Οι υπηρεσίες και δραστηριότητες που σχετίζονται με τις αεροπορικές μεταφορές, εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης που πυροδότησε η επιδημία του κορονοϊού, βρίσκονται εν μέσω σφοδρής κρίσης.
Οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό, όχι μόνο τώρα, αλλά εδώ και πολλά χρόνια επιδεικνύουν την πιο επιθετική και στυγνή συμπεριφορά στους εργαζόμενους τους, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα για την υπερεκμετάλλευσή τους, από το είδος των συμβάσεων που συνάπτουν, μέχρι τους όρους εργασίας. Ακόμα και επί δεκαετία εργαζόμενοι στην ουσία δουλεύουν με μηνιαίες συμβάσεις, ενώ οι κανόνες ασφάλειας και υγιεινής αγνοούνται ή παραβιάζονται σε καθημερινή βάση.
Από τη στιγμή που προέκυψε η κορονοϊκή κρίση στην Ελλάδα, οι αδίστακτες αυτές εταιρίες προχωρούν εν ψυχρώ σε απολύσεις εκατοντάδων εργαζόμενων και περικοπή μισθών με εκ περιτροπής εργασία προκειμένου να περιορίσουν όσο περισσότερο μπορούν τις ζημίες τους, χωρίς να υπολογίζουν ούτε στιγμή το πλήγμα που δέχονται στην επιβίωσή τους εκατοντάδες εργαζόμενοι και τα πρόσωπα που εξαρτώνται από αυτούς. Τα προηγούμενα χρόνια οργασμού της κερδοφορίας τους δεν έπαιξαν κανένα ρόλο στη λήψη των αποφάσεών τους εις βάρος των εργαζόμενων.
Τη Δευτέρα 30 Μαρτίου 2020, πραγματοποιήθηκε για το λόγο αυτό παρέμβαση συνδικαλιστών από την παράταξη της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Η παρέμβαση κρίθηκε αναγκαία εξαιτίας των μαζικών απολύσεων που προέκυψαν στις 23 Μαρτίου σε δύο εταιρείες, τη SWISSPORT και SKYSERV. Οι απολύσεις αυτές στην ουσία αφορούν μη ανανέωση μηνιαίων συμβάσεων, οι οποίες όμως διατηρούσαν στην εργασία για πολλά έως και δέκα χρόνια τους εργαζόμενους και στην πραγματικότητα υποκρύπτουν σύμβαση αορίστου χρόνου. Η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε με πανώ και ντουντούκα από 5-6 συνδικαλιστές, χωρίς προκήρυξη, πράγμα που στη συνέχεια αποδείχτηκε αναγκαίο, αφού οι απολυμένοι μέσα στην απελπισία τους έδειξαν διάθεση να μιλήσουν και να ζητήσουν οποιαδήποτε βοήθεια.
Η εικόνα που εμφανίστηκε εκεί είχε ως εξής:
Οι εργαζόμενοι κατά δεκάδες προσέρχονταν για να πάρουν τα απολυσιόχαρτα (το sms είχε ήδη επιφέρει την απόλυση) αλλά τα χαρτιά χρειάζονταν για τον ΟΑΕΔ. Πολλές ηλικίες, όλων των κλάσεων και πολλές διαφορετικές σχέσεις εργασίας και προϋπηρεσίας. Μία διάχυτη ελπίδα ότι κάποια στιγμή αυτή η κατάσταση θα τελειώσει και να ξαναπιάσουν δουλειά. Μία πλήρης επίγνωση ότι όποτε συμβεί αυτό, οι όροι θα χειροτερέψουν. Μεγάλη εξατομίκευση και εξαιτίας του φόβου και εξαιτίας της πλήρους εσωτερίκευσης ότι ο νόμος αυτά προβλέπει για όλους εμάς και οι κανόνες του παιχνιδιού είναι αυτοί και με αυτούς μόνο μπορώ να πάω και δεν μπορώ να θέσω άλλους. Οι κανόνες (τους οποίους τους έχει φτιάξει κάποιο απροσδιόριστο υποκείμενο) είναι υπέρ του αφεντικού και εφόσον ισχύουν αυτοί ταυτίζονται και με το δίκαιο. Από συζητήσεις που γίνονταν με τους συνδικαλιστές έμπαινε το ζήτημα γιατί πρέπει να είναι το δίκαιο έτσι και όχι αλλιώς, με την έννοια ότι το αφεντικό μετά από τόσα χρόνια υπερεκμετάλλευσης και κερδοφορίας θα μπορούσε να αναλάβει την ευθύνη να διατηρήσει τους εργαζόμενους στην εργασία, μέχρι όντως να έλθει μία καλύτερη κατάσταση. Στη βάση αυτή έγινε αρκετή συζήτηση για το λόγο που η εταιρεία επέλεξε να τους διώξει και όχι να τους βάλει σε αναστολή της σύμβασης, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν όταν επανακάμψει η τουριστική κίνηση, αφού αυτό είναι που πιστεύουν και ελπίζουν. Σωματείο στις συγκεκριμένες εταιρείες δεν υπάρχει και διαφαίνεται επείγουσα ανάγκη να οργανωθούν οι εργαζόμενοι με σωματεία που δεν είναι εργοδοτικά. (Σε άλλες παρεμφερείς εταιρείες υπάρχουν κάποια που είναι όμως της εργοδοσίας).
Στην παρέμβαση αυτή εμφανίστηκαν άνθρωποι που είχαν επίγνωση της κατάστασης (πολιτικά, κοινωνικά κλπ), αλλά φαίνονται να αισθάνονται πολύ μόνοι. Υπήρχαν και άνθρωποι που φαίνονταν κυνικοί και μιλούσαν για την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πολύ σημαντικό όπως φάνηκε σε κάθε χώρο να υπάρχει έστω και ένας που να πάρει την παραμικρή πρωτοβουλία. Το ζήτημα πάνω και πριν απ’ όλα γι αυτό είναι το σπάσιμο του φόβου του ενός και των υπόλοιπων. Αμέσως αναθαρρούν οι υπόλοιποι και έστω και αν είναι λιγότεροι από τους φοβισμένους και μόνο το γεγονός ότι δημιουργείται ο ελάχιστος πυρήνας, η ανάγκη κάνει τους υπόλοιπους να παρακολουθήσουν τουλάχιστο τη δράση του πυρήνα. Αυτό όμως συνιστά ταυτόχρονα και αναβάθμιση του πυρήνα σε κύτταρο, αν μπορεί κάποιος να συνεχίσει τη μεταφορά.
Με το που εμφανίστηκαν μερικοί συνδικαλιστές αυθόρμητα δημιουργήθηκε μία ευρύτερη ομάδα που μπροστά στην απελπισία της απόλυσης και με το πιο απλό αίτημα, το οποίο μπορεί να είναι οτιδήποτε, η οποία ζήτησε συνάντηση με την εργοδοσία. Ξαφνικά έκλεισαν οι πόρτες, από εκεί που μπαινόβγαιναν με το χαρτί στο χέρι ένας – ένας (σαν πρόβατα). Σταμάτησε η διανομή των απολυσιόχαρτων!
Ξαφνικά, η εργοδοσία έστειλε εκπρόσωπο/διαπγραματευτή, ο οποίος άρχισε να ανακοινώνει και να συνεννοείται για να απαντήσει στο αίτημα. Ξαφνικά, δημιουργήθηκαν οι απέξω και οι από μέσα και κάποια στιγμή εμφανίστηκε μία εργαζόμενη από ένα παράθυρο και οι απέξω άρχισαν να σχολιάζουν ότι “εσύ καλά είσαι εκεί μέσα και δουλεύεις εις βάρος μας.”
Η παρέμβαση ήταν πολύ σημαντική και αυτό που γίνεται αμέσως αντιληπτό είναι ότι πρέπει να υπάρχει επανάληψη για να έχει ουσιαστικότερα αποτελέσματα. Πεδίο δράσης λαμπρό υπάρχει και το ζήτημα που γεννάται είναι πώς οι διάφορες απαγορεύσεις -πέρα από το υγειονομικό- θα το επηρεάσουν. Όσον αφορά το υγειονομικό, οι συνδικαλιστές φρόντισαν να φορούν μάσκες και γάντια και να μη συνωστίζονται. Στην πράξη βέβαια, τίποτα υγειονομικό δεν τηρούνταν από την εταιρεία και από τους απολυμένους που στέκονταν απ’ έξω ή μπαινόβγαιναν.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι κάποιοι από τους απολυμένους εναπόθεταν τις ελπίδες τους σε δικαστικούς αγώνες. Παρόλα αυτά το ερώτημα τι είδους ελπίδες μπορείς να έχεις για επίλυση εργατικού θέματος, όσο δίκιο και να χεις, από τη δικαιοσύνη που δεν λειτουργεί απαντιέται από μόνο του. ΚΑΜΙΑ.
Επίσης, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι μετά από μία ώρα περίπου παραμονής εκεί και αφού είχε δημιουργηθεί το ζήτημα της αυτοσχέδιας επιτροπής που ζήτησε συνάντηση με την εργοδοσία κ.λπ., εμφανίστηκαν δύο περιπολικά της αστυνομίας που με τα καρούμπαλα αναμμένα, άρχισαν να κινούνται πέριξ σε απόσταση 50 το πολύ μέτρων και να έχουν τα μεγάφωνα ανοιχτά με τις οδηγίες για τον κορονοϊό περί συναθροίσεων.
Στο αεροδρόμιο, οι συνδικαλιστές μετάβηκαν έως δύο με αυτοκίνητο και με βεβαίωση κυκλοφορίας από το σωματείο. Επίσης αποχώρησαν με τα αυτοκίνητα ως κονβόι, για την περίπτωση που δεχόταν κάποιος έλεγχο, να μην είναι μόνος του. Η παράταξη θα παρακολουθήσει την εξέλιξη στο χώρο αυτό, ο οποίος παρουσιάζει μεγάλη ανάγκη στήριξης.
M.K.
