Kαταπάτησε όλες τις “κόκκινες γραμμές” της η κυβέρνηση στο νέο Εργασιακό, το οποίο συμφώνησε με τους θεσμούς στοEurogroup της Μάλτας.
Αν και τα όρια των ομαδικών απολύσεων δεν αυξάνονται, διευκολύνεται η πραγματοποίησή τους, δεδομένου ότι καταργείται η προέγκρισή τους από την κυβέρνηση.
Παράλληλα, οι κλαδικές συλλογικές διαπραγματεύσεις «επανέρχονται», αλλά μετά το τέλος του Μνημονίου (τέλος 2018), ενώ οι εθνικές συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού θα παραμείνουν «παγωμένες» στο διηνεκές.
Πιο αναλυτικά, η συμφωνία κυβέρνησης – «θεσμών» σε σχέση με τους δύο βασικούς άξονες της διαπραγμάτευσης για το Εργασιακό προβλέπει τα ακόλουθα :
- Ομαδικές απολύσεις
* Δεν θα θεσμοθετηθεί καμία αύξηση στα μέχρι τώρα ισχύοντα μέγιστα επιτρεπόμενα όρια απολύσεων ανάλογα με το πλήθος των εργαζομένων που εργάζονται σε μία επιχείρηση.
Έτσι θα συνεχίσει να ισχύει πως θα μπορούν να απολυθούν :
– Έξι (6) εργαζόμενοι για επιχειρήσεις που απασχολούν 20‐150 άτομα.
– Ποσοστό 5% του προσωπικού και μέχρι 30 άτομα κάθε ημερολογιακό μήνα για επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 150 εργαζομένους
* Θα θεσμοθετηθεί η ανάληψη των αποφάσεων για τις ομαδικές απολύσεις από μια τριμερή επιτροπή (με 4 εκπροσώπους της κυβέρνησης, 4 εκπροσώπους των εργαζομένων και 4 εκπροσώπους των εργοδοτών) που θα συνιστά το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας.
Μέχρι σήμερα, το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας συγκροτούν 4 εκπρόσωποι της κυβέρνησης, 1 εκπρόσωπος των εργαζομένων (ΓΣΕΕ), 1 εκπρόσωπος των εργοδοτών (ΣΕΒ) και 1 ανεξάρτητος νομικός.
2) Συλλογικές διαπραγματεύσεις
Θα θεσμοθετηθεί ότι από το Σεπτέμβριο του 2018 (οπότε προβλέπεται να λήξει το τρέχον Μνημονιακό πρόγραμμα προσαρμογής) θα ισχύει και πάλι η αρχή της επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης για τους εργαζομένους.
Μ’ άλλα λόγια, από το Σεπτέμβριο του 2018, οι κλαδικές συμβάσεις οι οποίες θα υπογράφονται θα είναι υποχρεωτικές και για τα μη μέλη των κλαδικών εργοδοτικών ενώσεων, αρκεί οι ενώσεις αυτές να εκπροσωπούν το 51% των επιχειρήσεων του κλάδου. Παράλληλα, από την ίδια χρονική στιγμή (Σεπτ. ’18), θα υπερισχύουν οι όροι των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων (εφόσον φυσικά έχουν υπογραφεί) έναντι των όρων των επιχειρησιακών ή ατομικών συμβάσεων, εκτός εάν οι επιχειρησιακές συμβάσεις προβλέπουν καλύτερους όρους από εκείνους των κλαδικών.
Υπενθυμίζεται ότι με νόμο του 2011, θεσπίστηκε η αναστολή ισχύος της αρχής της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων και της αρχής ευνοϊκότερης ρύθμισης (υπερίσχυσης κλαδικών έναντι επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας) για όσο διαρκεί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής.
Η κυβέρνηση, σύμφωνα με κύκλους του Υπουργείου Εργασίας, συμφώνησε με τους θεσμούς να ακυρωθεί η αναστολή ισχύος των παραπάνω δύο αρχών αμέσως μετά το τέλος του τρέχοντος Μνημονιακού Προγράμματος και όχι στο τέλος του τρέχοντος Μεσοπρόθεσμου.
- Δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τον τρόπο καθορισμού του εθνικού κατώτατου μισθού.
Με άλλα λόγια, θα συνεχίσει να ισχύει το παρόν πλαίσιο το οποίο θεσπίστηκε το 2013 και το οποίο προβλέπει πως ο εθνικός κατώτατος μισθός (σ.σ. σήμερα ανέρχεται στα 586 ευρώ μικτά για όσους είναι άνω των 25 ετών) θα καθορίζεται , μετά το πέρας του Μνημονιακού Προγράμματος προσαρμογής (δηλαδή με βάση τα δεδομένα του 2013, από 1.1.2017), από την εκάστοτε κυβέρνηση μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ) και εμπειρογνώμονες του ΚΕΠΕ, κ.λπ.
Δ.Κ.
