενημέρωση για το αν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις τους, μετά τη λήξη τους στις 30 Ιουνίου.
Η εργοδοσία αντέδρασε στην επιστολή με την στοχοποίηση των εργαζομένων που υπέγραφαν σε αυτήν. Οι μέθοδοι διαχείρισης ανάμεσα σε άλλες πρακτικές, ήταν η αξιολόγηση των εργαζομένων, η επιβάρυνσή τους με επιπρόσθετη εργασία και πληθώρα εκδικητικών συμπεριφορών. Αποκορύφωμα της εργοδοτικής μεθόδευσης υπήρξε η απόλυση εργαζόμενου που είχε συνυπογράψει την επιστολή, ο οποίος ενημερώθηκε για τη «μη ανανέωση» της σύμβασής του, δυο ημέρες πριν τη λήξη της και 20 μήνες μετά την συνεχή εργασία του στο πρόγραμμα. Το αυταπόδεικτο της εκδικητικής συμπεριφοράς για παραδειγματισμό των υπολοίπων εργαζομένων είναι ενδεικτικό της αντιμετώπισης από την εργοδοσία κάθε ΜΚΟ προς τους εργαζομένους/ες της.
Παράλληλα, οι εργαζόμενοι/ες στις άλλες δομές εξακολουθούν να πληρώνονται με έναντι μισθού από τον Φεβρουάριο ως σήμερα, παρά τις δύσκολες συνθήκες εργασίας τους (ειδικά στους ξενώνες ασυνόδευτων ανηλίκων), με όρους εργασίας που διαρκώς χειροτερεύουν (μηνιαίες συμβάσεις, μείωση αποδοχών), διαιωνίζοντας την πάγια τακτική των ΜΚΟ, να αξιοποιούν την καθυστέρηση των χρηματοδοτικών ροών των προγραμμάτων, ως επιχείρημα για την μη έγκαιρη καταβολή μισθών. Η πρακτική της Διοίκησης, αναφορικά με τους όρους εργασίας των συναδέλφων στις δομές της συνεχίζεται, παρά την πρόσφατη δικαίωση, με την απόφαση αρ. 593/2018 του μονομελούς πρωτοδικείου Αθηνών συναδέλφισσας, νέας μητέρας, η οποία τον Οκτώβριο του 2017 απολύθηκε παράνομα και καταχρηστικά.
Στην ανακοίνωση του σωματείου αναφέρονται οι συνθήκες εργασίας της εργαζόμενης, με το γνωστό “μπλοκάκι” δηλαδή, χωρίς εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές και συμβάσεις ορισμένου χρόνου για 1,5 χρόνο, καθεστώς παράνομης απασχόλησης, μιας και οι όροι εργασίας είναι εκείνοι που αφορούν στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου εξαρτημένης εργασίας (κανονικό ωράριο, βάρδιες, καθημερινή 8ωρη τουλάχιστον εργασία στο χώρο, κ.λπ.). Η εργαζόμενη, λόγω εγκυμοσύνης, ενημερώθηκε από την εργοδοσία πως της «χαρίζουν» 4 μήνες άδεια τοκετού και λοχείας, κάτι που δεν προβλέπει η εργατική νομοθεσία για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Όταν θέλησε να επιστρέψει στην εργασία της ενημερώθηκε από τη διοίκηση της ΜΚΟ πως αυτό δεν γίνεται και με συνοπτικές διαδικασίες απολύθηκε.
Από κοινού με το ΣΒΕΜΚΟ κατατέθηκε αγωγή εναντίον της εργοδοσίας και η απόφαση του δικαστηρίου δικαιώνει πλήρως την συναδέλφισσα και το σωματείο, αναγνωρίζοντας ότι η εργαζόμενη έχει σχέση εξαρτημένης εργασίας με τη ΜΚΟ και σύμβαση αορίστου χρόνου, ενώ κρίνει άκυρη την απόλυσή της, υποχρεώνοντας την ΜΚΟ σε επαναπρόσληψή της.
Η εργοδοτική αυθαιρεσία της ΜΚΟ απέναντι στους εργαζόμενους/ες αναδεικνύει και μια άλλη πλευρά, ιδιαίτερα σημαντική, της επίθεσης στη μητρότητα. Πέρα δηλαδή, από την απίστευτη εργασιακή εκμετάλλευση που όλοι βιώνουμε, διαφαίνεται πως οι ΜΚΟ δεν αποτελούν εξαίρεση στις έμφυλες διακρίσεις κατά των γυναικών στους χώρους εργασίας. Οι εργαζόμενες σε ΜΚΟ γνωρίζουμε πολύ καλά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μία γυναίκα, έγκυος, μια μητέρα που απασχολείται σε συνθήκες επισφάλειας. Τίποτα από αυτά δεν θα σταματήσει αν εμείς δεν βάλουμε ένα τέλος.
Η προσπάθεια απόκρυψης της εξαρτημένης εργασίας παρουσιάζοντας τις σχέσεις εργασίας ως συνεργατικές με συμβάσεις «αμοιβαίας ωφέλειας», έχει ως στόχο την επισφάλεια, την εξατομίκευση και την αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής ισχύος των εργαζομένων. Οι προσπάθειες δικαιολόγησης αυτών των πρακτικών όμως, δεν πείθουν πια κανέναν, ακριβώς όπως συνέβη και με τη δικαστική έδρα. Η ΜΚΟ αναγκάστηκε να συμμορφωθεί στην πρωτόδικη απόφαση και η συναδέλφισσα θα επιστρέψει στη θέση της με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, χωρίς μεταβολή των εργασιακών όρων, με την παράλληλη καταβολή δώρων, επιδομάτων και μισθών που δικαιούταν. Η εργοδοσία της PRAKSIS αντέδρασε καταθέτοντας έφεση. Ωστόσο, η υπόθεση αυτή αναδεικνύει τη νίκη του κινήματος, μια νίκη που αποδεικνύει ότι η δύναμη των εργαζόμενων μεγαλώνει, όταν αγωνίζονται και διεκδικούν συλλογικά. Αποδεικνύει ότι απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, στις συνθήκες επισφάλειας, μπορούμε να δίνουμε μάχες και να νικάμε, με όπλο τη συλλογικότητα, την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη.
Το ΣΒΕΜΚΟ θα συνεχίσει τους αγώνες για διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας στον κλάδο και καλεί :
- Την διοίκηση της ΜΚΟ PRAKSIS να σταματήσει να αυθαιρετεί και να τηρήσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το εργατικό δίκαιο.
- Όλες/ους τις/τους εργαζόμενες/ους να έρθουν σε επαφή και να συμμετέχουν στο σωματείο.
–Δηλώνουμε την αμέριστη και αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων της ΜΚΟ PRAKSIS και στηρίζουμε τη διεκδίκησή τους για άμεση επαναπρόσληψη του απολυμένου συναδέλφου.
–Καλούμε τους/τις εργαζόμενους/ες της ΜΚΟ PRAKSIS να συμμετάσχουν μαζικά στην στάση εργασίας και σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΜΚΟ (Στουρνάρη 57) την ίδια ώρα.
-Καλούμε τη διοίκηση της ΜΚΟ PRAKSIS να προχωρήσει άμεσα στην επαναπρόσληψη του απολυμένου εργαζόμενου και να σταματήσει την στοχοποίηση των εργαζόμενων.
Σ.