Στις 19 Ιανουαρίου, στο Ρεμπετοκαφενέ στο Αιγάλεω, πραγματοποιήθηκε η πρώτη δημόσια εκδήλωση του ΕΕΚ, για την παρουσίαση του Μανιφέστου της Κ.Ε. για το 2017, υπό τη διοργάνωση της κομματικής οργάνωσης Χαϊδαρίου-Αιγάλεω.
Ήταν μια πολύ πετυχημένη εκδήλωση, σε ζεστή, συντροφική, αγωνιστική και διαθνιστική ατμόσφαιρα, όπως αρμόζει στην ιστορία και το παρόν του Κόμματος, αλλά και στο παρελθόν και το παρόν της τοπικής κομματικής οργάνωσης που έχει αφήσει ανεξίτηλο ίχνος τους στους αγώνες στην περιοχή και γενικότερα από τον καιρό της χούντας.
Βασικός εισηγητής ήταν ο γενικός γραμματέας του ΕΕΚ Σάββας Μιχαήλ, ενώ στην εκδήλωση μίλησε ο γενικός γραμματέας του DIP Sungur Savran, του αδελφού μας Κόμματος στην Τουρκία, στα πλαίσια της Συντονιστικής Επιτροπής για την Επανίδρυση της Τέτρατης Διεθνούς (CRFI) στην οποία συμμετέχουν και τα δύο κόμματα.
Σύντομο άνοιγμα της εκδήλωσης έκανε ένα από τα τοπικά στελέχη του Κόμματός μας, ο Γιάννης Aντίκυρας, που τόνισε με ιδιαίτερη φόρτιση, πως σε αυτούς τους καιρούς, μπορούμε να υπερασπίσουμε τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, με το να παίρνουμε θέση για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, να νιώθουμε προσβολή για τις αχρειότητες που προβαίνει το σύστημα, να τις αντιπαλεύουμε στην πράξη. Να συζητήσουμε ξανά την ανάγκη της επανάστασης, όχι ως εμμονή κάποιων που επιμένουν, αλλά ως τη μόνη ρεαλιστική και αναγκαία επιλογή που μπορούν να κάνουν οι κολασμένοι σε όλο τον κόσμο και στη χώρα.
Στη συνέχεια χαιρέτησε την εκδήλωση, σε έναν κατάμεστο χώρο, ο σύντροφος Savran. Θύμησε πως αυτές τις μέρες, τιμούμε τους Λένιν, Λούξεμπουργκ και Λήμπκνεχτ (με αφορμή το θάνατο του πρώτου, και τη δολοφονία των άλλων δύο από τη γερμανική αντεπανάσταση). Ταυτόχρονα δεν ξεχνούμε τους Aρμένιους αγωνιστές, σαν τον αριστερό αγωνιστή Αρμένη δημοσιογράφο που πριν από δέκα χρόνια δολοφονήθηκε στην Πόλη από το τουρκικό κράτος, προσθέτοντας έναν ακόμα κρίκο στη μακρά αλυσίδα της γενοκτονίας των Aρμενίων.
Τον Δεκέμβρη του 2016, έκλεισαν 600 χρόνια από τoν απαγχονισμό του πρώτου ελληνο-τούρκου επαναστάτη κομμουνιστή, του σεϊχη Μπεντρεντίν, που καθοδήγησε μια διεθνιστική κομμουνιστική επανάσταση ενάντια στην Mικρασία. Κυρίως όμως συζητάμε σήμερα στη χρονιά, που συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση.
Η τοποθέτηση του συντρόφου από την Τουρκία, επικεντρώθηκε σε 5 σημεία.
1) Στην παγκόσμια οικονομική κρίση, που δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο ελληνικό φαινόμενο. Η Ελλάδα μπορεί να βρίσκεται στην αιχμή των εξελίξεων, αλλά είναι τμήμα μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που αγγίζει ακόμα και τα κέντρα του καπιταλισμού. 2) Το καπιταλιστικό σύστημα που βρίσκεται σε παρακμή, καλλιεργεί ένα δεύτερο διεθνές φαινόμενο, το φασισμό, για να ανταποκριθεί στην κρίση του. Και στην Τουρκία έχουν τις δικές τους εκφράσεις του φασισμού, το κόμμα των Γκρίζων Λύκων που γερασμένο έγινε ουρά του Ερντογάν. Το δρόμο για αυτό το διεθνές φαινόμενο ανοίγει και εντείνει η ίδια η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ. 3) Ο καπιταλισμός γεννάει τον πόλεμο γενικά. Και πιο ειδικά ο αμερικάνικος και ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός, προετοιμάζουν την επίθεσή τους ενάντια στη Ρωσία και την Κίνα. 4) Είναι κρίσιμη η εξέλιξη του πολέμου στη Συρία, ενός πολέμου που είναι προϊόν των αλλεπάλληλων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, των αντιδραστικών μεσανατολικών καθεστώτων που κινήθηκαν ενάντια στην αραβική επαναστατική Άνοιξη. Στην περιοχή έχουμε την εξέλιξη μιας βάρβαρης κατάστασης, όπου οι τοπικές ηγεμονίες και η Τουρκία, ενισχύουν δυνάμεις τύπου ISIS και ΑΛ Νούσρα. 5) Στο τέλος προειδοποίησε για την ωρολογιακή βόμβα στην πόρτα μας που απειλεί και τους δύο λαούς, το καθεστώς του Ερντογάν, που δε θα διστάσει να κάνει το οτιδήποτε για να παραμείνει στην εξουσία. Ο θρησκευτικός εθνικισμός του δε γνωρίζει όρια. Αυτή τη στιγμή στην Τουρκία υπάρχει σε εξέλιξη ένας χαμηλής έντασης εμφύλιος πόλεμος, που φθείρει την εξουσία Ερντογάν. Προπομπός της ήταν το μεγάλο κίνημα στο Γκεζί Παρκ το 2013, οι αγώνες των Κούρδων το 2014, οι αγώνες δεκάδων χιλιάδων μεταλλεργατών το 2015. Έκλεισε την τοποθέτησή του, μέσα σε παρατεταμένα χειροκροτήματα, θυμίζοντας πως το ΕΕΚ και το DIP, παλεύουν από κοινού για τη δημιουργία μιας νέας Διεθνούς, για μια σοσιαλιστική διεθνιστική διέξοδο από την κρίση, ενώ κάλεσε και τους δυο λαούς, Έλληνες και Tούρκους, να συνεχίσουν την παράδοση του Μπεντρεντίν, και με την ιαχή στα ελληνικά Ζήτω η 4η Διεθνής!
Στη συνέχεια η εκδήλωση προχώρησε στην κεντρική εισήγηση του συντρόφου Σάββα Μιχαήλ. Με ιδιαίτερα εμφατικό τρόπο υπενθύμισε, πως η εκδήλωση γίνεται τις παραμονές της “ενθρόνισης” του τέρατος Τραμπ, και έτσι αντικειμενικά αυτό θα ήταν και το βασικό σημείο αναφοράς της ομιλίας του. Ο Τραμπ, είπε, είναι το προϊόν της παρακμής των HΠΑ κι ολόκληρου του καπιταλιστικού κόσμου. Η προεδρία του θα επιταχύνει την κρίση, θα ανοίξει νέους πολέμους, αλλά και θα πυροδοτήσει αγώνες σε όλο τον κόσμο. [H ανάλυση του Σάββα Mιχαήλ για τον Tραμπ και τη νέα αμερικανική πολιτική δημοσιεύεται στη σελ. 8-9].
EΛΛAΔA
Αναφερόμενος στην Eλλάδα, ο γενικός γραμματέας του EEK τόνισε πως βρίσκεται στο μεταίχμιο αυτών των διαδικασιών στην περιοχή όπου ενώνεται το χάος της Μέσης Ανατολής με την αποσάθρωση της Ε.Ε. Αυτήν την κατάσταση δε μπορεί να τη διαχειριστεί ούτε η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά ούτε και κανείς άλλος από το υπόλοιπο χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης, με πρώτο πρώτο τον ‘Κούλη” Μητσοτάκη.
Η Ελλάδα, από σημείο συνάντησης μεσανατολίτικου χάους με την υπό διάλυση ιμπεριαλιστική ΕΕ, μπορεί και πρέπει να γίνει το σημείο συνάντησης των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων.
Το EEK, με τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου του, προτείνει μια πανελλαδική συνάντηση όλων των μαχόμενων δυνάμεων της αριστεράς, του αντιεξουσιαστικού χώρου, των αγωνιστών του εργατικού κινήματος, προκειμένου να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε από κοινού ένα πρόγραμμα σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση. Να θέσουμε ανοιχτά τα ερωτήματα τι θα γίνει με το χρέος, με την κρίση, με την πολιτική αστάθεια, με τους αγώνες μας. Για εμάς η πραγματική εναλλακτική πρόταση, είναι να αναδειχθεί η ίδια η εργατική τάξη ως δύναμη εξουσίας.
Τώρα είναι η ώρα να ενώσουμε τις επαναστατικές δυνάμεις. Mε τη διοργάνωση της 4ης διεθνιστικής Ευρωμεσογειακής Συνδιάσκεψης. Με δυνάμεις που παλεύουν από τα αριστερά, που αναζητούν κομμουνιστική ρήξη με το σύστημα. Είτε η παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου θα μας πλακώσει με τα ερείπια της, είτε η παγκόσμια επανάσταση θα δώσει τη λύση. Θέλουμε μια νέα Διεθνή, την 4η Διεθνή!
Ο πρώτος σταθμός ήταν ο Οκτώβρης του 1917, ο τελικός θα είναι η παγκόσμια Κομμούνα!
N. Πελ.
