Bιβλιοπαρουσίαση – ανταπόκριση από τη Γερμανία
Μια ασυνήθιστη παρουσίαση βιβλίου. Στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας. Για ένα μη συνηθισμένο βιβλίο, μιας γιατρίνας από την Τουρκία που μαζί με άλλους συντρόφους της διώκεται για “τρομοκρατία”. Οικοδεσπότης, στην βιβλιοπαρουσίαση, ο γραμματέας του Ver.di, του μεγάλου (δεύτερο μεγαλύτερο μετά την IG Metall) και μαχητικού συνδικάτου της Γερμανίας. Θερμή υποδοχή περιμένει την αγωνίστρια γιατρό Banu Büyükavcı από φίλους και συναγωνιστές, υποστηρικτές της καμπάνιας αλληλεγγύης. Στο κεντρικό τραπέζι των ομιλητών δύο μέλη του συλλόγου Naturfreunde, ο δικηγόρος Yunus Ziyal, ο γραμματέας του συνδικάτου Ulli Schneeweiss, ο ιστορικός τέχνης και δημοσιογράφος Marian Wild, ο εκδότης Manfred Rothenberger.
Banu Büyükavcı, “Το Κελί μου ήταν ένας μεγάλος κήπος”
μην καταρρεύσεις / τόσο δυστυχής και τόσο ξένος / όπου κι αν είσαι/ στο μπουντρούμι και στο δρόμο, στην αίθουσα διαλέξεων, στο πλήθος/ μην λυγίζεις / να είσαι η αντίσταση / φτύς’ τον κατάμουτρα / τον γλείφτη, τον δολοπλόκο, τον προδότη / να είσαι η αντίσταση με τις γνώσεις σου / να είσαι η αντίσταση με τις πράξεις σου / να είσαι η αντίσταση ολοκληρωτικά / με ελπίδα, με αγάπη, το όνειρό σου / να είσαι αντίσταση / μη με απογοητεύσεις
(Ahmed Arif, μέρος από το ποίημα Anadolu).
στίχοι που ενσαρκώνονται στα πρόσωπα των αγωνιστών Müslüm Elma, Erhan Aktürk, Sinan Aydin, Haydar Bern, Banu Büyükavci, Musa Demir, Deniy Pektas, Sami Solmaz, Seyit Ali Ugur, Mehmet Yesilcali, που βρέθηκαν κατηγορούμενοι ενώπιον του Ανώτερου Περιφερειακού Δικαστηρίου (OLG) στο Μόναχο στην πολύχρονη δίκη, που έμεινε γνωστή ως η «Κομμουνιστική Δίκη» για συμμετοχή στο TKP/ML (Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας / Μαρξιστικό -Λενινιστικό) από τη στιγμή που το γερμανικό υπουργείο δικαιοσύνης έδωσε “το πράσινο φως” για την έκδοση διεθνούς εντάλματος σύλληψης την άνοιξη του 2015. Οι Τούρκοι και Κούρδοι αριστεροί συνελήφθησαν σε συντονισμένη επιχείρηση του κρατικού μηχανισμού και των μυστικών υπηρεσιών σε τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες και βρέθηκαν φυλακισμένοι μέχρι και το τέλος της δίκης βάσει τού 129 Β . Ο τρομονόμος, Άρθρο 129, περί «Σχηματισμού εγκληματικής οργάνωσης» βρίσκεται σε ισχύ από το 1871 στη Γερμανία, στον τότε Ποινικό Κώδικα του Ράιχ. Το 2002 “διανθίστηκε” με αυστηρότερες προβλέψεις ως μέρος της αυστηροποίησης των «αντιτρομοκρατικών νόμων» μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Συχνά εφαρμόζεται κατά μεταναστών και πολιτικά αντιφρονούντων. Έκτοτε, η συμμετοχή ή η υποστήριξη μιας «τρομοκρατικής οργάνωσης στο εξωτερικό» τιμωρείται από το νόμο. Ωστόσο, δεν υπάρχει ενιαίος ορισμός της «τρομοκρατίας».
Το ΤΚP έχει κηρυχθεί παράνομο μόνο στην Τουρκία. Παρόλα αυτά το κατηγορητήριο το 2016 στηρίχτηκε σε “διανομή έντυπου υλικού”, “οικονομική στήριξη” του ΤΚP και στρατολόγηση νέων μελών – ένα κατηγορητήριο που αμφισβητήθηκε ακόμη και από τον αστικό γερμανικό τύπο. Ο δρόμος για ποινικοποίηση κάθε επαναστατικής δράσης ανοίχτηκε από το κράτος και το παρακράτος. Στο άνοιγμα αυτό προσφέρονται “δώρα φιλίας” μεταξύ τουρκικού και γερμανικού κράτους, πώληση όπλων στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους της Μέσης Ανατολής αλλά και διασφάλιση συμφωνιών για τις μετακινήσεις των απελπισμένων προσφύγων.
Ταυτόχρονα όμως ένα κύμα διεθνούς αλληλεγγύης προς τους κατηγορούμενους μεγάλωσε, πιέζει και φοβίζει τους κρατούντες . Οι ποινές φυλάκισης ανακοινώθηκαν στις 28 Ιουλίου 2020 για τους δέκα κατηγορούμενους από 2 χρόνια και 9 μήνες μέχρι 6 χρόνια και 6μήνες. Ο Müslüm Elma καταδικάστηκε για «ηγεσία κυκλώματος σε τρομοκρατική οργάνωση στο εξωτερικό» και οι άλλοι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν για συμμετοχή. Αν και δεν υπήρχαν γραπτοί λόγοι για την ετυμηγορία και η υπεράσπιση άσκησε αμέσως έφεση, το γραφείο μετανάστευσης της πόλης της Νυρεμβέργης κίνησε τη διαδικασία απέλασης κατά τριών αγωνιστών. Ανάμεσα τους και η γιατρός Banu Büyükavcı. Παράλληλα ξεκίνησε η έμπρακτη εκστρατεία αλληλεγγύης #Βanumussbleiben από το συνδικάτο Ver.di και τη Γερμανική Συνομοσπονδία Συνδικάτων DGB. H φωνή και δράση εργατικών σωματείων και οργανώσεων έγιναν εβδομαδιαίες αγρυπνίες επί 9 μήνες δίνοντας κουράγιο . Τα ψηφίσματα συμπαράστασης και διεθνείς δράσεις ενώνονται μαζί τους. Τον Αύγουστο 2021 οι διαδικασίες απέλασης αναστέλλονται. Η συγγραφή του βιβλίου ξεκινά.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2023, στη Νυρεμβέργη, στην αίθουσα συνδικάτου Ver.di. Θερμή υποδοχή περιμένει την αγωνίστρια γιατρό Banu Büyükavcı από φίλους και συναγωνιστές, υποστηρικτές της καμπάνιας Banumussbleiben. Την πλαισιώνουν στο κεντρικό τραπέζι, ως συνομιλητές, δύο μέλη του συλλόγου Naturfreunde, ο δικηγόρος Yunus Ziyal, ο γραμματέας του συνδικάτου Ulli Schneeweiss, ο ιστορικός τέχνης καιδημοσιογράφος Marian Wild, ο εκδότης Manfred Rothenberger. O γραμματέας του Ver.di καλωσορίζει και δίνει διαδοχικά τη σκυτάλη σε καθέναν από τους ομιλητές, που από τη δική τους θέση και οπτική εξιστορούν πως βίωσαν την ιστορία δίωξης αλλά και τη σημασία της έμπρακτης συμπαράστασης σε αυτή. Όλοι τόνισαν την “αίσθηση της αδικίας ” που τους έδωσε την αρχική ώθηση και ενώθηκε με την πίστη και τον αγώνα για έναν άλλο κόσμο δίκαιο. Η προσωπική ιστορία της Banu μέσω της αφήγησης από την ίδια για το γιατί έγινε γιατρός, κομμουνίστρια, γιατί μετανάστευσε στη Γερμανία αλλά και για το πώς βίωσε τη φυλάκιση και τη δίκη “δέθηκε ” με την ιστορία της Τουρκίας από την πλευρά των καταπιεσμένων, γυναικών, Αλεβιτών, Κούρδων, Αρμενίων… Η “μυστηριώδης” διοικητική βοήθεια του γερμανικού κράτους γίνεται ξεκάθαρη από τα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου μέχρι το καθεστώς Ερντογάν σήμερα. Ταυτόχρονα όμως η δύναμη της λογοτεχνίας, της γνώσης, της επαναστατικής δράσης και διεθνούς αλληλεγγύης αποτελούν την ακλόνητη πίστη, το κράτημα στις πιο δύσκολες στιγμές των διώξεων ότι αυτός ο καταπιεστικός κόσμος του Κράτους με τους φασιστικούς μηχανισμούς του μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Είναι ο κήπος του αγώνα. Τα μάτια της λάμπουν. Ποτέ δε χάνει αυτή την πίστη που τροφοδότησε ακόμη και τους δικηγόρους υπεράσπισης. Ο Yunus Ziyal αρχίζει μιλώντας για τη λάμψη και δύναμη που έδειχνε η Βanu πίσω από τα τζάμια ασφαλείας – επικοινωνίας στη φυλακή ακόμη και μετά την απομόνωση και πώς αυτό του έδωσε δύναμη να την υπερασπιστεί, να θέσει ερωτήματα βάσει και εναντίον του 129Β μέσα στο δικαστήριο. Μιλάει για τη νέα σημερινή κατάσταση της μεταναστευτικής πολιτικής στη Γερμανία. Για την άδεια παραμονής, τους περιορισμούς, τις απελάσεις, τον αγώνα κατά της απέλασης της Banu και για το καθεστώς Dultung, περιορισμού μετά την αναστολή της απέλασής της. Όλα αυτά δομήθηκαν συνεκτικά με την πρωτοβουλία του εκδότη και την εργασία του Marian Wild. Τον χρόνο της καραντίνας του κορονοϊού, όπως είπαν, δούλεψαν και δημιουργήθηκε το βιβλίο. Η αγωνίστρια ακούει προσεκτικά φτάνοντας στην ώρα του αποχαιρετισμού των φίλων, συνεργατών, συναγωνιστών, αφού η ίδια πια “οικειοθελώς” επιθυμεί να φύγει από τη χώρα. Ο κομμουνισμός και η πάλη γι’ αυτόν δε γνωρίζει σύνορα, όπως η ίδια τονίζει.
Το δάκρυ σου Banu ενώνεται με τα δικά μας και γίνεται ποτάμι αγανάκτησης και οργής που θα πνίξει το Κράτος. Το χαμόγελο, η αγκαλιά και η ανθρωπιά σου, που απλόχερα προσφέρεις ενώνονται μαζί μας και γίνονται αγώνας για μια άλλη κοινωνία, αταξική χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Σ’ ευχαριστούμε για τον Κήπο σου.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές μαθαίνω από σύντομη ανακοίνωση του Ver.di ότι η “Κρατική Υπηρεσία για το Άσυλο και τους Επαναπατρισμούς» (LfAR) εξέδωσε λίγες ώρες πριν ξανά ειδοποίηση απέλασης”.
Ο εκφοβισμός, η εξουθένωση μεταναστών και αγωνιστών κατά του βάναυσου καπιταλιστικού συστήματος βρίσκεται στην πολιτική ατζέντα και πρακτική του κυβερνητικού κρατικού μηχανισμού “κλείνοντας το μάτι” και δίνοντας το χέρι στην φασιστική ακροδεξιά ενόψει φυσικά και των εκλογών του Οκτωβρίου στη Βαυαρία. Μακροχρόνια και αγαστή συνεργασία για την εξάλειψη του… κομμουνιστικού κινδύνου.

Κατάργηση των τρομονόμων και ανατροπή του συστήματος που τους γεννά. Καθήκον μας η επαναστατική δράση και το χτίσιμο της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Ε.Μ