των Συλλογικών Δράσεων Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Τα κοινωνικά ιατρεία Ιλίου, Νέας Σμύρνης, Πατησίων, Εξαρχείων.
Yπάρχουν περιοχές στην Αττική, όχι πολύ μακριά από το κέντρο της Αθήνας, που άνθρωποι μένουν σε παράγκες. Είναι οι φαβέλες της Δυτικής Αττικής, στον Ασπρόπυργο εκεί που όλη η Αθήνα εναποθέτει τα απορρίμματα της. Νέα Ζωή Ασπροπύργου, Νεόχτιστα, Γκορυτσά, Ψάρι τα ονόματα των συνοικιών που είναι δίπλα από την χωματερή της Φυλής και του Ασπροπύργου. Με λίγα λόγια η χωματερή όλων μας. Εκεί ακριβώς βρίσκονται τα σπίτια ή πιο σωστά τα μη-σπίτια αρκετών οικογενειών. Πρόκειται για οικογένειες τσιγγάνων ή «γύφτων», όπως πολλοί θα πουν. Τα υποτυπώδη σπίτια τους, τις περισσότερες φορές είναι καλύβες με νοβοπάν και μουσαμάδες δίχως ρεύμα και νερό.
Εκεί τα παιδιά δεν έχουν παπούτσια για να πάνε σχολείο. Πολλές φορές τα ακροδάχτυλά τους είναι φαγωμένα από ποντίκια. Μικροί και μεγάλοι έχουν υποστεί εγκαύματα από τα αυτοσχέδια μαγκάλια που έχουν στα σπίτια τους.
Ξεχασμένοι και παρατημένοι από όλους, από κυβέρνηση και τοπική αυτοδιοίκηση. Με την τελευταία να κάνει την εμφάνισή της κάθε τετραετία μόνο και μόνο για να διαβεβαιώσει πως αυτή τη φορά θα δώσει γη και ύδωρ. Η αλήθεια είναι και για να είμαστε απόλυτα ειλικρινής το ύδωρ δε λείπει από τις εξαθλιωμένες περιοχές και ειδικά της Νέας Ζωής. Κάθε φορά που βρέχει ο καταυλισμός πλημμυρίζει καθώς και τα σπίτια. Πεζοδρόμιο δεν υπάρχει ούτε για δείγμα με αποτέλεσμα τα παιδιά όπου φοιτούν στο μοναδικό σχολείο της περιοχής να κινδυνεύουν από τις διερχόμενες νταλίκες.
Πολλά από τα παιδιά, από τις 11 Μαρτίου που τα σχολείο έκλεισαν, δεν έχουν από που να σιτιστούν. Μιας και τα σχολικά γεύματα ήταν και ένα από τα κίνητρά τους για να πάνε σχολείο, παράλληλα με τη διαφυγή τους από το εξαθλιωμένο οικογενειακό περιβάλλον.
Παρόλο που τα σχολικά γεύματα που μοιράζονταν καθημερινά από εταιρία catering είναι προπληρωμένα από τα σχετικά κονδύλια των υπουργείων εργασίας και κοινωνικών υποθέσεων και παιδείας, Παρόλο που, μεσούσης της πανδημικής κρίσης η κυβέρνηση θεσμοθέτησε με ειδικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου την έκτακτη οικονομική βοήθεια σε είδη πρώτης ανάγκης στους πληθυσμούς των Ρομά, βοήθεια όμως που στην περιοχή αυτή δεν έφτασε ποτέ. Παρόλο που οι δήμοι είναι υπεύθυνοι για την οργάνωση της διανομής των σχολικών γευμάτων και ο δήμος Ασπροπύργου δεν έχει κουνήσει το δαχτυλάκι του.
Το αποτέλεσμα είναι πως εδώ και ένα μήνα ακριβώς τα ημερήσια γεύματα που μοιράζονταν στα παιδιά των σχολείων της περιοχής έχουν διακοπεί. Οι συνθήκες ασφυξίας των καταυλισμών αυτών έχουν επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι οι υποτυπώδεις εργασίες που κάνουν οι γονείς αυτών των παιδιών για την καθημερινή επιβίωση των οικογενειών τους, κυρίως στην άτυπη ανακύκλωση των διπλανών χωματερών, δεν καλύπτονται από τις περιπτώσεις των κατ’ εξαίρεση μετακινήσεων για εργασιακούς λόγους με τις σχετικές έγγραφες αιτήσεις. Στη χωματερή κανένας δεν εκδίδει τέτοια έγγραφα και ελάχιστοι γνωρίζουν ακόμη και στοιχειώδη γραφή και ανάγνωση για να τα συντάξουν. Και ας ευνοούνται από τα αποτελέσματα της άτυπης ανακύκλωσης όλες οι νόμιμες μάντρες ανακυκλώσιμων υλικών που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά τριγύρω.
Ζητάμε επιτακτικά προς κάθε υπεύθυνη αρχή, υπουργείο, δήμο, υπηρεσία πολιτικής προστασίας:
- την άμεση επανέναρξη των ημερήσιων σχολικών γευμάτων ακόμη και εάν τα σχολεία δεν ξανανοίξουν για τη φετινή χρονιά
- την άμεση κάλυψη όλων των αναγκών των καταυλισμών της περιοχής σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
- έκτακτα οικονομικά βοηθήματα για όσο καιρό παραταθεί η κατάσταση καραντίνας
- αναστολή της απαγόρευσης μετακινήσεων στους βιοπαλαιστές της ευρύτερης περιοχής ακόμη και αν δεν μπορούν να την αιτιολογήσουν με «νόμιμα» έγγραφα μετακίνησης για εργασιακούς λόγους.
- την επίλυση του άλυτου στεγαστικού προβλήματος των πληθυσμών αυτών
Καλούμε κοινωνικές, πολιτικές, συνδικαλιστικές οργανώσεις, κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά παντοπωλεία, μαζικούς φορείς, επιστήμονες και κάθε ευαισθητοποιημένο πολίτη να βοηθήσει τους πιο φτωχούς και ευάλωτους συμπολίτες μας με κάθε δυνατό τρόπο για να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική καταστροφή που μας απειλεί όλους.