Tρεις με τρισήμισυ χιλιάδες άνθρωποι, ένα πολύχρωμο πλήθος, διαδήλωσε στο κέντρο της Aθήνας, το μεσημέρι του Σαββάτου 21 Σεπτεμβρίου.
Στην οδό Γαμβέτα, στον τόπο της απάνθρωπης δολοφονίας, φίλοι του Zακ, συλλογικότητες του ΛOATKI κινήματος, φοιτητικοί σύλλογοι, οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς και της αναρχίας (ανάμεσά τους το EEK) ήταν εκεί για να τιμήσουν τον Zακ, την Zackie, να απαιτήσουν δικαιοσύνη, την τιμωρία των ενόχων (η EΔE για τις ευθύνες των αστυνομικών δεν έχει ακόμη δημοσιοποιηθεί)· ακόμη, για να παλέψουν ενάντια στην ομοφοβία, το ρατσισμό και το μίσος στη διαφορετικότητα. Πριν την έναρξη της πορείας ο δρόμος μετονομάστηκε σε οδό ZACKIE OH.
Στη συγκέντρωση και την πορεία πήραν μέρος οι Συλλογικές Δράσεις Kοινωνικής Aλληλεγγύης του 18Άνω που μοίραζαν την παρακάτω χαρακτηριστική προκήρυξη:
«ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ 18 ΑΝΩ
***
ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟ 18 ΑΝΩ
ΜΠΟΤΑΣΗ 11 ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑ
Ένας χρόνος χωρίς τον Ζακ Κωστόπουλο. Ένας χρόνος από τότε που δολοφονήθηκε στο κέντρο της Αθήνας. Ένας χρόνος με τους δολοφόνους του να κυκλοφορούν ελεύθεροι και ένας χρόνος χωρίς δικαιοσύνη.
Ο Ζακ ήταν ένα νέο παιδί, ακτιβιστής του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος που αγωνιζόταν για την εξάλειψη των έμφυλων διακρίσεων, της βίας, της καταπίεσης, του ρατσισμού και του φασισμού. Μάλιστα ο ίδιος σε συνέντευξη που είχε δώσει στο παρελθόν έλεγε προφητικά: «Όταν βλέπεις να επιτίθενται σε κάποιον, γιατί κοιτάς από την άλλη; Δεν λέω να παίξεις ξύλο γιατί ούτε εγώ το έχω με το ξύλο, αλλά μπορείς να βάλεις μια φωνή. Να κάνεις κάτι, να αντιδράσεις με κάποιον τρόπο.»
Ο Ζακ δολοφονήθηκε από τους ιδιοκτήτες οι οποίοι έβαλαν την περιουσία τους πάνω από την ανθρώπινη ζωή, δολοφονήθηκε από την αστυνομία η οποία έβγαλε κάθε αρρωστημένο σαδιστικό ένστικτο πάνω στο σώμα του και δολοφονήθηκε επίσης από όλους τους «κανονικούς» παρατηρητές, αφού κανένας δεν έκανε κάτι ώστε να εμποδίσει το φόνο. Ακόμα και μετά το θάνατό του λιντσαρίστηκε ξανά από τα ΜΜΕ, αφού με χαρακτηρισμούς όπως ο «τοξικομανής» ή ο «επίδοξος ληστής» κατασκεύασαν ένα αφήγημα στο πεδίο της κυρίαρχης γνώμης που σκοπός ήταν να δημιουργηθεί η αίσθηση περί παραβατικότητας και επικινδυνότητας.
Η πολυστιγματοποίηση του Ζακ είχε στόχο την ενοχοποίηση της διαφορετικότητας. Η σεξουαλική του ταυτότητα, ο HIV+ αλλά και η στάση του ως κοινωνικού ακτιβιστή έδωσαν το πάτημα ώστε χυδαία να δυσφημιστεί στην υπηρεσία της υπεράσπισης της ατομικής ιδιοκτησίας και της δημόσιας τάξης που περιλαμβάνει από βασανισμούς μέχρι και δολοφονίες. Η συνήθης τακτική κατασκευής αποδιοπομπαίων τράγων και παρανόμων για τον έλεγχο και τον εκφασισμό της κοινωνίας -με μια λέξη η βιοπολιτική- έγινε ακόμα μια φορά με τον καταλυτικό ρόλο του αστικού κράτους και της κυρίαρχης δημοσιογραφίας μέσω της ενοχοποίησης και του λόγου περί «υγιούς κανονικότητας».
Ο άκρατος ατομικισμός γίνεται αιτία ρήξης των κοινωνικών δεσμών με κορύφωση ένα διάχυτο ρατσισμό και ένα ασφυκτικό περιβάλλον μη αποδοχής ανθρώπου από άνθρωπο. Ο Ζακ δεν στήριζε μόνο τη δική του ταυτότητα αλλά μαχόταν για όλες τις ταυτότητες.
Ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα νομιμοποιεί ως κυρίαρχη ιδεολογία το μίσος απέναντι σε ό,τι δεν ευθυγραμμίζεται με την κουλτούρα του κανιβαλισμού και απειλεί το status quo και τις εξουσίες που αυτό αναπαράγει.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ/ΤΗΣ ZAK/ZACKIE ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΟΥ
