Επίσκεψη Πομπέο με «πολλαπλά μηνύματα»
Επίθεση ΜΑΤ σε διαδηλωτές το «μήνυμα» του Μητσοτάκη
του Θόδωρος Κουτσουμπού
Την βαρβαρότητα των ΜΑΤ επιστράτευσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη το βράδυ της Δευτέρας 28 Σεπτέμβρη χτυπώντας την διαδήλωση διαμαρτυρίας για την επίσκεψη του υπουργού του αμερικανικού ιμπεριαλισμού Πομπέο. Η ειρηνική πορεία από το Πάρκο Ελευθερίας στην αμερικάνικη πρεσβεία, στην Αθήνα, αντιμετωπίστηκε με την αστυνομική βία.
Παρά το χτύπημα και τη στενή πολιορκία των ΜΑΤ, η πορεία τελικά πραγματοποιήθηκε με πάνω από 300 διαδηλωτές, μέλη αριστερών οργανώσεων. Αντίστοιχη διαδήλωση έγινε στη Θεσσαλονίκη.

Η επίσκεψη του Πομπέο στην Ελλάδα (Θεσσαλονίκη και Χανιά), η δεύτερη σε ένα χρόνο, είχε «πολλαπλά μηνύματα». Πέρα από την υπογραφή για την επέκταση της προβλήτας Κ-14 στη Σούδα για τον ελλιμενισμό πυρηνοκίνητων αεροπλανοφόρων και υποβρυχίων, οι συζητήσεις αφορούσαν όλα τα καυτά θέματα: τις γεωστρατηγικές αλλαγές στα Βαλκάνια, την ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, την «ασφάλεια», την ενέργεια και τους αγωγούς μεταφοράς της, και, φυσικά, τα εξοπλιστικά προγράμματα, τον έλεγχο των ΗΠΑ στα ναυπηγεία Ελευσίνας και την κατασκευή και αγορά από την Ελλάδα φρεγατών και πολεμικών συστημάτων. Πολλαπλά μηνύματα. Στην Ελλάδα ανατίθεται αναβαθμισμένος ρόλος χωροφύλακα του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ στην περιοχή, και οι πυγμαίοι πολιτικοί της καμαρώνουν γιατί επέλεξαν αυτούς και «υποβάθμισαν» τους αντίπαλους Τούρκους ανταγωνιστές.

Όποιος όμως νομίζει ότι με την ανάληψη αναβαθμισμένου ρόλου της Ελλάδας στα νέα ιμπεριαλιστικά στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ, ενισχύεται η εθνική άμυνα της χώρας βρίσκεται βαθιά γελασμένος. Στην πραγματικότητα η καπιταλιστική Ελλάδα γίνεται ένας ακόμη κρίκος, ένα ακόμη πιόνι, στη σκακιέρα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών – θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή, στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Συνάμα στο νέο τοπίο αναδιάταξης των γεωπολιτικών συσχετισμών οι ενδο-καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί απειλούν να ρίξουν τις δύο κύριες ανταγωνίστριες τοπικές δυνάμεις, Ελλάδα και Τουρκία, βαθύτερα στην εξάρτηση από τους ισχυρότερους ιμπεριαλισμούς οικονομικά και στρατιωτικά και πιο βαθιά στην υπερχρέωση/χρεοκοπία, τη φτώχεια και τη δυστυχία των λαών και στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Και βεβαίως, τίποτα δεν αποκλείει, στην επόμενη στροφή της κατάστασης, οι ΗΠΑ να ξαναρίξουν το βάρος τους υπέρ της Τουρκίας, γιατί ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός δεν είναι ούτε φιλελληνικός ούτε φιλοτουρκικός. Είναι ιμπεριαλισμός και έχει διδαχθεί από τους προκάτοχους Εγγλέζους το «διαίρει και βασίλευε».

Το «πολλαπλό μήνυμα» των συμφωνιών Ελλάδας-ΗΠΑ είναι ότι θα ενταθεί η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στη Μέση Ανατολή, στοχεύοντας και ανατολικότερα, στο Ιράν, όπου η τετράδα Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ – Αιγύπτου είναι απλώς ένας κρίκος της πολεμικής ιμπεριαλιστικής μηχανής – ένας άλλος κρίκος είναι η Σαουδαραβία, τα Εμιράτα και το Μπαχρέιν (οι δυό τελευταίες μόλις πρόσφατα συνήψαν αισχρές συμφωνίες με το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ, του διεφθαρμένου Νετανιάου, σε βάρος των δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού λαού). Την ίδια στιγμή με την αναβάθμιση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και τις νέες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, η Ελλάδα και τα Βαλκάνια γίνονται, για άλλη μια φορά στην ιστορία, ορμητήριο του ιμπεριαλισμού για τον έλεγχο της ανατ. Ευρώπης, την περικύκλωση και διάλυση της -δυνητικής αντιπάλου λόγω πυρηνικών- Ρωσίας.

Στο εσωτερικό της χώρας το «μήνυμα» είναι επίσης σαφές. Αφ’ ενός ήθελε να δείξει στον εκπρόσωπο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ότι «ο στρατός του», τα ΜΑΤ και τα κατασταλτικά σώματα είναι μαζί του και θα χτυπήσουν όποιον αμφισβητεί, επικρίνει και δεν κάνει τεμενάδες στον ισχυρό αφέντη. Από την άλλη ήθελε να δείξει, με την πολιτική πυγμής, ότι τους αντιδραστικούς (και παράνομους) νόμους περιορισμού των διαδηλώσεων που ψήφισε, τους εφαρμόζει. Έτσι την περασμένη Παρασκευή 25/9 χτύπησε την διαμαρτυρία της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πολιτικούς Κρατούμενους σε Τουρκία και Κουρδιστάν γιατί τόλμησαν να θέλουν να κάνουν πορεία στην τουρκική πρεσβεία. Το βράδυ της Δευτέρας 28/9 επανέλαβαν το «ανδραγάθημά» τους. Μόνο που ακόμη και το δικό τους νόμο που εψήφισαν, τον παραβιάσανε οι ίδιοι, αφού ούτε αστυνομικός «διαπραγματευτής» εμφανίστηκε, ούτε εισαγγελέας (όχι κανείς από τους διαδηλωτές θα δεχόταν). Ακόμη και όταν ο επικεφαλής των ΜΑΤ συμφώνησε με την πρώτη γραμμή των διαδηλωτών (αφού πρώτα είχε διατάξει επίθεση) να συνεχιστεί η πορεία, τμήματα των ΜΑΤ στη μέση και στο πίσω μέρος της πορείας έκαναν επίθεση. Ίσως γιατί τα πίσω τμήματα της πορείας δεν είχαν δεχθεί την επίθεση και δεν έπρεπε… να μείνουν παραπονεμένα!

Η βαρβαρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε η διαδήλωση διαμαρτυρίας, ένα δημοκρατικό δικαίωμα κερδισμένο από την ανατροπή της χούντας το 1974, δείχνει ότι η κυβέρνηση του ανδρεικέλου των ΜΜΕ Κ. Μητσοτάκη, κηρύσσει ταξικό πόλεμο στο εσωτερικό της χώρας κατά του «εχθρού λαού»: κατά των μαθητών που «τολμούν» να διαμαρτύρονται για τον «συνωστισμό» στις τάξεις και απαιτούν σχολικές τάξεις με 15 μαθητές και (δικαίως) αμφισβητούν τα αφήγημα της κάλπικης «εθνικής ενότητας» που βασίζεται στις αγορές πολεμικών Ραφάλ, κατά των διαδηλωτών που αντιτίθενται στην επίσκεψη Πομπέο, κ.λπ.
Αντί να λύνουν τα προβλήματα που έχει συσσωρεύσει η καπιταλιστική κρίση (του συστήματός τους) και οι πολιτικές τους, όπως και των προκατόχων τους, των αστικών κυβερνήσεων διαχρονικά, αντί για την αντιμετώπιση της ανεργίας, της φτώχειας και της απειλής της ζωής του λαού από την εξάπλωση του κορονοϊού με εξασθενημένα -λόγω εγκατάλειψης και περικοπών- τα νοσοκομεία, επιχειρούν με τη βοήθεια των καλοταϊσμένων με κρατικό χρήμα ΜΜΕ να διαμορφώσουν μια κάλπικη εθνική ενότητα, ενότητα πίσω από την μοχθηρή, αδηφάγα καπιταλιστική τάξη και την υπερδεξιά κυβέρνηση.

Η εργατική τάξη, οι προλετάριοι, ο λαός, πρέπει να αναπτύξουν τη δική τους ταξική ενότητα, σε σύγκρουση με την καπιταλιστική τάξη και την κυβέρνηση Μητσοτάκη/φασιστοειδών. Η υπόθεση της ειρήνης και της ζωής των παιδιών, των φαντάρων και των λαών είναι πολύτιμη για να την αφήσουμε στα χέρια των τυχάρπαστων που χθες έβριζαν τη συμφωνία των Πρεσπών και σήμερα την χαρακτηρίζουν… ιστορική! Έλεος!