Σταθμός Αγίου Δημητρίου Κοζάνης
της Μαργαρίτας Κουτσανέλλου
Οι εκατόμβες νεκρών εργατών στο βωμό του κέρδους όχι μόνο δεν κοπάζουν, αλλά εντείνονται. Και αυτό γιατί οι αρχές λειτουργίας από τις οποίες διέπονται οι επιχειρήσεις επιβάλλουν τον -με οποιοδήποτε αντίτιμο- περιορισμό του κόστους.
Μετά το ανατριχιαστικό πρόσφατο δυστύχημα των τριών εργατών της ΔΕΔΔΗΕ που κάηκαν σαν λαμπάδες στο Γυμνό Εύβοιας πριν από δέκα ημέρες, την Παρασκευή 16 Απριλίου, δύο εργαζόμενοι –45 και 47 ετών– τεχνίτες σε υπεργολαβική γερμανική εταιρεία, στο έργο κατασκευής της μονάδας αποθείωσης του ατμοηλεκτρικού σταθμού Αγίου Δημητρίου της ΔΕΗ στην Κοζάνη βρήκαν φρικιαστικό θάνατο, όταν έσπασαν τα συρματόσχοινα που συγκρατούσαν το καλάθι στο οποίο ήταν ανεβασμένοι σε ύψος 100 μέτρων για να πραγματοποιήσουν εργασίες καθαρισμού και βαφής ενός πύργου ψύξης. Όπως αναφέρεται σε αρκετά ειδησεογραφικά σάιτ, η κατασκευή αυτή ήταν αυτοσχέδια και η εργολαβική εταιρεία τη χρησιμοποιούσε αφού ήταν πολύ φθηνότερη από ειδική για τον σκοπό αυτό κατασκευή. Ο θάνατος των δύο εργατών είναι ξεκάθαρο εργοδοτικό έγκλημα και αποτελεί εξοργιστική ειρωνεία να περιγράφει στην ανακοίνωσή της η ΔΕΗ τους σκοτωμένους εργαζόμενους ως «άτυχους».
Οι δύο νεκροί εργάτες είναι τα πιο πρόσφατα θύματα της στυγνής ανθρωποθυσίας που η οικονομίστικη διαχείριση με τη θεοποίηση του κέρδους και τη συμπίεση του κόστους απαιτεί για τις επιχειρήσεις που έχουν γίνει οι παντοδύναμες κανιβαλικές θεότητες της καπιταλιστικής θρησκείας.
Η ανάμειξη εργολαβικών και υπεργολαβικών εταιρειών στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από τη ΔΕΗ έχει γίνει γι αυτό ακριβώς τον σκοπό. Για να διευκολύνει την καταστρατήγηση των κανόνων ασφάλειας και υγιεινής στην εργασία σε ένα τομέα όπως στην ηλεκτροπαραγωγή, ο οποίος διακρίνεται για την πολυπλοκότητα, την επικινδυνότητα και την αναγκαία υψηλή εξειδίκευση των εργαζόμενων σε αυτήν, η οποία συνεπάγεται και υψηλότερες αμοιβές. Συγχρόνως, είναι μέρος της πορείας πλήρους ιδιωτικοποίησης της ηλεκτροπαραγωγής.
Οι ανθρωποθυσίες δεν θα σταματήσουν, αλλά αντίθετα θα πολλαπλασιάζονται, όσο επιτρέπουμε να θέτουν τους όρους και τους κανόνες στην παραγωγή και την εργασία οι διάφοροι μάνατζερ που στις «επιτυχίες» τους κριτήριο αποτελεί η μεγιστοποίηση των κερδών των αφεντικών, με οποιοδήποτε κόστος. Οι θάνατοι των εργατών δεν είναι απρόσμενα και αδύνατο να προβλεφθούν γεγονότα. Είναι εγκλήματα προμελετημένα από τα αφεντικά και τους τεχνοκράτες που διοικούν τις επιχειρήσεις τους. Γι’ αυτούς οι εργάτες δεν είναι παρά αναλώσιμοι, ενώ κάθε μέτρο ατομικής προστασίας και ασφάλειας είναι χασούρα και παθητικό στους ισολογισμούς τους. Ως εδώ με τα εργοδοτικά εγκλήματα! Ούτε ένας νεκρός στο θυσιαστήριο της επιχειρηματικής κερδοσκοπίας!
Από τον “τοίχο” FB του σ. Στέφανου Πράσσου, εργάτη–συνδικαλιστή
Πολλά τα ερωτηματικά… Ποιος ευθύνεται????
Κατ αρχήν συλλυπητήρια στις οικογένειες των αδικοσκωτομένων συναδέλφων. Δυο νέοι άνθρωποι έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους στη μάχη για το μεροκάματο. Με τον Γιάννη δουλέψαμε και μαζί κάποιο διάστημα. Έμπειρος και καλός τεχνίτης αγαπητός στους συναδέλφους.
Πέρα από τα Γενικά, που είναι σωστά και βάζουν το πολιτικό πλαίσιο, η αδιαφορία της εργοδοσίας για τη ζωή των εργατών, τα κέρδη, η εντατικοποίηση, τα μέτρα ασφάλειας κλπ για κάθε εργατικό «δυστύχημα» υπάρχουν και ειδικές συνθήκες.
Η Εταιρεία έβγαλε ένα Δελτίο Τύπου που λέει πως «Το δυστύχημα έγινε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες».
Ας προσπαθήσουμε να «διευκρινίσουμε» εμείς κάποια πράγματα με βάση όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα: Οι πληροφορίες λένε πως οι εργαζόμενοι προσπαθούσαν να τοποθετήσουν ένα «καλάθι» σε ύψος 80 μέτρων στον Πύργο Ψύξεως της 5ης Μονάδας του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου. Το καλάθι αυτό θα το χρησιμοποιούσαν οι ελαιοχρωματιστές για να βάψουν τον πύργο ψύξεως. Κάποια στιγμή κόπηκε ένα συρματόσχοινο και οι συνάδελφοι βρέθηκαν στο [κενό] βρίσκοντας τραγικό θάνατο πέφτοντας από 80 μέτρα!!!
Στη φωτογραφία φαίνεται το «μοιραίο» καλάθι. Πίσω από την πλάτη του Γιάννη φαίνεται το ένα συρματόσχοινο.
Πόση ασφάλεια μπορεί να παρέχει αυτό το συρματόσχοινο;
Πόσο σίγουροι ήταν ότι αυτό δεν θα κοπεί;
Στην περίπτωση που θα κοπεί υπάρχει δεύτερη ασφάλεια;
Υπήρχαν άλλα μέσα ή άλλοι τρόποι να γίνει αυτή η δουλειά;
Αυτά τα καλάθια συνήθως είναι ιδιοκατασκευές, δεν παρέχουν ασφάλεια γι αυτό και συνήθως δεν έχουν άδεια λειτουργίας.
Το σωστό είναι αυτό που χρησιμοποιεί η Πυροσβεστική και είναι σταθερό καλάθι που δένεται -ασφαλίζει- με πύρους πάνω στον γερανό χωρίς να μεσολαβούν συρματόσχοινα.
«Μα ήταν μεγάλο το ύψος…..» Υπάρχουν και για μεγάλα ύψη.
«Μα αυτό κοστίζει…» Σωστά!!! Ενώ η ζωή ενός εργάτη δεν κοστίζει τίποτα σε μια εταιρεία. Το πολύ-πολύ ένα στεφάνι των 50 ευρώ.
Στις κατασκευές αλλά και στη λειτουργία τα περισσότερα θανατηφόρα είναι από πτώση και μάλιστα από μεγάλα ύψη.
