COURIER - DELIVERY - ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ!

COURIER – DELIVERY – ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ
ΑΠΕΡΓΙΑ!

 

Πλησιάζει η μέρα της απεργίας της 11ης Aπρίλη και ολοι οι εργαζόμενοι με δίκυκλο περιμένουν. Θα τηρήσουν οι κρατούντες τις υποσχέσεις τους; Ή, για άλλη μια φορά, οι εξαγγελίες θα μείνουν στην «συμπάθεια» για το κομμάτι εκείνο της εργατικής τάξης με τους περισσότερους τραυματισμούς και θανάτους, που υποχρεώνεται να εργάζεται στο πιο ανασφαλές εργασιακό περιβάλλον;
Γράψαμε ήδη στα προηγούμενα φύλλα της ΝΠ για τους εργαζόμενους οδηγούς δικύκλου και την απεργία οπότε δεν θέλουμε να επαναληφθούμε, επίσης υπαρχουν πολλά και εμπεριστατωμένα στο απεργιακό φύλλο ΡΕΛΑΝΤΙ της εφημερίδας του σωματείου. Eδώ θέλουμε μόνο να πούμε και να θυμίσουμε κάποια πράγματα…
Η ΣΒΕΟΔ έχει γκαζώσει και η απεργία που έχει κηρύξει έχει γίνει το νούμερο ένα θέμα της ταξικής πάλης στην Eλλάδα αυτή τη στιγμή, κατορθώνοντας να αναδείξει -μέσα από έναν αγώνα 14 ρόνια τώρα- τους αφανείς εργάτες μέσα σ’ ένα εργοστάσιο που ποτέ δεν σταμάτα 24 ώρες την ήμερα και βρίσκεται παντού σε κάθε σημείο και κάθε στιγμή.
Όποιο και νάναι το αποτέλεσμα της συνάντησης του υπουργείου με τους απεργούς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η δημοκρατία είναι των αφεντικών και μπορεί να δώσει ή να μην δώσει νόμους υπέρ ημών σε μια προσπάθεια για fair play μεταξύ των εργοδοτών, όμως το ζήτημα πάντα θα είναι για όλους εμάς ότι ο δρόμος, η πιάτσα θα ορίζει τα όρια των νόμων…
Τα περιθώρια που μπορούμε να απαιτήσουμε εξαρτώνται από εμάς και τους αγώνες μας, από το πόσο ενωμένοι είμαστε, τι κάνουμε για να περιφρουρήσουμε τα δικαιώματά μας και για να ανατρέψουμε αυτό το σύστημα που ανά πάσα στιγμή επιβουλεύεται την ελευθερία μας και την ικανότητά μας να επιβιώσουμε.
Δεν είμαστε απλά νομότυποι, δεν είμαστε εισπράκτορες, δεν καλύπτουμε τα ελεγκτικά κενά της εργατικής νομοθεσίας, δεν συνεργαζόμαστε με το κράτος και με αυτούς που άδειασαν τα ταμεία που είχαν γεμίσει από τα χαράτσια και την απλήρωτη εργασία των εργαζομένων. Το πόσοι είμαστε και το πώς παλεύουμε καθορίζει την μοίρα της τάξης μας, σε αυτόν τον ταξικό πόλεμο· αν είμασταν απλά νομότυποι δεν θα αφισσοκολούσαμε, δεν θα κάναμε συγκεντρώσεις, δεν θα εκδίδαμε προκηρύξεις ούτε τρυκάκια κ.λπ.
Για αυτούς όλοι οι αγώνες είναι παράνομοι, για εμάς «νόμος είναι μόνο το δίκιο του εργάτη». Δεν ζητάμε κανενός την άδεια αλλά προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε και νομοθετικά τις νίκες μας που γίνονται μέσα από συλλογική προσπάθεια και αίμα.
Από την άλλη μεριά ό,τι έχει πετύχει η παγκόσμια εργατική τάξη ιστορικά και έχει κάποιο κρατικά θεσπισμένο πλαίσιο δεν σημαίνει ότι το τηρούν οι κεφαλαιοκράτες· σε κάθε ευκαιρία, όπου μας βρίσκουν μπόσικους, καταπατάνε τους νόμους και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης.
Έτσι, δεν θέλουμε να κάνουμε απλά πιο ανθρώπινη τη μισθωτή σκλαβιά και να ανακουφίσουμε τους ανθρώπους λιγάκι από την καπιταλιστική εκμετάλλευση αλλά να λύσουμε αυτήν την αντίφαση προς όφελος των καταπιεσμένων και της κοινωνίας συνολικά. Όπως και νάναι, ό,τι και να ψηφίσουνε, νομοθετήσουνε κ.λπ. είναι ZHΤΗΜΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ το αν δεν θα γράψουν στα παλιά των υποδημάτων τους την τήρηση των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων μας τα αφεντικά. Εξαρτάται από το πόσο συσπειρωμένοι είμαστε στο σωματείο μας όσο και με τα υπόλοιπα κομμάτια της τάξης μας, εργαζόμενα ή άνεργα, και για το αν παλεύουμε για την συνολική ανατροπή τους.
-Να σπάσουμε το ατομικό μας καβούκι, να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΓΙΑ : αναγνώριση ΕΝΙΑΙΑΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ, υπογραφή συλλογικής σύμβασης και ΒΑΡΕΑ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ, Μέσα Ατομικής Προστασίας, βενζίνες, μηχανάκι εταιρικό.
ΟΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ
ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΙΣ ΠΙΑΤΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ…
ΟΛΟΙ ΠΕΜΠTΗ 11 ΑΠΡΙΛΗ ΣTHN AΠEPΓIA KAI ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΣΤΙΣ 12.00

Κυριάκος Mουτίδης