Επέκτεινε το «φυτίλι» της, αλλά δεν μίκρυνε το μέγεθος της κοινωνικής -πολιτικής «βόμβας» την έκρηξη της οποίας πρέπει να διαχειριστεί τους αμέσους επόμενους μήνες.
Η «βόμβα» αυτή έχει στο εσωτερικό της «υλικά», όπως το νέο Εργασιακό, τις περικοπές στα προνοιακά επιδόματα και ξανά στις συντάξεις, αλλά και το διπλό ασφαλιστικό «χαράτσι» 26,9% στους ελεύθερους επαγγελματίες.
Τα «υλικά» αυτά είναι γεμάτα εκρηκτικά στοιχεία τα οποία θα πυροδοτήσουν το εύλεκτο κοινωνικό υπέδαφος το οποίο έχει δημιουργήσει η πολυετής ύφεση και η πολιτική χρεοκοπία της κυβέρνησης της «αριστεροδεξιάς».
Η «έκρηξη» αυτή δεν μπορεί να αποφευχθεί, όπως φάνηκε αμέσως μετά την παροχή της μίνι 13ης σύνταξης, όταν ο υπουργός Οικονομικών έκανε δήλωση «μετανοίας» προς τους δανειστές. Ο υπουργός Τσακαλώτος όχι μόνο υποσχέθηκε πως δεν θα ξαναδώσει την μίνι 13η σύνταξη σε κανένα συνταξιούχο, αλλά και πως θα κόψει τη… 12η σύνταξη, αν υπάρξει απόκλιση από τους δημοσιονομικούς στόχους.
Παράλληλα με τη δέσμευση Τσακαλώτου για περικοπές στις συντάξεις, το Μνημόνιο προβλεπει ανατροπές στο Εργασιακό και στην Πρόνοια. Οι ανατροπές αυτές πρέπει να έλθουν φέτος. Οι δανειστές δεν έχουν πάψει να ζητούν απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και τη διατήρηση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου που διέπει τις συλλογικές συμβάσεις, δηλαδή της δυνατότητας υπερίσχυσης των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών και του καθορισμού του κατώτατου μισθού από το κράτος.
Εξάλλου, οι δανειστές επιμένουν στην περικοπή των οικογενειακών και αναπηρικών επιδομάτων.
Το δημοσιονομικό πλεόνασμα το οποίο “πέτυχε” η κυβέρνηση -λόγω της μη καταβολής ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους ιδιώτες, των περικοπών στο ΕΚΑΣ αλλά και της αύξησης της φορολογίας- σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη πτώση του κόστους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, της επέτρεψε να μην κόψει φέτος τα οικογενειακά και αναπηρικά επιδόματα, αλλά και να αποφύγει νέες ανατροπές σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων.
Ωστόσο, η αναβολή αυτή έχει «ημερομηνία λήξης». Αυτή η ημερομηνία τοποθετείται κοντά στο ερχόμενο καλοκαίρι, οπότε πρέπει να καταβληθούν οι επόμενες δοσεις για την αναχρηματοδότηση του ελληνικού δημοσίου χρεους. Με άλλα λόγια, θα χρειαστεί τότε κατεπειγόντως η κυβέρνηση τις δόσεις του δανείου των θεσμών και έτσι, τότε, θα μειωθούν οι “αντιστάσεις” της κυβέρνησης στις έξωθεν αντιλαϊκές απαιτήσεις.
Το «έργο» αυτό το έχουμε δει ήδη μία φορά : Το καλοκαίρι του 2015. Τότε η κυβέρνηση υπέκυψε,υπογράφοντας το λεγομενο 3ο Μνημόνιο, καταπατώντας κυνικά το “όχι” στο Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. Ωστόσο, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ “διασώθηκε” πολιτικά , κερδίζοντας τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, λόγω της συντριβής των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στο Δημοψήφισμα αλλά και της νέας υπόσχεσης της ότι θα πετύχει τους Μνημονιακούς δημοσιονομικούς στόχους με το “δικό της” περιεχόμενο μέτρων.
Στη συνέχεια, όμως, καταπάτησε και αυτή την υπόσχεσή της, επιβάλλοντας περικοπές 3% στις συνταξιοδοτικές δαπάνες (μειώσεις σε ΕΚΑΣ, επικουρικές συντάξεις, μερίσματα του Δημοσίου, εφάπαξ) και 1% στους μισθούς του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα (σ.σ. μέσω της αντιστοιχης αύξησης των εισφορών υπέρ της επικουρικής ασφάλισης).
Τους αμέσως επόμενους μήνες περί τους 250.000 συνταξιούχους που έλαβαν τη μίνι 13η σύνταξη στα τέλη Δεκέμβρη θα αντιληφθούν πως κόπηκε το 50% του ΕΚΑΣ που ελάμβαναν μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο. Η μείωση αυτή δεν τους «φάνηκε» στα τέλη Δεκέμβρη του 2016, γιατί ακριβώς πιστώθηκε τις ίδιες μέρες η μίνι 13η σύνταξη μαζί τη σύνταξη του Ιανουαρίου. Στις καταβολές, όμως, των συντάξεων του Φεβρουαρίου (τέλη Γενάρη – αρχές Φλεβάρη) θα φανεί η διαφορά.
Παράλληλα, θα αρχίσουν να καταφθάνουν τα ειδοποιητήρια για την καταβολή της πρώτης μηνιαίας δόσης του διπλού ασφαλιστικού χαρατσιού 26,9% για κύρια σύνταξη – ΕΟΠΥΥ για τους επαγγελματίες (20,9% για αγρότες) μέχρι 28/2.
Την ίδια εκείνη περίοδο, θα εντείνεται η διαπραγμάτευση κυβέρνησης – θεσμών για το «κλείδωμα» των ανατροπών σε εργασιακό – πρόνοια.
Η διαπραγμάτευση αυτή θα γίνει εν μέσω της προκλογικής περιόδου σε Ολλανδία (σ.σ. οι εκλογές θα γίνουν το Μάρτιο), Γαλλία (Μάιος) και Γερμανία (Σεπτέμβριος).
Σε όλες αυτές τις χώρες έχει πλειοψηφικές τάσεις η ακροδεξιά. Μ’ άλλα λόγια, η κυβέρνηση της «αριστεροδεξιάς» στην Ελλάδα δεν μπορεί να ποντάρει σε καμία «εύκολη» στήριξη από πλευράς των σημερινών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Έτσι, η κυβέρνηση στην Ελλάδα οδεύει στο γκρεμό, απειλώντας να πάρει μαζί της το λαό. Ο λαός πρέπει να αλλάξει αμέσως πορεία και να τραβήξει εμπρός, προς μια εργατική σοσιαλιστική διέξοδο από τον καπιταλισμό και την κρίση του.
Δ.Κ.
