Χιλιάδες διαδηλωτές πήραν μέρος στις συγκεντρώσεις και πορείες σε όλο τον κόσμο για τον εορτασμό της εργατικής Πρωτομαγιάς. Από την Ιστανμπούλ μέχρι το Βερολίνο και το Παρίσι, από τις Φιλιππίνες μέχρι το Σιάτλ στις ΗΠΑ, οι εργάτες διαδήλωσαν για τα εργατικά δικαιώματα και έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και εργάτες, χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, καταπιεστές και καταπιεζόμενους. Εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην αντιμετώπιση της πανδημίας με αστυνομικά μέτρα καταστολής και στα αντεργατικά νομοσχέδια των κυβερνήσεων.
Η διαδήλωση που δέχθηκε τη μεγαλύτερη καταστολή ήταν στην Κωνσταντινούπολη όπου η αστυνομία συνέλαβε 212 διαδηλωτές όταν αυτοί δοκίμασαν να διαδηλώσουν στην πλατεία Ταξίμ για να καταθέσουν στεφάνια για τους νεκρούς εργάτες την Πρωτομαγιά του 1977.
Στη Γαλλία εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές πήραν μέρος σε 300 πορείες σε Παρίσι, Λιόν, Ναντ, Λιλ, Τουλούζη και άλλες πόλεις τιμώντας τους νεκρούς της εργατικής τάξης, τους εξεγερμένους της Παρισινής Κομμούνας που φέτος τιμάται η 150ή επέτειος κι εκφράζοντας την αντίθεσή τους στα σχέδια της κυβέρνησης για τις κακόφημες μεταρρυθμίσεις στην εργασία και την αλλαγή των παροχών ανεργίας. Στις διαδηλώσεις των συνδικάτων συμμετείχαν τα Κίτρινα Γιλέκα, ενώ μαζική ήταν η συμμετοχή των εργαζομένων στον τομέα του Πολιτισμού που πλήττονται σκληρά από τους περιορισμούς της πανδημίας. «Τα μερίσματα και όχι οι παροχές ανεργίας είναι τα εισοδήματα των τεμπέληδων» και «Θέλουμε να ζήσουμε, όχι να επιβιώσουμε», ήταν μερικά από τα συνθήματα.
Πάνω από 5.000 αστυνομικοί είχαν αναπτυχθεί στο Παρίσι, και χρησιμοποίησαν δακρυγόνα και γκλοπς κατά διαδηλωτών, ιδίως όταν κάποιοι έσπασαν τα παράθυρα υποκαταστήματος τράπεζας. 34 άτομα συνελήφθησαν.
Σύμφωνα με την αριστερή γενική συνομοσπονδία συνδικάτων CGT συμμετείχαν 170.000 διαδηλωτές σε εθνικό επίπεδο και 25.000 στο Παρίσι (η αστυνομία έδωσε 106.000 και 17.000 αντίστοιχα).
Ισπανία
Χιλιάδες διαδήλωσαν στη Μαδρίτη κατά την Παγκόσμια Ημέρα Εργασίας, ενώ διαδηλώσεις έγιναν σε περισσότερες από 70 πόλεις σε όλη την Ισπανία. Ήταν οι πρώτες μεγάλες διαδηλώσεις από το ξέσπασμα της πανδημίας.
Φορώντας μάσκες και κρατώντας αποστάσεις, οι διαδηλωτές βάδισαν στους δρόμους με πανό και συνθήματα.
Επτά υπουργοί της «αριστερής» κυβέρνησης παρακολούθησαν την πορεία, συμπεριλαμβανομένης της υπουργού Εργασίας, Γιολάντα Ντίαζ.
Στις ομιλίες τους οι ηγέτες των συνδικάτων κάλεσαν την κυβέρνηση να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της που έχουν καθυστερήσει με επίκληση της πανδημίας, όπως η κατάργηση της αμφιλεγόμενης εργατικής μεταρρύθμισης, η αύξηση του ελάχιστου μισθού και η έγκριση νόμου για την ίση αμοιβή.
Γερμανία
Πάνω από 5.000 άνθρωποι διαδήλωσαν, σύμφωνα με την αστυνομία, στο εμβληματικό Κρόυτσμπεργκ του Βερολίνου, το Σάββατο 1η Μάη, στην «Επαναστατική Ημέρα Μαΐου», όπως την ονόμασαν οι αριστερές και ακροαριστερές οργανώσεις που την κάλεσαν. 5.600 αστυνομικοί αναπτύχθηκαν στην πόλη όπου οργανώθηκαν περισσότερες από 20 συγκεντρώσεις για ζητήματα που κυμαίνονταν από την αύξηση των ενοικίων έως τη μεταναστευτική πολιτική της Γερμανίας, ενώ δεν έλειπαν οι διαδηλώσεις ενάντια στις απαγορεύσεις λόγω κορονοϊού.
Γενική απεργία και λαϊκή εξέγερση στην Κολομβία
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην λατινοαμερικάνικη υποήπειρο, η Πρωτομαγιά γιορτάστηκε με μαχητική γενική απεργία και λαϊκή εξέγερση στην Κολομβία.
Η γενική απεργία που είχε κηρυχθεί στις 28 και 29 Απρίλη ενάντια στο φορολογικό νομοσχέδιο παρατάθηκε στις 30 Απριλίου και την 1η Μάη. Η γενική απεργία μετατράπηκε σε εξέγερση με διαδηλώσεις κασερολάσο, και συγκρούσεις στους δρόμους με τα σώματα καταστολής της αστυνομίας.
Η γενική απεργία καλέστηκε από την Εθνική Επιτροπή Ανεργίας στην οποία συμμετέχουν τα συνδικάτα (CUT, CGT και CTC). Το βράδυ της Παρασκευής 30 Απρίλη ο πρόεδρος Iván Duque ανακοίνωσε απόσυρση της δήθεν φορολογικής μεταρρύθμισης που προέβλεπε την επέκταση της φορολογικής βάσης και αύξηση του ΦΠΑ σε αγαθά και υπηρεσίες. Ωστόσο, οι μάζες, που είχαν ήδη τεθεί σε μάχη απαιτούν την πλήρη απόσυρση του σχεδίου φορολογικής μεταρρύθμισης. Τελικά, την Κυριακή 2 Μαΐου, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποσύρει εντελώς το πρόγραμμα μεταρρύθμισης.
Την 1η Μαΐου, διεθνή ημέρα της εργατικής τάξης, η εξέγερση εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα και οι μαζικές κινητοποιήσεις πήραν νέα ώθηση. Στην πρωτεύουσα Μπογκοτά οι διαδηλωτές διαδήλωσαν στην Plaza de Bolívar, κοντά στο κυβερνητικό κτήριο και στο σπίτι του Προέδρου Duque. Μαζικές πορείες έγιναν στο Barranquilla, στο Mεντεγίν, στο Cali και στο Neiva. Οργανώσεις αγροτών επίσης συμμετείχαν στις διαδηλώσεις.
Το ισχυρό κίνημα εργατικής και λαϊκής εξέγερσης πυροδοτείται από τις συνθήκες της πανδημίας, της οικονομικής καταστροφής που έχει φέρει την Κολομβία σε κατάσταση χρεοκοπίας και των προκλητικών κοινωνικών ανισοτήτων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Η κυβέρνηση του Προέδρου Duque εξαπέλυσε βάρβαρο κύμα καταστολής που είχε ως αποτέλεσμα πολλούς νεκρούς. Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βουλευτές της αντιπολίτευσης καταγγέλλουν στα κοινωνικά δίκτυα ότι οι νεκροί από πυροβόλα όπλα της αστυνομίας ανέρχονται σε τουλάχιστον 14.
Το Σάββατο 1 Μάη, το βράδυ, η κυβέρνηση διέταξε το στρατό να βγει στους δρόμους στις κύριες πόλεις της χώρας, δεδομένης της αδυναμίας των αστυνομικών δυνάμεων να διαλύσουν τις μαχόμενες μάζες. Ο πρώην πρόεδρος Álvaro Uribe, που ανήκει στην ίδια πολιτική δύναμη με τον Duque, υποστήριξε, στο Twitter “το δικαίωμα των στρατιωτών και της αστυνομίας να χρησιμοποιούν τα όπλα τους για να υπερασπιστούν την ακεραιότητά τους”.
Θ. Κ.
Τουρκία
Η διαδήλωση αντιμέτωπη με την καταστολή
Για το τουρκικό εργατικό κίνημα, η Πρωτομαγιά είναι μια βαριά σηματοδοτημένη μέρα αγώνα. Ήταν την Πρωτομαγιά του 1977, που η μαζική εργατική διαδήλωση στην πλατεία Ταξίμ, βάφτηκε στο αίμα τουλάχιστον 37 ανθρώπων που είχαν κατέβει στον δρόμο. Έκτοτε η πλατεία Ταξίμ είναι το διεκδικούμενο από το εργατικό κίνημα μέρος, όπου κάθε Πρωτομαγιά, η απαγόρευση της συγκέντρωσης σ’ αυτό, οδηγεί σε συγκρούσεις με την αστυνομία, με τους συντρόφους μας του DIP, να πρωτοστατούν στην πάλη για την πραγματοποίηση της Πρωτομαγιάς στην κεντρική πλατεία μιας εκ των ωραιότερων πόλεων του πλανήτη.
Φέτος, μεσούσης της οικονομικής κατάρρευσης της Τουρκίας, με την υποτίμηση της λίρας και τον αναβρασμό της εργατικής τάξης ενάντια στο καθεστώς Ερντογάν να φουντώνει, το κύμα της πανδημίας που σημειώνεται στην χώρα, έχει οδηγήσει σε ένα 17ήμερο λοκ-ντάουν από τον Ερντογάν. Τις ίδιες μέρες σε λοκ-ντάουν είναι και η ελληνοκυπριακή πλευρά της Κύπρου από την κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Είναι ωστόσο σαφές, ότι η απαγόρευση της εργατικής πρωτομαγιάς στην Τουρκία, με πρόσχημα τα μέτρα για την πανδημία, είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τους εργαζόμενους και τις οργανώσεις τους. Στη συγκέντρωση των διαδηλωτών η απάντηση της αστυνομίας ήταν η άγρια καταστολή με πολλούς τραυματίες και τουλάχιστον 210 συλληφθέντες στην Κωνσταντινούπολη και τουλάχιστον 20 στην Σμύρνη, με το αριστερό συνδικάτο του δημοσίου “DISK” να καταγγέλλει την απαγόρευση και την καταστολή.
Η Κυβέρνηση διαμέσου του τοπικού κυβερνήτη, είχε επιτρέψει να γίνει μόνο μία συγκέντρωση της γραφειοκρατίας, πλήρως αποκομμένη από το επαναστατικό εργατικό μήνυμα της Πρωτομαγιάς του 2021. Απέναντι σε αυτήν την απαγόρευση, το γεγονός ότι η κινητοποίηση κτυπήθηκε από την αστυνομία, δείχνει την κατάσταση πανικού στην οποία βρίσκεται η αστική τάξη και η κυβέρνησή της στην χώρα, επιχειρώντας να αντιμετωπίσουν το κυοφορούμενο κύμα της ταξικής πάλης που προαναγγέλλουν οι νεολαιίστικες κινητοποιήσεις στην χώρα.
Ε.Α.
