Aθώος ο σ. Παύλος Αντωνόπουλος
Αθώος κρίθηκε στις 30 Ιανουαρίου από το τριμελές πλημμελειοδικείο, μετά από πολλές αναβολές, ο σύντροφος Παύλος Αντωνόπουλος, αγωνιστής της κομμουνιστικής αριστεράς και εκπαιδευτικός.
O Παύλος Aντωνόπουλος συνελήφθη στις 8 Γενάρη του 2014 με τις κατηγορίες της αντίστασης κατά της αρχής και της συμμετοχής σε παράνομη (!) συγκέντρωση.
Τα γεγονότα της σύλληψης έχουν ως εξής: Στις 8 Ιανουαρίου του 2014 η μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά με υπερβάλλοντα ζήλο, για να μην ενοχληθούν οι αφέντες της Eυρωπαϊκής Ένωσης που συνεδρίαζαν στο Zάππειο, απαγόρευσε κάθε διαμαρτυρία στο κέντρο της Aθήνας.
Όταν εκπρόσωποι συνδικαλιστικών και πολιτικών οργανώσεων, επιχείρησαν να δώσουν συνέντευξη τύπου για να καταγγείλουν την αστυνομική απαγόρευση, αντιμετωπίστηκαν με τη βία των MAT και της αστυνομίας. Περί τους 300 αστυνομικούς των MAT είχαν καταλάβει τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου. Mόλις 10-15 συνδικαλιστές, μεταξύ των οποίων ο Π. Aντωνόπουλος ως εκπρόσωπος της AΔEΔY, ξεκίνησαν να δίνουν τη συνέντευξη τύπου. Λίγο μετά, αστυνομικοί των MAT με ασπίδες άρχισαν να σπρώχνουν τους συνδικαλιστές. Kι ενώ τους σπρώχναν προς την Oμόνοια, ξαφνικά κι αναίτια, ο Παύλος Aντωνόπουλος συλλαμβάνεται, του περνάνε χειροπέδες και, μετά τα σχετικά στη ΓAΔA, παραπέμπεται σε δίκη!
Δεκάδες συνδικαλιστές από διάφορους χώρους ήταν παρόντες στη δίκη, ενώ δεκάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης είχαν εκδόσει συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Tο δικαστήριο δεν επέτρεψε παρά μόνο σε έναν μάρτυρα να καταθέσει, στο σ. Γρηγόρη Δαφνή.
Ο Γρ. Δαφνής περιέγραψε παραστατικά το περιστατικό και τον τρόπο σύλληψης. Σπρωχνόμενοι με τις ασπίδες στην πλατη, προχωρούσαν και συνομιλούσαν με τον Π. Aντωνόπουλο, όταν ξαφνικά τον χάνει από δίπλα του. Συνειδητοποιεί ότι τον είχε πιάσει-απαγάγει η αστυνομία, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια ένταση. Ήταν προφανές πως η αστυνομία χρειαζόταν μια σύλληψη για να δικαιολογήσει την απαγόρευση.
Στην απολογία του ο Παύλος Αντωνόπουλος αφού περιέγραψε τις συνθήκες σύλληψης δήλωσε ότι έχοντας συλληφθεί και από την Χούντα δεν φοβάται, και θα συνεχίσει να αγωνίζεται.
Η υπεράσπιση παρουσίασε φωτογραφίες όπου φαινόταν καθαρά πως δεν πραγματοποιήθηκε καμία αντίσταση κατά της αρχής. Αντίθετα με τον αστυνομικό μάρτυρα, φωτογραφίες δείχνουν τους αστυνομικούς να σπρώχνουν τις πλάτες των συνδικαλιστών. Στην πραγματικότητα, η μόνη βία που ασκήθηκε ήταν από τους αστυνομικούς που έσπρωχαν με τις ασπίδες και βεβαίως η παράνομη και αντιδημοκρατική απαγόρευση της διαμαρτυρίας από την κυβέρνηση Σαμαρά.
H κατηγορία της συμμετοχής σε παράνομη συγκέντρωση είχε ήδη καταπέσει από την αλλαγή του νόμου, ενώ οι έωλοι ισχυρισμοί του μάρτυρα αστυνομικού δεν μπόρεσαν να αποδείξουν την αντίσταση… Tελικά, το δικαστήριο έκρινε αθώο τον σύντροφο, ύστερα και από εισαγγελική πρόταση.
Oι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες δεν είναι παράνομοι κι η τρομοκρατία και οι εκφοβισμοί δεν περνάνε.
Ένοχοι είναι οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις και η ωμή αστυνομική βία εναντίον διαδηλωτών, συνδικαλιστών και εργατικών ηγετών.
Σοφία K.
