Αγώνας ταξικός με όπλο τη Γενική Πολιτική Απεργίας Διαρκείας
Για την ανατροπή της Δεξιάς και κάθε αστικής κυβέρνησης, για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό
Πάρτε μέρος στις Πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις – Αθήνα, Προπύλαια, Δευτέρα 1 Μάη, 11 π.μ.
Η Εργατική Πρωτομαγιά 2023, είναι η ημέρα που ο λαός και οι εργαζόμενοι της χώρας μας, μαζί με την παγκόσμια και διεθνή εργατική τάξη, απεργούμε και διαδηλώνουμε με υπερηφάνεια και αποφασιστικότητα την ακλόνητη θέλησή μας να παλέψουμε μέχρι την τελική νίκη, για να αποτινάξουμε το ζόφο στον οποίο μας καταδικάζουν κάθε μέρα αυτοί που διαφεντεύουν τις ζωές μας, με όραμα την ταξική απελευθέρωση από τα δεσμά της μισθωτής δουλείας.
Ζούμε σε μια εποχή που οι φαινομενικά αδιατάρακτες ισορροπίες και η ακλόνητη πραγματικότητα ανατρέπονται. Σε εποχή παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, πολέμων και επαναστάσεων. Τριάντα χρόνια μετά την κατάρρευση -του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο- της ΕΣΣΔ, από τότε που οι ιδεολόγοι του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου θριαμβολογούσαν για το τέλος της Ιστορίας και απαιτούσαν τη συνθηκολόγηση άνευ όρων της εργατικής τάξης, διανύουμε μια κρίσιμη καμπή. Το φαινομενικά άτρωτο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα καταρρέει, υποκύπτοντας με δραματικό τρόπο στις ίδιες του τις εσωτερικές αντιφάσεις. Ωστόσο, επιχειρούν να μεταφέρουν την δική τους χρεοκοπία στις πλάτες της εργατικής τάξης και των λαών. Η ανθρωπότητα υφίσταται τις ολέθριες συνέπειες της προσπάθειας του γερασμένου και παρακμασμένου καπιταλισμού να επιβιώσει, κατασπαράσσοντας τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Με την όξυνση της εκμετάλλευσης, την εργασιακή επισφάλεια, την ανεργία, τη φτώχεια, τους εξευτελιστικούς μισθούς, την ενεργειακή ακρίβεια και την εκτόξευση στα ύψη του κόστους ζωής, την οικολογική καταστροφή, τις επιδημικές κρίσεις, και τώρα, με την επέκταση του ΝΑΤΟ και τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπου στην Ουκρανία με τον οποίο ανοίγει τις πύλες της κολάσεως για ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Στο κατώφλι του 21ου αιώνα, η παγκόσμια εργατική τάξη καλείται να σηκώσει ξανά το κόκκινο λάβαρο και να παλέψει για να σώσει τον εαυτό της και την ανθρωπότητα από την καταστροφή, κατανοώντας ότι η μόνη πραγματικά ρεαλιστική λύση είναι η επαναστατική “έφοδος στον ουρανό”, διεκδικώντας τίποτα λιγότερο από τα πάντα, που της ανήκουν. Παλεύοντας σήμερα, μέχρι το Δίκιο του Εργάτη να γίνει η Δικαιοσύνη που θα κυβερνά τον κόσμο.
Όπως σε κάθε γωνιά της γης -από τα μητροπολιτικά κέντρα του παγκόσμιου βορρά μέχρι τη πιο φτωχή χώρα του παγκόσμιου νότου- η εργατική τάξη έχει γίνει και στη δική μας χώρα το υποζύγιο, πάνω στις πλάτες του οποίου, φορτώνεται ξεδιάντροπα ένα χρέος που ούτε δημιούργησε, ούτε οφείλει να ξεπληρώσει, όπως την εκβιάζουν. Το ελληνικό αστικό κοινοβούλιο και οι κυβερνήσεις που στηρίζει έχουν προ πολλού υποβιβαστεί σε θλιβερό ενεργούμενο των ντόπιων αφεντικών και της Greek Mafia, της Ευρωπαϊκής Ένωσης – του πραγματικού αφεντικού της χώρας, μαζί με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Ψηφίζουν και εφαρμόζουν το ένα μετά το άλλο, τα πιο σκληρά μέτρα εναντίον τού λαού, έχοντας υποταχθεί πρόθυμα στην υπηρεσία των μνημονιακών πολιτικών. Μας λένε ξεδιάντροπα ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική». Θέλουν να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι με στωικότητα σαν μοναδική πραγματικότητα την κοινωνική οπισθοδρόμηση, την απορρύθμιση και εντατικοποίηση της εργασίας, την απώλεια εργατικών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν με κοινωνικούς αγώνες αιώνων και το αίμα, τον ιδρώτα και τη θυσία εκατομμυρίων εργατών. Αυτά τα οποία θυμάται και τιμά η εργατική τάξη με την απεργία της Πρωτομαγιάς.
Τιμούμε και θυμόμαστε το Μάιο του 1886 με τους αμέτρητους νεκρούς και τραυματίες της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου για την καθιέρωση του 8ωρου στην εργασία, την Πρωτομαγιά του 1911 στην Ελλάδα, με τη συγκέντρωση της Φεντερασιόν στη Θεσσαλονίκη και τις συλλήψεις και εξορίες των πρωτεργατών της, τη ματωμένη Πρωτομαγιά του 1924, με τη διαδήλωση στην Πλατεία Θεάτρου της Αθήνας και το νεκρό εργάτη Σωτήρη Παρασκευαΐδη, τον Μάη του 1936, με τον ορμητικό απεργιακό αγώνα και τις διαδηλώσεις που ξεκίνησαν από τους καπνεργάτες στη Θεσσαλονίκη και εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα, τη διαδήλωση της 9ης Μαΐου στη Θεσσαλονίκη την ίδια χρονιά, όπου η αστυνομία δολοφόνησε 12 εργάτες, ανάμεσά τους και τον 25χρονο αυτοκινητιστή Τάσο Τούση, τον οποίο θρήνησε ως σύμβολο αυτού του εμβληματικού αγώνα ο Γιάννης Ρίτσος στον «Επιτάφιο», την Πρωτομαγιά του 1944, με την εκτέλεση 200 κομμουνιστών από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, πρώην κρατούμενων και εξόριστων της δικτατορίας Μεταξά (κι ανάμεσά τους των 12 τροτσκιστών).
Τιμούμε και θυμόμαστε τέλος, τους αμέτρητους αιματοβαμμένους αγώνες, τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις της εργατικής τάξης σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, από την Κομμούνα του Παρισιού το 1871, στο Σικάγο του 1886, την νικηφόρα Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 που εγκαθίδρυσε το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο, τον Ισπανικό Εμφύλιο του 1936. Τους τιμούμε και τους θυμόμαστε για τις νίκες που έφεραν στους καταπιεσμένους όλης της γης και για τον τρόπο που άλλαξαν τον κόσμο, ακόμα κι όταν η κατάληξή τους ήταν η ήττα. Γιατί στην πραγματικότητα κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, παρά μόνο αυτός που δεν δίνεται.
Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργάτες, τους εργαζόμενους και άνεργους, τα φτωχοποιημένα λαϊκά στρώματα, τους συνταξιούχους, τη νέα γενιά, ακόμα πιο φτωχούς, βυθισμένους ακόμα πιο βαθιά στα αδιέξοδα και την απελπισία, την ίδια στιγμή που μία χούφτα παράσιτα γίνονται όλο και πλουσιότερα, με τη διαπλοκή, τη διαφθορά και την ασυδοσία των κρατούντων να κυβερνάνε στην πραγματικότητα τον κόσμο και τον τόπο.
Ζούμε σε ένα κόσμο που η πάλη για κοινωνική επανάσταση, για την σοσιαλιστική έξοδο από την κρίση και τον κομμουνισμό, μπαίνει στην ημερήσια διάταξη, ως η μόνη ρεαλιστική διέξοδος της κοινωνίας. Η πάλη για εργατική εξουσία είναι άμεσο και επιτακτικό καθήκον. Δεν μπορεί να υποβιβάζεται σε απλό προπαγανδιστικό σλόγκαν. Πρέπει να μετατραπεί σε σχέδιο δράσης για όλη την τάξη. Είναι επιτακτικό καθήκον, η σύνδεση κάθε μικρού ή μεγάλου αιτήματος με την αναγκαιότητα της ανατροπής του καπιταλισμού. Έτσι και αλλιώς ο καπιταλισμός στην κρίση του αδυνατεί να ικανοποιεί οτιδήποτε.
Η εργατική τάξη καλείται εδώ και τώρα, να παλέψει για την οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας, για την ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε αστικής κυβέρνησης, με προοπτική την εργατική εξουσία, διεκδικώντας κάθε μέτρο που θα ανακουφίσει τον εργαζόμενο λαό από την ακρίβεια, που θα δώσει αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις πάνω από τον πληθωρισμό, θα θέσει υπό εργατικό έλεγχο επιχειρήσεις και εργοστάσια που στο όνομα της κρίσης, απολύουν, κλείνουν ή μεταφέρουν την παραγωγή τους σε άλλη χώρα, θα μειώσει το χρόνο εργασίας για να καταπολεμήσει την ανεργία, θα προστατέψει την κατοικία του φτωχού λαού από τα νύχια των τραπεζών, θα εθνικοποιήσει με εργατικό έλεγχο τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και τις συγκοινωνίες, θα προχωρήσει στη μονομερή διαγραφή του χρέους από τους διεθνείς τοκογλύφους και θα εθνικοποιήσει χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο όλα τα πιστωτικά ιδρύματα, τράπεζες και ασφαλιστικά ιδρύματα, θα καταστήσει τηνΠαιδεία – Υγεία – Ενέργεια – Νερό – Συγκοινωνίες, κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα για τους κερδοσκόπους, θα απαλλοτριώσει τη μοναστηριακή και εκκλησιαστική μεγάλη περιουσία και τα τσιφλίκια και θα διαχωρίσει την εκκλησία από το κράτος, θα διαλύσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ/ΔΡΑΣΗ, θα καταργήσει τα ειδικά δικαστήρια και τους αντιδημοκρατικούς τρομονόμους.
Κάτω η μαύρη Δεξιά της θανατοπολιτικής, της πείνας, της ανεργίας, της μαφιόζικης αστυνομοκρατίας
Να ηττηθούν οι μισθοφόροι των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων στην Ουκρανία
Κάτω τα κόμματα των μνημονίων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ – ΜΕΡΑ25
Τσακίστε τους ναζί στους δρόμους και στις γειτονιές
Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΤΑΞΙΚΟ ΓΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ!
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ-ΕΕΚ
