της Κατερίνας Μάτσα
Η εισβολή των φασιστών οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο, που άφησε πίσω της 5 νεκρούς, στις 6-1-2021, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ούτε ήταν κάποια “αυθόρμητη” έφοδος ενός ανεξέλεγκτου όχλου στο κέντρο της νομοθετικής εξουσίας του κράτους.
Σίγουρα ήταν χωρίς προηγούμενο και προκάλεσε παγκόσμιο σοκ. Συνάμα, όμως, είχε προαναγγελθεί από καιρό. Ήταν μια επίθεση που προετοιμαζόταν μήνες στην κορυφή και μέσα στους κόλπους του κράτους ενώ, δημόσια, τα παράκεντρα της ρεπουμπλικανικής Δεξιάς, οι διάσπαρτες φασιστικές ομάδες κι οι πολιτοφυλακές τους την συζητούσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επί εβδομάδες.
Ήταν, λοιπόν, αναμενόμενη και καθοδηγήθηκε από τον ίδιο τον αρχηγό του κράτους που έδωσε και στους συγκεντρωμένους μπροστά στον Λευκό Οίκο οπαδούς του την εντολή και το σύνθημα της εισβολής στο Καπιτώλιο. Η επιδεικτική “ανοχή” της αστυνομίας του Καπιτωλίου που μέλη της δεν αρνήθηκαν να βγάλουν “σέλφι” με τους εισβολείς ή να τους ανοίγουν την πόρτα ευγενικά αποτελούν σκάνδαλο και πρόκληση στα άπειρα θύματα της αστυνομικής βίας στην υπερατλαντική “Δημοκρατία”. Ο αμερικανικός λαός και οι λαοί όλου του κόσμου είδανε πάνοπλους σαν αστακούς τους αστυνομικούς να χτυπούν άγρια τους διαδηλωτές του κινήματος Black Lives Matter, τον Ιούνιο του 2020, όταν δολοφονήθηκε από αστυνομικούς ο Τζορτζ Φλόιντ. Λίγες μέρες πριν την εισβολή απελευθερώθηκε κι ο αστυνομικός που δολοφόνησε τον Αφροαμερικανό Μπλέικ πυροβολώντας τον πισώπλατα. Συγκρίνετε την βαρβαρότητα απέναντι στον λαό με την αβρότητα των αστυνομικών οργάνων του Κράτους απέναντι στους εχθρούς του λαού που εισέβαλαν στο People’s House, τον υποτιθέμενο “Οίκο του Λαού”, το Κογκρέσο των νομοθετών, στις 6 Ιανουαρίου 2021.
Οι εικόνες στην τηλεόραση, που έκαναν το γύρο του κόσμου, έδειξαν μόλις λίγες δεκάδες αστυνομικών στην είσοδο, που απωθήθηκαν εύκολα από τους εισβολείς. Είναι γνωστό, όμως, ότι η Ασφάλεια του Καπιτωλίου έχει προϋπολογισμό 460 εκατομμύρια δολάρια και διαθέτει 2.300 αστυνομικούς. Οι εισβολείς, οπλισμένοι και αποφασισμένοι να καταστρέψουν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, έφυγαν μετά από κάποιες ώρες χωρίς να συλληφθούν, εκτός από 54 άτομα, τα περισσότερα για την “παραβίαση της απαγόρευσης κυκλοφορίας”.
Επιπλέον, όπως έγινε γνωστό, το Υπουργείο Άμυνας αρνήθηκε να δεχτεί το επείγον αίτημα της Προέδρου της Βουλής, Νάνσυ Πελόζι και της δημάρχου της Ουάσινγκτον Μιούριελ Μπράουζερ να στείλει την Εθνοφρουρά για να αντιμετωπίσει τους εισβολείς. Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, Τζόναθαν Χόφμαν, παρέπεμψε στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
Είναι φανερό ότι υπήρξε διάσπαση μέσα στο Κράτος και τους μηχανισμούς του, από την κορυφή ως όλους τους στρατιωτικούς και αστυνομικούς κλάδους του, καθώς και μέσα στους Ρεπουμπλικανούς, την κυβέρνησή τους, αλλά και στο ίδιο το Δημοκρατικό Κόμμα.
Οι φασίστες του Τράμπ, τα Proud Boys, οι βαμμένοι αντικομμουνιστές, οι κερασφόροι συνωμοσιολόγοι του QAnon, οι αντισημίτες με τα μπλουζάκια τους να γράφουν “Άουσβιτς – η Εργασία απελευθερώνει”, όλα τα αποβράσματα της κοινωνίας, δεν έδρασαν μόνοι τους. Μια μέρα πριν την εισβολή, σε συγκέντρωση πάλι στην Ουάσινγκτον, στην προετοιμασία για την επόμενη κρίσιμη μέρα της 6ης Ιανουαρίου, η Ρεπουμπλικάνα μέλος του Κογκρέσου Μαίρη Μύριελ είχε διατρανώσει μπροστά στο συγκεντρωμένο πλήθος των λευκών ρατσιστών και νοσταλγών του Άουσβιτς ότι “Ο Χίτλερ είχε δίκιο” !
Η εισβολή στο Καπιτώλιο ήταν φασιστικό πραξικόπημα – ή, πιθανόν και γενική πρόβα για πραξικόπημα, στην προοπτική κλιμάκωσης της έντασης μετά την επικύρωση της εκλογής Μπάιντεν στο Κογκρέσο και την ορκωμοσία του στις 20 Ιανουαρίου. Υποκινητής ο ίδιος ο αρχηγός του κράτους με την πλήρη κάλυψη μέρους του διασπασμένου κρατικού μηχανισμού και με την κινητοποίηση ταγμάτων εφόδου με τις βίαιες μεθόδους εμφυλίου πολέμου.
Η διάσπαση στο κράτος αντανακλά τη διάσπαση μέσα στην κοινωνία. Στις εκλογές του Νοεμβρίου 74 εκατομμύρια ψήφισαν τον Τράμπ και 81 εκατομμύρια τον Μπάιντεν. Η διάσπαση δεν σταμάτησε στις εκλογές ούτε περιορίζεται στο εκλογικό σώμα. Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων και υποστηρικτών του Τραμπ εξακολουθεί να συμμερίζεται τους εντελώς αυθαίρετους -όπως αποδείχτηκε- ισχυρισμούς του ότι οι Δημοκρατικοί τού έκλεψαν τη νίκη με νοθεία.
Η διάσπαση υπάρχει μέσα στο ίδιο το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Ο ίδιος ο αντιπρόεδρος Πενς, με στενότατους δεσμούς με τον πρόεδρο, ήρθε σε ρήξη μαζί του, όταν δημόσια απέρριψε το αίτημα που του είχε απευθύνει ο Τράμπ, να αρνηθεί να ανακηρύξει τη νομιμότητα της εκλογής του Μπάιντεν. Η κρίση στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα συνεχίζεται, με τις παραιτήσεις, μετά τα τελευταία γεγονότα, των υπουργών της κυβέρνησης (Μεταφορών, Παιδείας κ.ά.) και συμβούλων του απερχόμενου Προέδρου.
Η αστική τάξη και το ίδιο το Δημοκρατικό Κόμμα τρέμουν τη δύναμη των καταπιεσμένων και εξεγερμένων μαζών που εκδηλώθηκε ήδη στη λαϊκή εξέγερση μετά την δολοφονία του Φλόιντ το 2020 και τώρα την αντίδρασή τους στην απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Ίδιος ο Τραμπ, τότε, παρουσίασε την εξέγερση σαν “υπαρξιακή απειλή για τις ΗΠΑ” και απειλή “εγκαθίδρυσης σοσιαλιστικού καθεστώτος”. Με τα ίδια λόγια, εξάλλου τους κάλεσε στις 6 Ιανουαρίου, “να ξαναπάρουν την πατρίδα που τους κλέβουν οι σοσιαλιστές, ασκώντας δύναμη και πορευόμενοι στο Καπιτώλιο”
Μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη των εκλογών, η ριζοσπαστικοποίηση των αμερικανικών μαζών φάνηκε, την ίδια μέρα της εισβολής, στις αναπληρωματικές εκλογές για τη Γερουσία στην Πολιτεία της Τζώρτζια, όπου για πρώτη φορά μια Πολιτεία του Νότου φεύγει από τον έλεγχο των Ρεπουμπλικανών και μαζί και ο έλεγχος της Γερουσίας συνολικά – με την εκλογή για πρώτη φορά δύο Δημοκρατικών, του μαύρου πάστορα στην εκκλησία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ακτιβιστή στο κίνημα Βlack Lives Matter και ενός νεαρού Εβραίου ακτιβιστή στο κίνημα των δημοκρατικών ελευθεριών.
Η κοινωνική και πολιτική πόλωση μέσα στην κοινωνία παίρνει τεράστιες διαστάσεις. Όπως τονίζανε τα άρθρα “Αμερική Ώρα Μηδέν” του Σάββα Μιχαήλ στη Νέα Προοπτική την επαύριο των αμερικανικών εκλογών του Νοεμβρίου 2020, το πολυδιασπασμένο κέντρο του παγκόσμιου καπιταλισμού βρίσκεται στο χείλος της εμφύλιας σύρραξης με τεράστιες συνέπειες για όλον τον πλανήτη.
Η πορεία της σύγκρουσης φασιστών και εργατικού-λαϊκού κινήματος συνεχίζεται και κλιμακώνεται, από τα αιματηρά γεγονότα στην Σάρλοτσβιλ το καλοκαίρι του 2017 ως την τωρινή πραξικοπηματική ενέργεια στην έναρξη του 2021. Δεν πρόκειται να σταματήσει με την επικύρωση και ορκωμοσία του Μπάιντεν. Δεν υπάρχουν οι υλικοί και πολιτικοί όροι μιας επιστροφής “στην ομαλότητα”.
Καμιά αυταπάτη ή υποστήριξη στον Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα του ιμπεριαλισμού που περισσότερο φοβάται και πολεμά τους αριστερούς μέσα κι έξω από τις γραμμές του παρά τον Τραμπ!
Το έδαφος κάτω από τα πόδια της άρχουσας τάξης το έχει αφαιρέσει η παγκόσμια κρίση και η κορύφωσή της με την πανδημία, με τα εκατομμύρια θύματα, στην πλειοψηφία τους φτωχοί και ανέστιοι, φουντώνει την λαϊκή οργή ενάντια στους κρατούντες και απειλεί τα θεμέλια του παρακμασμένου αμερικάνικου -και παγκόσμιου- καπιταλισμού.
Η εργατική τάξη πρέπει να κατακτήσει την πολιτική της ανεξαρτησία, το δικό της επαναστατικό Κόμμα, και να μπει επικεφαλής όλων των καταπιεσμένων για την δική της εξουσία. Για να κάνει πραγματικότητα τον εφιάλτη του Τραμπ, των Ρεπουμπλικανών, των Δημοκρατικών και του αμερικάνικου κεφαλαίου: τον Σοσιαλισμό!
9-1-21
