ΕΚΔΗΛΩΣΗ: ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ

Φταίνε τα όνειρα που δεν πεθαίνουν, αν επιστρέφουν ως εφιάλτες;

Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, ένα χρόνο μετά το ελληνικό ΟΧΙ που έγινε μνημονιακό ΝΑΙ από τον ΣΥΡΙΖΑ, βρεθήκαμε την Τρίτη 5 Ιούλη στη Λοκομοτίβα, στα Εξάρχεια. Οι σύντροφοι Alex Steiner και  Frank Brenner από την ιστοσελίδα Permanent Revolution και ο σ. Σάββας Μιχαήλ, εκ μερους του ΕΕΚ, φώτισαν από διαφορετικές πλευρές της επερχόμενες εκλογές στην Αμερική και το φαινόμενο Trump.

«Κάτι καινούριο και απροσδόκητο διαμορφώνεται στο πολιτικό τοπίο το 2016», υποστήριξε ο Άλεξ Στάινερ επιχειρώντας να φωτίσει τα αντικρουόμενα φαινόμενα Trump και Sanders στη χώρα των απεριόριστων ευκαιριών. Όπως επεσήμανε, το κυρίαρχο στοιχείο αυτής της εκλογικής μάχης είναι η επιστροφή των ταξικών ζητημάτων στην ημερήσια διάταξη. Από μια ορθόδοξη φροϋδική, όπως υποστήριξε, σκοπιά, είναι ο μύθος του αμερικάνικου ονείρου που έθρεψε συνειδησιακά την αμερικάνικη εργατική τάξη που επιστρέφει στην πολιτική του Τραμπ. Στο κενό πάθους και συγκίνησης που άφησε η πολιτική της αριστεράς στην Αμερική, η οποία υπερθεμάτιζε στον οικονομικό αγώνα και το συνδικαλισμό, ο ομιλητής είπε ότι ο Τραμπ βρίσκει τον χώρο να υπάρξει σπρώχνοντας την οργή της εργατικής τάξης για τη διάλυση των όρων ύπαρξής της προς τα πιο καταπιεσμένα και εκμεταλλευόμενα στρώματα εντός της.

Ο Frank Brenner με τη σειρά του διατύπωσε τη θέση ότι ένα θετικό πρόταγμα είναι αυτό που λείπει από την αριστερά, ως αντίπαλο δέος στην απάντηση που έρχεται από την πλευρά του Τραμπ, αυτή του εθνικισμού. Ο δεξιός λαϊκισμός, όπως δήλωσε, είναι μια μεγάλη πτυχή της αμερικάνικης πολιτικής ζωής, που έχει απήχηση στην εργατική τάξη, η οποία δεν βλέπει τον εαυτό της σε «Έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός», όσο δεν μπορεί, αυτόν τον κόσμο, να τον περιγράψει. Κόντρα στον κίνδυνο ο λαϊκισμός του φασισμού να εκφράσει μαζικά την εργατική τάξη, απευθύνθηκε προς την επαναστατικη αριστερά καλώντας την, με τα λόγια του Goethe  «Λίγοι εχουν φαντασία για την πραγματικότητα», να γίνει το ΝΑΙ που έχει ανάγκη η εποχή μας.

Από την πλευρά του ΕΕΚ, ο Σάββας Μιχαήλ επισήμανε, ότι βρισκόμαστε σε μια στροφή της ιστορίας, όπου η καταστροφή και η λύτρωση βρίσκονται και οι δύο στην ημερήσια διάταξη. Η ετοιμότητα των εργατών στη Γαλλία, πλην της ηγεσίας τους, να μπουν σε Γενική Απεργία Διαρκείας, η εργατική βάση του Brexit, πλην των ακροδεξιών πολιτικών που την καπηλεύονται, το κινημα της καμπάνιας Σάντερς απέναντι στον αγριανθρωπικό Τραμπ θυμίζουν, πως οι ίδιοι οι απελπισμένοι είναι η ελπίδα που υπάρχει. Το στρατηγικό ζήτημα της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης πρέπει να μπει μπροστά, καθώς η μόνη λύση μπορεί να είναι πολιτική και όχι συνδικαλιστική. Με το πάθος που -αν και μπορεί να λείπει από τους ρεφορμιστές- δεν λείπει από τους επαναστάτες, ο σύντροφος υπενθύμισε ότι ο διεθνισμός οφείλει να είναι στο υψηλότερο σημείο της πάλης μας, κόντρα στους φασίστες και τους αριστερούς εθνικιστές προκρίνοντας για την περιοχή το συνθημα των Ενωμένων Σοσιαλιστικών Πολιτειών της Ευρώπης, ως την απαραίτητη απάντηση.

Στη συζήτηση συνέβαλαν με τοποθετήσεις ο Michael Lowy, ο Βαγγέλης Σακκάτος, ο Θόδωρος Κουτσουμπός, ενώ ανοιχτά μείναν τα ζητήματα για περαιτέρω επεξεργασία και στη μαρξιστική κατασκήνωση της ΟΕΝ και του ΕΕΚ στις 21-27 Ιούλη στην Ερέτρεια Ευβοίας.

Θάλ.