Οι δεσμοί αίματος Ναζιστών και Αστυνομικών και η ανθρωποφαγία της υπεράσπισης
του Θόδωρου Κουτσουμπού
Η δίκη σε δεύτερο βαθμό των ναζί της Χρυσής Αυγής έχει ξεκινήσει με τις συγκλονιστικές καταθέσεις της Μάνας Μάγδας Φύσσα (“είμαι η μητέρα του Παύλου”…), του πατέρα Τάκη Φύσσα (“ήταν επαγγελματικό το χτύπημα – χτύπησε στην καρδιά και έστριψε το μαχαίρι για να μη ζήσει”), της αδελφής Ειρηνιώς και του φίλου του Παύλου, Παύλου Σεϊρλή…
Ένας μακρύς δικαστικός μαραθώνειος έχει αρχίσει, επώδυνος για την οικογένεια και τους φίλους του δολοφονημένου από το τάγμα των ναζί της Νίκαιας 34χρονου μουσικού Παύλου Φύσσα – ένας αγώνας που πρέπει να δοθεί από το αντιφασιστικό και εργατικό κίνημα με την παρουσία του μέσα και έξω από το δικαστήριο, και συγχρόνως στις γειτονιές, στα εργοστάσια, στις σχολές και τα σχολεία, παντού. Γιατί ο φασισμός γεννιέται από το καπιταλιστικό σύστημα στην εποχή της παρακμής, της κρίσης και αποσύνθεσής του.
Ήδη, από την κατάθεση της Μάγδας Φύσσα έχουν ξανάρθει στην επιφάνεια όλα τα ουσιώδη ζητήματα.
* Η δολοφονία του Παύλου από το “τάγμα” εφόδου της Νίκαιας, που ειδοποιημένοι από ναζιστές θαμώνες στην καφετέρια Κοράλι, με εντολή του πυρηνάρχη Πατέλη, σε συνεννόηση με τον περιφερειάρχη Λαγό, κατέφθασαν σε κομβόι μηχανών και αυτοκίνητο. Μετά το πέρας του ποδοσφαιρικού αγώνα η αγέλη ναζιστών, 30 – 40 άτομα, οπλισμένοι με ρόπαλα, φορώντας στολές παραλλαγής και μπλούζες με το σήμα της Χρυσής Αυγής, περικύκλωσαν τον Παύλο Φύσσα και την παρέα του, τους χτυπούσαν κατά κύματα, μέχρις ότου ο σφάχτης Ρουπακιάς βγει από το αμάξι του και μαχαιρώσει τον άοπλο Παύλο – που είχε το θάρρος να αντιμετωπίσει κατάματα, όρθιος το ναζιστικό κτήνος.
“Επαγγελματικό χτύπημα”, όπως κατέθεσε ο Τάκης Φύσσας. Μια μαχαιριά στο πόδι, στο μηρό, δύο στην καρδιά, και έστριψε το μαχαίρι, για να μην σωθεί το θύμα!
* Ο ρόλος των αστυνομικών που ήταν παρόντες. Δυο μοτοσυκλέτες ΔΙΑΣ πριν λήξει η μετάδοση του ποδοσφαιρικού αγώνα και άλλες δύο στη συνέχεια. Θα μπορούσαν να αντιδράσουν, να εμποδίσουν τη δολοφονία, φωνάζοντας, ρίχνοντας έστω έναν πυροβολισμό στον αέρα, όμως δεν το έκαναν, παρακολουθούσαν το φόνο χωρίς να κάνουν τίποτα!
Μετά το μαχαίρωμα, μάλιστα, αστυνομικός πλησίασε και δοκίμασε να βάλει χειροπέδες, στο θύμα, στον μαχαιρωμένο Παύλο! Ήταν ο ίδιος ο Παύλος Φύσσας που υπέδειξε τον δολοφόνο του – και μια αστυνομικός από άλλη ομάδα, που κατέφθασαν, που είπε “ε, όχι και μαχαίρι” και τελικά συνελήφθη ο φονιάς. Διαφορετικά, το σενάριο για διαπληκτισμό αντίπαλων ποδοσφαιρικών ομάδων, όπως διαρρέονταν στα ΜΜΕ, θα είχε κυριαρχήσει.
Κι όχι μόνο αυτό. Τους καταδιωκόμενους από 30 – 40 ναζιστές, οπλισμένους με ρόπαλα ή κράνη, φίλους του Παύλου Φύσσα, τους συνέλαβαν, τους πέρασαν χειροπέδες και τους κράτησαν στο αστυνομικο τμήμα Κερατσινίου και εν συνεχεία στη ΓΑΔΑ.
Μάλιστα, στο κρατητήριο που τους μετέφεραν, στο ΑΤ Κερατσινίου, είχαν και τον σφάχτη Ρουπακιά, χωρίς χειροπέδες αυτόν, χωρίς να του πάρουν το κινητό του, ελεύθερο να οργανώνει την συγκάλυψη του εγκλήματός του και την απόσειση των ευθυνών της Χ.Α. Τον μετέφεραν σε άλλο χώρο, για την ακρίβεια το ζήτησε ο ίδιος, όταν μαθεύτηκε ότι ο Παύλος ήταν πλέον νεκρός…
To δεύτερο που πρέπει να σχολιαστεί είναι ο ρόλος των συνηγόρων υπεράσπισης. Γιατί ένα είναι η υπεράσπιση των πελατών τους, που άλλωστε έχουν όλα τα δικαιώματα υπεράσπισης και άλλο είναι η άσκηση δικηγορίας ανθρωποφαγικού τύπου. Πρώτος και “καλυτερότερος”, ο συνήγορος του φυλακισμένου Λαγού, Κ. Πλεύρης. Γνωστός για τις ναζιστικές και τεταρτοαυγουστιανές πολιτικές του πεποιθήσεις, θητεύσας στη χούντα, γνωστός για τον εμμονικό αντισημιτισμό του, μέσα στην αίθουσα του Εφετείου δύο φορές σήκωσε το χέρι σε ναζιστικό χαιρετισμό – γεγονός που ανάγκασε τον υιό Θανάση Πλεύρη, υπουργό του Μητσοτάκη, να διαχωρίσει τη θέση του και να καταδικάσει τον πατέρα του, με καθυστέρηση και προφανώς καθ’ υπόδειξη της ηγεσίας της ΝΔ, που δεν θάθελε να χρεωθεί το πολιτικό κόστος. Μετά από το σάλο που ξεσήκωσε ο ναζιστικός χαιρετισμός, για κάποιες δικάσιμες ο Κ. Πλεύρης δεν παρέστη, ενώ κινήθηκε από τον ΔΣΑ πειθαρχική δίωξη. Προφανώς, ο αμετανόητος φασίστας Πλεύρης επειχειρεί όχι μόνο για την υστεροφημία του, να αλλάξει την θλιβερή και γελοία εικόνα των ναζί στην πρωτόδικη δίκη. Για τον πελάτη του, Λαγό, συνιστά αλλαγή τακτικής που θα δούμε αν και πώς θα συνεχιστεί, καθώς και αυτός και όλη η ηγεσία της ναζιστικής Αυγής πρωτοδίκως “διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους”, όπως είπε χαρακτηριστικά δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής, αποτασσόμενοι τον ναζισμό. Μόνο εθνικιστές, υποστήριζαν πως είναι…
Αλλά και άλλοι, στην εξέταση των μαρτύρων κατηγορίας, της Μάγδας Φύσσα, του Τάκη Φύσσα και του Παύλου Σεϊρλή, ξεπερνούσαν τα δικαστικά ειωθότα, φθάνοντας σε καθαρό μπούλινγκ χωρίς η έδρα να αντιδρά. Όπως δεν αντέδρασε στον ναζιστικό χαιρετισμό του Πλεύρη, προφασιζόμενη η Πρόεδρος ότι δεν είδε και ότι (στις 28/9) είχε διακόψει τη διαδικασία (ήταν όρθιοι οι δικαστές, μισό βήμα από τις θέσεις τους).
Το τρίτο στοιχείο είναι, ότι αντίθετα με την δίκη σε πρώτο βαθμό, στο εφετείο οι 68 κατηγορούμενοι ναζιστές είναι πλέον διασπασμένοι, με καταρρακωμένο το όποιο κύρος μποροούσαν να διαθέτουν για να επηρρεάζουν τους οπαδούς τους. Η συντριπτική πλειοψηφία τους δεν παρουσιάζεται στο δικαστήριο. Στη μια άκρη του εδώλιου των κατηγορούμενων (δεξιά) ο Λαγός παρίσταται δηλώνοντας μαζί με το “παρών” ότι είναι πολιτικός κρατούμενος… Και σωστά, η Μάγδα Φύσσα τού απάντησε, “θα τρίζουν τα κόκκαλα των πολιτικών κρατουμένων”. Στην άλλη άκρη του εδώλιου, στη συνεδρίαση της 28 Σεπτεμβρίου είχε καθίσει ο Ηλίας Κασιδιάρης, που είχε κάνει παν-κινητοποίηση οπαδών, συγκεντρώνοντας την πλειοψηφία των 45 περίπου του φασιστικού ακροατηρίου. Ο φυρερίσκος “αρχηγός” Ν. Μιχαλολιάκος, που άλλοτε, στο περάσμά του όλοι σηκώνονταν όρθιοι (“εγέρθητου”), δεν παραβρίσκεται στη δίκη, υπέβαλε αίτημα διακοπής της με το αιτιολογικό ότι δεν έχει κληθεί νόμιμα, αφού βρισκόταν στο νοσοκομείο με Covid – αίτημα που απορρίφθηκε.
Το αντιφασιστικό κίνημα, από την πλευρά του οργάνωσε αλλεπάλληλες συγκεντρώσεις έξω από το δικαστήριο της Αλεξάνδρας, ενώ σε απάντηση στη ναζιστική πρόκληση όλες οι θέσεις του ακροατηρίου είχαν γεμίσει στις 7 Οκτωβρίου, επέτειο της συγκλονιστικής διαδήλωσης και ανακοίνωσης της πρωτόδικης απόφασης.
Καθώς ο δικαστικός δρόμος είναι μακρύς, και αναμένεται η δίκη σε δεύτερο βαθμό να διαρκέσει έως τρία χρόνια, το αντιφασιστικό και εργατικό κίνημα δεν πρέπει να αγνοήσει τη βαρύτητα της μάχης μέσα στο δικαστήριο. Σίγουρα, ο φασισμός δεν νικιέται από τα αστικά δικαστήρια, όμως η καταδίκη τους ως εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης έχει σημασία για την πολιτική πάλη.
Οι ναζί είναι δολοφόνοι, με κίνητρο τη ναζιστική τους απανθρωπία. Η κρίση του 2010-12, μαζί με τα μεγάλα κινήματα, τους εκτίναξε από το 0,… κάτι στη Βουλή και το Ευρωκοινοβούλιο, και νόμισαν ότι θα μπορούσαν να επαναλάβουν τις τακτικές του Μουσολίνι και του Χίτλερ με τους Μελανοχίτωνες και τα SA, σκορπίζοντας τον τρόμο στους δρόμους, στις συνοικίες, στην κοινωνία. Μετανάστες, αριστεροί, αναρχικοί χτυπιούνταν ανελέητα και σφάζονταν – με την υποστήριξη της αστυνομίας ή την σιωπηλή της ανοχή. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 ήταν το αποκορύφωμα της τρομοκρατικής εγκληματικής τους δράσης – και συγχρόνως το σημείο αντιστροφής. Ο όρθιος Παύλος Φύσσας κοίταξε το κτήνος κατάματα, δεν φοβήθηκε (“σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ”…) και εκείνη η πράξη έδωσε το έναυσμα ανατροπής της πορείας των πραγμάτων, ξεσηκώνοντας, ένα μαζικό κίνημα αντίστασης και αντεπίθεσης, γεγονός που τρόμαξε την άρχουσα τάξη με τον τότε πρωθυπουργό Σαμαρά να δηλώνει σε συνάντηση της ΟΝΝΕΔ “η χώρα δεν αντέχει ένα δεύτερο 2008”.
Τώρα, με την καταδικαστική πρωτόδικη απόφαση, το κίνημα πρέπει να συνεχίσει την αντεπίθεσή του. Κι αν νομίζουν οι οπαδοί του Χίτλερ ότι οι μετατοπίσεις προς τα δεξιά και ακροδεξιά στην Ευρώπη (Ιταλία, Σουηδία) θα τους ευνοήσουν, το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να δράσει αποφασιστικά για να τους δώσει καταλυτικό χτύπημα. Και το χτύπημα μπορεί να είναι καταλυτικό στο βαθμό που πολεμάει συγχρόνως και το σύστημα που παράγει τα φασιστικά σαπρόφυτα.
Οι επόμενες δικάσιμοι είναι στις 17/10, 19/10, 21/10, 24/10.
