Να μην περάσει το νομοσχέδιο Πιερρακάκη – Μητσοτάκη
Χιλιάδες κόσμου κατέβηκε δυναμικά στο δρόμο ενάντια στο νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο “Ελεύθερο Πανεπιστήμιο” – ένα Πανεπιστήμιο που μόνο ελεύθερο δεν θα είναι για τους φοιτητές, θα είναι όμως χώρος ελεύθερης κερδοφορίας για τους καπιταλιστές επενδυτές. Ένα νομοσχέδιο με το οποίο το δίδυμο της Δεξιάς, Μητσοτάκης – Πιερρακάκης επιχειρούν να βάλουν ταφόπλακα στη δημόσια -κρατική- παιδεία.
Το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Γενάρη στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και σε πολλές πόλεις της χώρας, μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι στην έρευνα, κατέβηκαν στους δρόμους με συνθήματα όπως “ Όχι στην εκπαίδευση για λίγους και εκλεκτούς, αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς” και “Το εκπαιδευτικό δεν λύνεται με νόμους ή μια ζωή στις αίθουσες ή μια ζωή στους δρόμους”.
Στην πορεία πρωτοστατούσαν τα σχολεία των δυτικών προαστίων της Αθήνας.
Το ΚΚΕ ήταν φανερό ότι δεν μπορούσε να διαχειριστεί τον όγκο της πορείας παρόλο που στην αρχή ήταν στην κεφαλή της πορείας το μπλε-κόκκινο πανό με υπογραφή Φοιτητικοί σύλλογοι Αθήνας. Όταν η πορεία έφτασε στο Σύνταγμα μια διμοιρία -μάλλον και από λάθος της αστυνομίας(;)- διέσχισε το δρόμο μέσα από τον κόσμο με αποτέλεσμα έντονες αποδοκιμασίες και κάποια στιγμή σπρωξίματα από πλευράς των μαθητών. Το μπροστινό μπλε-κόκκινο πανό που το κρατούσαν οι πρόεδροι των φοιτητικών συλλόγων που πρόσκεινται στο ΚΚΕ έφυγαν αμέσως και πήγαν πίσω από τα μπλοκ και τους φοιτητικούς συλλόγους των υπολοίπων οργανώσεων.
Ακολούθησε έντονη περιφρούρηση μπροστά στο Σύνταγμα που πίεζε την αστυνομία η οποία έριξε χημικά. Οι μαθητές ενώ στην αρχή είχαν τρομάξει ανασυγκροτήθηκαν. Η πορεία συνέχισε ως το Πολυτεχνείο όπου έγινε το συντονιστικό καταλήψεων. Από το Σύνταγμα δεν ακολούθησαν το ΣΕΚ και τα δύο Μ-Λ ενώ το ΕΕΚ συγκυριακά βρέθηκε πίσω από την κεφαλή της πορείας μαζί με σχολεία από τα δυτικά, μπροστά από το μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων.
Από τις φοιτητικές παρατάξεις υπήρχαν πανό του ΣΕΚ, της νεολαίας του ΕΕΚ και δυνάμεων της άκρας αριστεράς. Επίσης, υπήρχε το μπλόκ της πρωτοβουλίας των αναρχικών φοιτητών/ φοιτητριών Αθήνας πίσω από το ΕΕΚ που τα συνθήματα τους μαζί με αυτά των συντρόφων του ΕΕΚ έδιναν ένα ξεχωριστό στίγμα στην πορεία, μιλώντας για μια επαναστατική διέξοδο, ο καθένας με το τρόπο του.
Αυτή είναι η πρώτη σημαντική κινητοποίηση που σε συνδυασμό με το κύμα καταλήψεων σε σχολές και σχολεία έρχεται να γεννήσει ένα νέο φοιτητικό κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την παραβίαση/καταστρατήγηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Ένα κίνημα που εμπνέεται από εκείνο του 2006-7, όμως σε αλλαγμένες συνθήκες, με τις πολιτικές δυνάμεις που το αποτελούν αυτές τις πρώτες μέρες να βρίσκονται σε ιστορική κρίση. Οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ βρίσκονται διαμελισμένες, με την ΑΡΙΣ να ακολουθεί πιστά τις γραμμές του ΚΚΕ και από την άλλη τις δυνάμεις της νΚΑ σε μια επιθανάτια αγωνία να προσπαθούν διατηρήσουν δυνάμεις στα πανεπιστήμια, παλεύοντας για την δημιουργία καινούργιας ΕΑΑΚ, κάτω από τον μανδύα του “αντικαπιταλισμού”. Μια κίνηση παράλληλη με τις εξελίξεις βέβαια μέσα στο ίδιο το ΝΑΡ, το οποίο επιταχύνει μέσα στην κρίση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ την διαδικασία της νέας πλατφόρμας.
Ο αγώνας του φοιτητικού κινήματος θα συνεχιστεί, αλλά πρέπει να πάρει το στίγμα της ταξικής πάλης που αντιστοιχεί στην εύφλεκτη κατάσταση σε ολόκληρο τον κόσμο, με τους πολέμους στην Γάζα και στην Ουκρανία μέσα σε συνθήκες της άλυτης παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και με την κυβέρνηση της Δεξιάς να επιχειρεί να ξεπουλήσει ό,τι δημόσιο απέμεινε σε παιδεία και υγεία.
Fanis P.
