Πρόκληση προς τα θύματα της ναζιστικής τρομοκρατικής βίας, στους συγγενείς τους, στη μητέρα του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα, τους κατήγορους και μάρτυρες στη διεξαγόμενη δίκη σε δεύτερο βαθμό της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο Αθήνας, πρόκληση στα δημοκρατικά αισθήματα του ελληνικού λαού, πρόκληση στο περί δικαίου αίσθημα, αποτελεί η απόφαση του δικαστικού συμβουλίου Λαμίας να αποφυλακίσει τον έγκλειστο και δικαζόμενο αρχιναζί εγκληματία Μιχαλολιάκο. Και μάλιστα με αρνητική εισήγηση του εισαγγελέα!
Σε άλλους φυλακισμένους, που πληρούν τα τυπικά κριτήρια, που έχουν εκτίσει τις ποινές τους επί δεκαετίες, το δικαστικό συμβούλιο είναι άτεγκτο. Για τον φασίστα είναι επιεικές, έστω και αν εκκρεμεί η σε δεύτερο βαθμό δίκη και σαφώς, μια τέτοια απόφαση θα βαρύνει ευμενώς και ανεπίτρεπτα την απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου.
Η απόφαση για αποφυλάκιση του εμπνευστή και οργανωτή δολοφονικών επιθέσεων κατά μεταναστών, αριστερών και αναρχικών με κορυφαία κατάπτυστη εγκληματική πράξη τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, τον Σεπτέμβριο του 2013, από ένα “τάγμα”- αγέλη χρυσαυγιτών, είναι πρόκληση. Και ξαναθέτει το ερώτημα: τι είναι αυτό το σώμα που υποτίθεται ότι απονέμει τη δικαιοσύνη; ποια είναι η δικαιοσύνη;
Και δεν είναι μόνο ένα συμβάν. Είναι μια μακρά αλυσίδα στη δικαστική ΑΝΟΜΙΑ. Παύλος Φύσσας, Βασίλης Μάγγος, 57 νεκροί των Τεμπών, τόσοι και τόσοι άδικα νεκροί, θύματα της αστυνομικής ή φασιστικής ή και έμφυλης βίας, με πρόσφατη την απόφαση για τη δίκη των νεκρών στο Μάτι, υποθέσεις στις οποίες οι δικαστικές αποφάσεις “βγάζουν μάτι”, εγκαθιδρύοντας μια άνομη, άδικη, εν τέλει αντικοινωνική Δικαιοσύνη και ταγούς που ουδεμία σχέση έχουν με την απονομή δικαίου και δικαιοσύνης.
Eίναι οι ίδιοι ή παρόμοιοι που για τον Μιχαλολιάκο όχι μόνο βρίσκουν ευνοϊκά κριτήρια, αλλά και τον κρατούσαν για μήνες όχι στη φυλακή αλλά σε κέντρο αποκατάστασης, λόγω προβλημάτων υγείας που υποτίθεται ότι υπέστη λόγω… Covid. Αλλά για έναν πολυτραυματία, ανάπηρο σε βαθμό 90% κανένα δικαστικό συμβούλιο δεν έδειξε ευαισθησία για έγκριση υφ’ όρον αποφυλάκισης. Και βέβαια, τίθεται το εύλογο ερώτημα: εκτός των δικαστών του δικαστικού συμβουλίου ποιοι άλλοι συνήργησαν στην ευνοϊκή αντιμετώπιση του Μιχαλολιάκου;
Το αντιφασιστικό, εργατικό κίνημα, πρέπει να είναι στο πόδι. «Ο λαός δεν ξεχνά, τους φασίστες τους κρεμά!» Και για να ξεμπλέξουμε από τον φασισμό, πρέπει να νικήσουμε τον καπιταλισμό σε σήψη που γεννά τα τέρατα – τα τέρατα που στηρίζει η άδικη δικαιοσύνη.
Ακολουθεί η Δήλωση των Συνηγόρων της Οικογένειας Παύλου Φύσσα και επίσης η δήλωση των συνηγόρων των Αιγυπτίων Αλιεργατών:
Δήλωση Συνηγόρων Οικογένειας Φύσσα
Η αποφυλάκιση με χρήση των ευεργετικών διατάξεων έκτισης ποινής του νεοναζί αρχηγού της εγκληματικής οργάνωσης η οποία «μάτωσε» την ελληνική κοινωνία και δημοκρατία διαπράττοντας συστηματικά κακουργηματικές και πλημμεληματικές αξιόποινες πράξεις, συνιστά μέγιστη προσβολή των θυμάτων της Χρυσής Αυγής και των οικογενειών τους καθώς και για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Είναι δεδομένο ότι ο εν λόγω καταδικασθείς για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης δεν έχει επιδείξει κανένα ίχνος μεταμέλειας από την καταδίκη του έως και σήμερα. Είναι επίσης δεδομένο ότι η εγκληματική δραστηριότητα του νεοναζί εγκληματία ξεκίνησε το μακρινό 1978 και συνεχίστηκε για 35 έτη μέχρι να φτάσουμε στην δολοφονία του Παύλου, η οποία και οδήγησε στην σύλληψή του. Είναι απορίας άξιο, λοιπόν, πως ένας τέτοιος αμετανόητος νεοναζί εγκληματίας με ηγετική εγκληματική δράση, ο οποίος λίγες ώρες μετά την πρωτόδικη καταδίκη του δήλωνε «υπερήφανος για τις Ιδέες μου, για τις οποίες αγωνίστηκα από ηλικίας 15 ετών, από το 1972, επί 48 ολόκληρα χρόνια…» και του οποίου οι ναζιστικές ιδέες σύμφωνα με το σκεπτικό της καταδικαστικής αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου αποτέλεσαν το κίνητρο της εγκληματικής δράσης της Χ.Α. κατά όσων έκρινε ως αντιφρονούντες, των πολιτικών και ιδεολογικών αντιπάλων της και των μεταναστών, κρίθηκε από την ελληνική δικαιοσύνη ως μη ύποπτος τελέσεως νέων αξιόποινων πράξεων.
Ενόσω συνεχίζεται η διαδικασία του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου και τα θύματα της Χ.Α παλεύουν για την δικαίωσή τους, το εν λόγω βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου προκαλεί και δοκιμάζει τις αντοχές τους. Αναμένουμε από τις ανώτατες εισαγγελικές αρχές της Πολιτείας να πράξουν δεόντως τα δικονομικώς δυνατά και να προσβάλλουν το βούλευμα αποφυλάκισης του Νίκου Μιχαλολιάκου, ενόψει και της απορριπτικής πρότασης του εισαγγελέα προς το συμβούλιο, η οποία δεν έγινε δεκτή.
Μάιος 2024
Θοδωρής Θεοδωρόπουλος
Χρύσα Παπαδοπούλου
Ελευθερία Τομπατζόγλου
Μαρίνα Δαλιάνη
Αργύρης Συρίγος
Δήλωση δικηγόρων των Αιγύπτιων αλιεργατών στη δίκη της Χρυσής Αυγής για την αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου
1) Η αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου αποτελεί τεράστια πρόκληση για τα θύματα της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή και τις οικογένειές τους, το αντιφασιστικό κίνημα και τη δημοκρατική κοινή γνώμη. Η συμπλήρωση των χρονικών ορίων για την υφ’ όρον απόλυση οποιουδήποτε κρατουμένου δίνει τη δυνατότητα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δημιουργεί υποχρέωση στο δικαστήριο να την πραγματοποιήσει. Συνεπώς η αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου δεν ήταν υποχρεωτική, ούτε εξαρτιόταν από οποιοδήποτε νομικό καθεστώς, όπως η σπέκουλα της κυβέρνησης της Ν.Δ, επιχειρεί να εκμεταλλευθεί. Το άρθρο 106 Π.Κ. ήταν πάντα ίδιο και εξαρτά την υφ’ όρον απόλυση από την επικινδυνότητα τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων.
2) Κριτήριο με βάση τα παραπάνω για τη συγκεκριμένη περίπτωση όφειλε να είναι το ότι από το 2013 που ξεκίνησε η δίωξή της μέχρι σήμερα, η Χ.Α. δεν έπαψε, έστω και αποδυναμωμένη, να υπάρχει, να διατηρεί εγκληματικές δομές, να δρά και να παράγει εγκληματική βία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μέσω νέων ή παλιότερων ασύλληπτων μελών της εγκληματικής οργάνωσης, διεκδικώντας την επανάκαμψή της και συμβάλλοντας στη διεύρυνση της φασιστικής και ρατσιστικής εγκληματικής βίας, που έφτασε έως και σε δολοφονίες αρκετά πρόσφατα. Όπως φαίνεται, όμως, το κριτήριο αυτό δεν απασχόλησε το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο, ούτε καν τον αρνητικά εισηγηθέντα εισαγγελέα, που πρότεινε την απόρριψη της απόλυσης, αλλά με σκεπτικό το ότι ο Μιχαλολιάκος είναι αμετανόητος. Και όντως είναι αμετανόητος, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να μείνει στη φυλακή και να καυχάται ότι διώκεται για τις… ιδέες του. Συνεπώς η ευθύνη για την αποφυλάκιση ανήκει στους δικαστές που έλαβαν την απόφαση, παρότι το ισχύον και εφαρμοσθέν νομικό πλαίσιο δεν τους υποχρέωνε. Και για αυτό απαιτούμε από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να παραγγείλει άμεσα την άσκηση εισαγγελικής έφεσης από τον Εισαγγελέα Εφετών Λαμίας κατά του βουλεύματος, ώστε να επανεκτιμηθούν τα παραπάνω περιστατικά και να ανατραπεί αυτή η προκλητική απόφαση.
3) Η διακριτική μεταχείριση Μιχαλολιάκου δεν εκδηλώνεται μόνο με αυτό το βούλευμα. Οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής είχαμε σημειώσει από την αρχή της ποινικής δίωξης της εγκληματικής οργάνωσης ότι, αντίθετα με τα υποστηριζόμενα από τους νεοναζί περί “πολιτικής σκευωρίας”, η δίωξή τους ήταν σκανδαλωδώς καθυστερημένη και ευνοϊκή, συγκρινόμενη με άλλες δικογραφίες για εγκληματικές ή τρομοκρατικές οργανώσεις. Ο μη χαρακτηρισμός της Χρυσής Αυγής ως τρομοκρατικής οργάνωσης και η απόδοση της κατηγορίας της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης χωρίς κατηγορίες στους διευθυντές της για ηθικές αυτουργίες σε ανθρωποκτονίες, απόπειρες ανθρωποκτονιών, βαριών σωματικών βλαβών, κ.λπ. που τέλεσε η εγκληματική οργάνωση, προοιωνίζονταν χαμηλές ποινές στο τέλος της δίκης, που δεν αποτυπώνουν τη βαρύτητα των πράξεων που τέλεσε η ναζιστική εγκληματική οργάνωση.
4) Ο Ν. Μιχαλολιάκος «εξέτισε» τα δύο τελευταία χρόνια της ποινής του όχι στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Δομοκού, όπου τυπικά ήταν κρατούμενος, αλλά στο Κέντρο Αποκατάστασης Αγίων Αναργύρων Αττικής, όπου φιλοξενήθηκε μετά από νοσηλεία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας για κορωνοϊό, όταν άλλοι κρατούμενοι της ίδιας φυλακής δεν είχαν τη στοιχειώδη ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα. Κανείς δυστυχώς δεν μίλησε για αυτό. Ενας άλλος κρατούμενος των φυλακών Δομοκού, ο Δημήτρης Κουφοντίνας, κρατείται ακόμα ενώ έπρεπε να έχει αποφυλακισθεί από το 2019 χωρίς να έχει επιδείξει επικινδυνότητα τέλεσης εγκληματικών πράξεων, μόνο για τις απόψεις του. Και όταν ασθένησε και εκείνος από κορωνοιό την ίδια περίοδο και μάλιστα εξασθενημένος από απεργία πείνας διαρκείας, δεν του διατέθηκε ούτε καν ατομικό κελί για να αναρρώσει. Αυτό για να γίνει ακόμα σαφέστερη η διακριτική μεταχείριση Μιχαλολιάκου.
5) Για το ύψος της ποινής των 13 ετών κάθειρξης, που του επιβλήθηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας το 2020, έχει ασκηθεί, κατόπιν αιτήσεώς μας, έφεση από τον Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών, γεγονός που σημαίνει ότι το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών που δικάζει σε δεύτερο βαθμό την υπόθεση από τον Ιούνιο του 2022 έχει τη δυνατότητα να αυξήσει τις ποινές για τους διευθυντές της εγκληματικής οργάνωσης, όπως και για τους πέντε δράστες της απόπειρας ανθρωποκτονίας του Αιγύπτιου αλιεργάτη Αμπουζίντ Εμπάρακ. Ωστόσο, η έκδοση της απόφασης δεν αναμένεται πριν το 2025, καθώς το δικαστήριο βρίσκεται στη φάση εξέτασης των μαρτύρων του κατηγορητηρίου.
6) Γνωρίζοντας τους όρους με τους οποίους εξελίσσεται η δημόσια συζήτηση, είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση, που με τις πολιτικές της φτώχειας και του ρατσισμού τρέφει τα ακροδεξιά μορφώματα, θα επιχειρήσει να δικαιώσει τον ποινικό λαϊκισμό της (που με λίγα λόγια απαιτεί να πηγαίνουν φυλακή όλοι για να πάνε και οι λίγοι που πρέπει) και τον νέο, αυστηροποιημένο Ποινικό Κώδικα. Όμως, η αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου δεν δικαιώνει τον ποινικό λαϊκισμό, αλλά αυτό που το αντιφασιστικό κίνημα, τα θύματα και οι συνήγοροί τους λένε από την πρώτη στιγμή: η κρατική εξουσία χειρίστηκε με δύο μέτρα και δύο σταθμά τη Χρυσή Αυγή, σε σχέση με την συνήθη ποινική πρακτική. Κι αυτό γιατί η Χρυσή Αυγή δεν στοχοποίησε βιομήχανους, υπαλλήλους δυτικών πρεσβειών και εισαγγελείς: σκότωσε αντιφασίστες μουσικούς και μετανάστες, αποπειράθηκε να σκοτώσει μεροκαματιάρηδες μετανάστες ψαράδες, κομμουνιστές εργάτες, αναρχικούς, συνδικαλιστές, φοιτητές, ανθρώπους με το “λάθος” χρώμα δέρματος, ιδεολογικούς της εχθρούς, κοκ. Γι’ αυτό και το κράτος δεν διαβλέπει τη συνεχιζόμενη επικινδυνότητά της εκεί που η Χρυσή Αυγή συνεχίζει να διατηρεί την υποδομή της (βλ. επιθέσεις στη Θεσσαλονίκη, κ.λπ.) και χορηγεί όλα τα κατά νόμο ευεργετήματα στα στελέχη της.
7) Απέναντι στη φασιστική και ρατσιστική βία, δεν χωράει κανένας εφησυχασμός. Το αντιφασιστικό κίνημα και η μεγάλη δημοκρατική πλειοψηφία, που με τον ξεσηκωμό της εξανάγκασε τις κρατικές αρχές το 2013 στην κίνηση της ποινικής δίωξης σε βάρος της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, πρέπει να βρεθούν σε επιφυλακή. Συνεχίζουμε τη δικαστική μάχη στο Εφετείο για την οριστική καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης με τις μεγαλύτερες δυνατές ποινές, έχοντας συνείδηση ότι τον φασισμό θα τον τσακίσει ένα μαζικό, πλειοψηφικό, αντιφασιστικό κίνημα των εργαζόμενων και της νεολαίας μέσα και έξω από τα δικαστήρια.
Θανάσης Καμπαγιάννης,
Κώστας Παπαδάκης,
Κώστας Σκαρμέας,
δικηγόροι υποστήριξης κατηγορίας των Αιγύπτιων αλιεργατών στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
