Συγκέντρωση, Τρίτη, 14 Ιούνη, 7 μ.μ., Δικαστήρια Βόλου
Δύο χρόνια συμπληρώνονται από τη μεγάλη κινητοποίηση κατά της καύσης σκουπιδιών στο εργοστάσιο της ΑΓΕΤ-LAFARGE στην Αγριά του Βόλου. Η κινητοποίηση είχε ξεκινήσει από το νοσοκομείο του Βόλου και κατέληξε στην πύλη του εργοστασίου με κεντρικό αίτημα “Να φύγει η Lafarge να ζήσουμε εμείς” ξεπερνώντας τα όρια ενός περιβαλλοντικού προβλήματος και τα όρια διαχείρισής του εντός του συστήματος.
Το ξεχασμένο αίτημα να φύγει το εργοστάσιο από τον οικιστικό ιστό της πόλης, αίτημα δεκαετιών που προβλέπεται και από τον πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης ξαναβγήκε στην επιφάνεια μετά από σκληρούς αγώνες τάσεων που ακολουθούσαν μια μίνιμουμ πολιτική γραμμή στην οποία συμφωνούμε όλοι/ες “ Όχι στην καύση σκουπιδιών” αλλά δεν είναι αρκετή για να νικήσει.
Όμως δεν μπορείς να μιλάς για την περιβαλλοντική καταστροφή χωρίς να μιλάς για τον καπιταλισμό που την θρέφει από τις Σκουριές, τα Άγραφα μέχρι το Βόλο. Οι αντίστοιχοι αγώνες έχουν αφήσει τα σημάδια τους και στην πόλη μας κάνοντας φανερό ότι μια συνεπής θέση για την συντελούμενη καταστροφή δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη ακολουθώντας το δημοκρατισμό, το συμβατικό θεσμικό δρόμο συνεννόησης με τα υπουργεία, τις αστικές κυβερνήσεις (με τον Μητσοτάκη!) τους δημάρχους (τον μπουλντόζα Μπέο!) ή τους εκλεκτούς δεξιούς περιφερειάρχες (Αγοραστός, που πούλησε τους εθνικούς δρόμους!).
Η δυναμική της κινητοποίησης πριν δυο χρόνια καταγράφηκε όχι απλώς στον αριθμό των διαδηλωτών, τον παλμό ή στα προωθημένα αιτήματα αλλά κυρίως στο πως αντιμετώπισε το επιχειρηματικό λόμπι και το αστικό κράτος τη διαδήλωση: με εκτεταμένη καταστολή που ξεκίνησε από τα ανατολικά της πόλης στην πύλη του εργοστασίου μέχρι τα δυτικά στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας. Η καταστολή συνεχίστηκε και την επόμενη ημέρα (14/6/2020) στα Δικαστήρια του Βόλου όταν προσήχθησαν συλληφθέντες της διαδήλωσης. Εκεί χτυπήθηκε, σε κοινή θέα, ανελέητα ο Βασίλης Μάγγος και βασανίστηκε κατά την προσαγωγή του στο όχημα μεταφοράς και μετά στο αστυνομικό τμήμα για να πεταχτεί έξω σαν δαρμένο σκυλί ανίκανος να περπατήσει. Η διαδήλωση αυτή άφησε πίσω της ακόμα μια ντουζίνα κατηγορούμενους.
Η αντίστροφη μέτρηση για το Βασίλη είχε αρχίσει ήδη από εκείνη την ημέρα για να φύγει πρόωρα ένα μήνα μετά στις 13/7/2020 αλλά η πραγματική αιτία θανάτου του βρίσκεται στον ξυλοδαρμό και βασανισμό του από αστυνομικούς που σήμερα εσπευσμένα παραπέμπονται, όχι όλοι όσοι συμμετείχαν, στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου αν και ο Συνήγορος του Πολίτη έχει αποδομήσει πλήρως τη διενεργούμενη ΕΔΕ για την προχειρότητά της και την εσκεμμένη συγκάλυψη των ευθυνών των αστυνομικών αρχών.
Δυο χρόνια μετά η ΑΓΕΤ-LAFARGE με το ένα χέρι έπαιρνε πρόσθετες άδειες για την καύση σκουπιδιών και από την άλλη μοίραζε χορηγίες στο νοσοκομείο, σε ορφανά, σε μονοπάτια που ανοίχτηκαν από τους κατοίκους των βουνών βάζοντας μπροστά εκκλησία και… ορειβάτες.
Δυο χρόνια μετά, όλα τα κοινωνικά μέτωπα παραμένουν ενεργά και πρόκειται να εκραγούν σαν ηφαίστειο. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα συμπλέκονται με τον πόλεμο, την ενεργειακή κρίση, τον πληθωρισμό και τη φτώχεια. Ο εργαζόμενος και άνεργος πληθυσμός δεν έχει άλλη επιλογή από το να συνεχίσει τον αγώνα σε όλα τα μέτωπα.
Δεν μπορούμε να ανασάνουμε μέσα στον καπιταλισμό
Να φύγει η ΑΓΕΤ-LAFARGE να ζήσουμε εμείς
Να παραπεμφθούν και να καταδικαστούν όλοι οι αστυνομικοί για τον βασανισμό του Βασίλη Μάγγου
5/6/2022
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΒΟΛΟΥ
