17 Νοέμβρη 1973 – 17 Νοέμβρη 2021
Για να πάρουν εκδίκηση τα όνειρά μας
Το Πολυτεχνείο δεν κινδυνεύει μπει σε κανένα «μουσείο». Οι ανεκπλήρωτες διεκδικήσεις της εξέγερσης του ’73 για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία τρομάζουν την ακροδεξιά κυβέρνηση των Μητσοτάκη, Βορίδη, Πλεύρη και λοιπών φασιστοειδών. Γι’ αυτό πέρσι απαγόρευσε τις διαδηλώσεις για τον εορτασμό του με πρόσχημα την πανδημία. Ξανά οι κυβερνώντες κι όλοι οι νοσταλγοί της χούντας επιχειρούν να ακυρωθούν οι εκδηλώσεις εορτασμού, την ίδια στιγμή που είναι ένοχοι, με την εγκληματική τους πολιτική, για την εξάπλωση της πανδημία, με την διάλυση του ΕΣΥ, την σαρδελοποίηση σε συγκοινωνίες, σχολεία, χώρους δουλειάς, με τον σκοταδισμό και την αστυνομοκρατία.
Το Πολυτεχνείο ήτανε εξέγερση και πάλη ταξική. Εξέγερση ενάντια στην χούντα, το όργανο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Οι τωρινοί υποτακτικοί του ιμπεριαλισμού των HΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ υπογράφουν νέες συμφωνίες μαζί τους, μετατρέποντας όλη την χώρα σε ορμητήριο πολέμων στην περιοχή. Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ στην πάλη μας για την κατάργηση νέων και παλιών συμφωνιών με τους εμπρηστές του πολέμου, για να φύγουν οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές βάσεις, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ. Για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες, θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της καταστροφής της φύσης και των χωρών τους. Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης και στους λαούς της Μέσης Ανατολής! Για τη διεθνιστική ενότητα των εργατών και των λαών σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο, για την σοσιαλιστική ενοποίηση στα Βαλκάνια, την Ευρώπη, τον κόσμο.
Το Πολυτεχνείο ήτανε πάλη ταξική. Γι’ αυτό θέλουν να σβήσουν την ιστορική μνήμη στην ετοιμασία τους για την επερχόμενη ταξική αναμέτρηση. Η κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας και της πανδημίας έχουν προκαλέσει μια «τέλεια καταιγίδα». Ένα σύννεφο καπνού έχει εξαφανιστεί όμως μέσα στην καταιγίδα: Το γαλάζιο συννεφάκι της επιστροφής στην “κανονικότητα” και την “ανάπτυξη” μετά από περισσότερο από μια δεκαετία λιτότητας, ανεργίας και Μνημονίων.
Την θέση της “κανονικότητας” έχουν πάρει οι μπάτσοι που ορμούν με βομβίδες κρότου-λάμψης και κανόνια νερού ενάντια σε διαδηλωτές, εισβάλουν σε σπίτια και σχολές, πυροβολούν αν δεν σταματήσει ένας 18χρονος Ρομά για έλεγχο στο Πέραμα. Τη θέση της “ανάπτυξης” έχει πάρει ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη, οδοστρωτήρας για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Τη θέση της “ανάκαμψης” έχει πάρει η εκτόξευση των τιμών στα τρόφιμα, την ενέργεια, στα είδη πρώτης ανάγκης για την λαϊκή οικογένεια.
Το κράτος τους και η κυβέρνηση αφήνουν τους καταδικασμένους δολοφόνους της ναζιστικής ΧΑ να τριγυρνούν ελεύθεροι κι ασύδοτοι. Είναι οι προστάτες και το ορμητήριο των φασιστών να οργανώνουν επιθέσεις ενάντια σε αγωνιστές και αγωνίστριες. Οργανώνουν πνιγμούς προσφύγων και μεταναστών στο Αιγαίο και ποντάρουν στη σιωπή των αργυρώνητων ΜΜΕ της λίστας Πέτσα.
Από την άλλη πλευρά του ταξικού οδοφράγματος υψώνεται ένα ατίθασο τείχος στα σχέδιά τους και ένα ποτάμι διεκδικήσεων που φουσκώνει και απειλεί.
Ο αγώνας για «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» παραμένει ζωντανός με νέες μορφές.
Με τις υψωμένες γροθιές των ντελιβεράδων και των εργατών της Cosco που δεν δέχονται να είναι σκλάβοι για ένα μεροκάματο της πείνας και του τρόμου. Με τις απεργίες σε λιμάνια και σχολεία, με πορείες και ταξικές μάχες στους δρόμους.
Με τις κραυγές που σπάνε τη σιωπή ενάντια στις γυναικοκτονίες.
Με την ξεσηκωμό στις λαϊκές γειτονιές, όπως έγινε στη Νέα Σμύρνη κι αλλού, ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα.
Έμπνευσή μας η άσβεστη μνήμη του Πολυτεχνείου αλλά και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008 και των μεγάλων εργατικών-λαϊκών αγώνων ενάντια στα Μνημόνια.
Αντλούμε, όμως, έμπνευση πρώτα-πρώτα από το μέλλον της επαναστατικής σοσιαλιστικής διεξόδου από τον καπιταλιστικό εφιάλτη.
Το παρόν είναι αβίωτο για την συντριπτική πλειοψηφία. Το σύνθημα «ο λαός θα σώσει το λαό» έχει δώσει δύναμη σε πολλές δράσεις αλληλεγγύης. Πρέπει να γίνει οδηγός για την οργάνωση ενός σχεδίου δράσης για την επιβολή ενός προγράμματος σωτηρίας του λαού από τον ίδιο τον αυτοοργανωμένο και μαχόμενο λαό, με επικεφαλής την εργατική τάξη.
Η επείγουσα ενίσχυση του ΕΣΥ, η δημιουργία ΜΕΘ και δομών πρωτοβάθμιας υγείας, απαιτεί την απαλλοτρίωση των μεγάλων ιδιωτικών κλινικών και μαζικές προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Το δικαίωμα στη δουλειά με δικαιώματα για όλους και όλες απαιτεί την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη μαζί και όλων των αντεργατικών νόμων των Μνημονίων, την εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και την σοσιαλιστική της αναδιοργάνωση.
Η ανάσα ελευθερίας την οποία ζητάμε απαιτεί την διάλυση των δολοφονικών σωμάτων της ΕΛΑΣ, μαζί και το τσάκισμα των συνεργατών τους – των φασιστών. Η εργατική τάξη ως επικεφαλής όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευμένων μαζών πρέπει να επιβάλλει το δικό της πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας και να πάρει την εξουσία και την μοίρα της στα χέρια της.
Για να πάρουν εκδίκηση τα όνειρα του Νοέμβρη.
