ΔΙΚΗ ΧΑ : “ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ”

“Mία είναι η υπόθεση” ήταν η απάντηση της προέδρου Μαρίας Λεπενιώτη στους συνηγόρους υπεράσπισης της Xρυσής Aυγής στο τέλος του σχολιασμού τους για τις μαρτυρικές καταθέσεις μέχρι τις 08/09/2016 . Εννοούσε σαφέστατα αυτή της εγκληματικής οργάνωσης.

Μέσα στο δίμηνο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου, για το οποίο γίνεται ο παρών σχολιασμός, ολοκληρώθηκε η εξέταση των μαρτύρων για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και για την επίθεση στο σπίτι των Αιγυπτίων ψαράδων από το τάγμα εφόδου του Περάματος στις 12/06/2012. Αναμένεται η εξέταση των μαρτύρων για την επίθεση σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στις 12/09/2013 που αρχίζει στις…..

 

Αυτή ήταν μια σημαντική δήλωση από την πλευρά της Έδρας. Αν και η γενικότερη στάση της δεν είναι και η πλέον δηκτική στους δικηγόρους των ναζί, οι οποίοι έχουν το ελεύθερο να κάνουν άσχετες και εν πολλοίς εξευτελιστικές προς τους μάρτυρες  ερωτήσεις, προσπαθώντας να βρουν αντιφάσεις, κολλώντας στις λέξεις, στην αδυναμία της γλώσσας, στο μορφωτικό επίπεδο, ακόμα και στην καταγωγή ή την οικογενειακή κατάσταση των μαρτύρων (λ.χ. Aιγύπτιος, θύμα δολοφονικής επίθεσης ρωτήθηκε γιατί αφού είναι φτωχός έκανε παιδιά ή όταν σε λάθος της διερμηνέως όπου χρησιμοποιήθηκε η φράση “μένω Ελλάδα για να βρω το δικαίωμα μου” αντί “…το δίκιο μου ” οι συνήγοροι υπεράσπισης προσπάθησαν να κατηγορήσουν το θύμα πως περιμένει να έχει κάποιο όφελος από την έκβαση της υπόθεσης).

 

Το φαινόμενο να ζητείται κάποιος μάρτυρας του κατηγορητηρίου να κρατηθεί για ψευδορκία είναι ιδιαίτερα συχνό. Αντίθετα αυτό δεν συμβαίνει κατά την εξέταση αστυνομικών σε όσες αντιφάσεις κι αν πέσουν ως προς τις αρχικές καταθέσεις τους. Για παράδειγμα, στην εξέταση του επικεφαλής της ομάδας Διας Τσολακίδη φάνηκε ο ανύπαρκτος ρόλος της αστυνομίας στην περίπτωση Φύσσα. Οι αστυνομικοί ήταν σε απόσταση 100 μέτρων μακρυά από την επίθεση, αλλά χρειάστηκαν 4 ολόκληρα λεπτά για να πάνε “τρέχοντας”, κατά τον μάρτυρα. Επίσης υποστήριξε πως δεν κατάλαβαν τη σοβαρότητα της κατάστασης του θύματος γιατί ο Φύσσας έμεινε όρθιος 10 λεπτά (πράγμα που έρχεται σε αντίφαση τόσο με τις μαρτυρίες των φίλων του Φύσσα όσο και με την ίδια την λογική).

 

Ενδιαφέρουσα ήταν η κατάθεση της μάρτυρα Πολυχρονίδου, παρότι δυστυχώς έμεινε ανολοκλήρωτη λόγω δυσφορίας που ένιωσε κατά την εξέτασή της (να σημειωθεί πως είναι 3 μηνών έγκυος). Η μάρτυρας ανέφερε πως σε σημείο πολύ κοντά στον τόπο της επίθεσης προσήγαγε μια ανήλικη κοπέλα και 5 άνδρες εκ των οποίων οι 2 φορούσαν μπλούζες της ΧΑ. Οι ίδιοι 5 άνδρες που αναγνωρίστηκαν από τους Αιγυπτίους ψαράδες τόσο ενώπιον του δικαστηρίου όσο και ενώπιον της ανακρίτριας (σε σύνολο 20 φωτογραφιών!). Ο ένας εξ αυτών ήταν ο πυρηνάρχης Περάματος Αναστάσιος Πανταζής, ο οποίος κατηγορείται και για την δολοφονική επίθεση στο ΠΑΜΕ. Αυτό παρά την υπερασπιστική γραμμή ότι οι ενέργειες ήταν καθαρά ατομικές και η οργάνωση δεν ευθύνεται. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως οι αστυνομικοί που εξετάστηκαν δηλώνουν πλήρη άγνοια για το φαινόμενο ΧΑ καθώς και για την γενικότερη πολιτική κατάσταση. Zουν σε άλλο πλανήτη…

 

Η κατηγορία είναι όντως μια – αυτή της εγκληματικής οργάνωσης. Εδώ όμως οφείλω να επισημάνω ότι ανεξάρτητα με το πώς η αστική δικαιοσύνη θα κρίνει την ΧΑ, πρέπει να έχουμε ξεκάθαρα κάποια πράγματα. Tο πρώτον είναι πως η ΧΑ είναι εγκληματική οργάνωση όχι γιατί παραβιάζει τον ποινικό κώδικα αλλά γιατί ο φασισμός αποτελεί το πιο ακραίο και απάνθρωπο μέσο καταστολής των εργατικών αγώνων, της πολυμορφίας και πολυχρωμίας των ζωών μας. Γιατί προσπαθεί να μας επιβάλει την ομοιομορφία του νεκροταφείου. Γιατί αποτελεί στυλοβάτη της εγκληματικής και εκμεταλλευτικής εξουσίας του κεφαλαίου. Δεύτερον, δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η όλη δικαστική δίωξη αποφασίστηκε επί κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου μετά την δολοφονία ενός αντιφασίστα μουσικού και εργάτη που προκάλεσε την θύελλα και την οργή του λαού. 

Στην πραγματικότητα δεν ήταν στις προθέσεις του κράτους να εκδικαστούν οι υποθέσεις των δολοφονικών κτυπημάτων της ναζιστικής οργάνωσης – ως γνωστόν για χρόνια έμενε στο απυρόβλητο ενώ ήταν σύνηθες οι μπράβοι της να έχουν τη συνδρομή των αστυνομικών στην διενέργεια των ρατσιστικών και φασιστικών δολοφονικών και τρομοκρατικών τους δράσεων. Γιατί πάντα οι φασιστικές ομάδες είναι τα αντιδραστικά υποστηρίγματα του αστικού καθεστώτος. Έτσι δεν βρέθηκε ποτέ η καταδίκη του φασισμού στο οπτικό πεδίο καμίας κυβέρνησης!

Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο φασισμός την πρώτη φορά που σήκωσε κεφάλι κατά της ανθρωπότητας δεν ηττήθηκε με την Δίκη της Νυρεμβέργης αλλά με τα όπλα του Κόκκινου Στρατού και των Παρτιζάνων όλης της Ευρώπης. Στην αντιφασιστική πάλη δεν θα είμαστε οριστικοί νικητές όταν φυλακιστούν μερικές δεκάδες φασίστες αλλά όταν η αστική εξουσία συντριβεί με την νίκη της εργατικής τάξης σε ολόκληρο τον κόσμο.

 

Σ’ αυτήν την κατεύθυνση έχει σημασία η δυναμική ενιαιομετωπική παρουσία όλων των όσων παλεύουμε για έναν άλλο κόσμο σε αντιφασιστικές δράσεις ικανές να ξανακλείσουν τους φασίστες στις τρύπες τους! Να βρισκόμαστε παντού, από τα δικαστήρια και τις διαδηλώσεις μεχρι τα οδοφράγματα, αποσκοπώντας, και μόνο, στην οργάνωση εργατικών πολιτοφυλακών που θα απαντούν στη βία του αστικού κράτους και του φασιστικού παρακράτους ώστε να πάρουμε στα χέρια μας τις ζωές μας. “Nα απαλλοτριώσουμε τους απαλλοτριωτές”.

 

Σοφία Τσ.