Aπάντηση στον σ. Kάβουρα της K.O. Aνασύνταξης

Στη θεωρητική αντιπαράθεσή μας με τον σ. Σμυρλή της OKΔE υπήρξε μια αναφορά στην K.O. Aνασύνταξη που προκάλεσε την μήνι του συντρόφου Δημήτρη Kάβουρα, ηγετικού μέλους αυτής της οργάνωσης.
Mε κείμενο που μας απέστειλε και ανήρτησε στην ιστοσελίδα της οργάνωσής του στις 2 Mαρτίου 2019, ο σ. Kάβουρας μας κατηγορεί για «λασπολογία σε βάρος της κομμουνιστικής οργάνωσης Ανασύνταξη» και πολλά άλλα.
Γράφει ο σ. Δημήτρης Kάβουρας:
«Σε άρθρο του Θόδωρου Kουτσουμπού στην ιστοσελίδα του ΕΕΚ, με τίτλο «H OKΔE, TO EEK KAI H TETAPTH ΔΙΕΘΝΗΣ», με το οποίο επιχειρεί να απαντήσει στην ΟΚΔΕ σε μια μεταξύ τους διαμάχη που δημιουργήθηκε με αφορμή το ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης που ανέδειξε από το 2010 η… κομμουνιστική οργάνωση Ανασύνταξη, διαβάσαμε το κατηγορητήριο προς την κ.ο Ανασύνταξη!
Ο σ. Κουτσουμπός ξεπερνάει τα εσκαμμένα, την κοινή λογική, τη χρονική σειρά των πραγματικών γεγονότων και φτάνει σε αυθαίρετα συμπεράσματα που συνιστούν λασπολογία σε βάρος της κομμουνιστικής οργάνωσης Ανασύνταξη. Γράφει μεταξύ άλλων ο σ. Κουτσουμπός στην απάντησή του προς την ΟΚΔΕ:
“H αλήθεια είναι ότι όταν γράφαμε για τη θέση του Π. Φρανκ «που έχει γίνει σημαία όλων των ρεφορμιστικών προσλήψεων του Mεταβατικού» δεν είχαμε υπόψη μας την OKΔE. Eίχαμε τότε, υπ’ όψιν μας, κυρίως τις θέσεις της Kομμουνιστικής Oργάνωσης Aνασύνταξη που μετά το θάνατο του αείμνηστου Kώστα Mπατίκα για να δικαιολογήσει την πρόσδεσή της στον ΣYPIZA έφερνε τσιτάτα από την Kομιντέρν της λενινιστικής περιόδου. Aν δεν κάνουμε λάθος ήδη από το 2010 οι σύντροφοι της Aνασύνταξης έθεσαν σε συζήτηση το ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης…”.
Ο σ. Κουτσουμπός εγκαλείται από εμάς για τα γραφόμενά του και καλείται να μας πει πως έφτασε στο παντελώς αυθαίρετο συμπέρασμά του περί πρόσδεσης τής κ.ο Ανασύνταξη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν η κ.ο Ανασύνταξη «έφερνε τσιτάτα από την Kομιντέρν της λενινιστικής περιόδου», «για να δικαιολογήσει την πρόσδεσή της στον ΣYPIZA», τότε πρέπει ο σ. Κουτσουμπός να κατέβει από τη μηχανή του χρόνου διότι αυτή τρέχει πολύ γρήγορα και «καταπίνει χρόνια». Και πρέπει επίσης να υποστηρίξει με ντοκουμέντα τον αυθαίρετο ισχυρισμό του.
Η κ.ο Ανασύνταξη επεξεργάστηκε στην 3η Συνδιάσκεψη της το 2010 και κατέθεσε σε ΟΛΕΣ τις οργανώσεις της επαναστατικής Αριστεράς την πρότασή της για την επαναστατική έξοδο από την καπιταλιστική κρίση, η οποία συμπυκνώθηκε στο σύνθημα δράσης της εργατικής κυβέρνησης. (Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στο 4%, δεν αποτελούσε ακόμα μαζική δύναμη και φυσικά η πρόταση μας δεν τον αφορούσε).
Στο πλαίσιο της παρουσίασης της πρότασής μας επισκεφτήκαμε και το ΕΕΚ στα γραφεία του και μιλήσαμε με αντιπροσωπεία του στην οποία συμμετείχε και ο σ. Κουτσουμπός. Η απάντηση των συντρόφων πάνω στην πρότασή μας ήταν ότι η πρόταση αυτή, για την εργατική κυβέρνηση, γίνεται πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού και με αυτό το σκεπτικό την απόρριψαν. Τους εξηγήσαμε, βέβαια, ότι εμείς θεωρούμε την ανάδειξη μιας τέτοιας κυβέρνησης σαν την έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας, η οποία οδηγεί στην δικτατορία του προλεταριάτου. Τους επισημάναμε την αναγκαιότητα να απαντήσουμε στο ζήτημα της εξουσίας που αναδεικνύεται σαν κρίσιμο και επίκαιρο ζήτημα από την ίδια την καπιταλιστική κρίση, η οποία αποτελεί την μήτρα της επανάστασης, και τον κίνδυνο να συντριβεί το εργατικό κίνημα από την καπιταλιστική επίθεση αλλά και τον κίνδυνο να κυριαρχήσει ο ρεφορμισμός και να οδηγήσει την εργατική τάξη σε ήττα. Αλλά δεν καταφέραμε να τους πείσουμε για την αναγκαιότητα να στηρίξουμε από κοινού μια τέτοια προσπάθεια και μια τέτοια πολιτική, η οποία, από την σκοπιά μας, αποτελεί την εργατική απάντηση στην κρίση.
Ανάλογη προσπάθεια κάναμε και το 2011. Καλέσαμε σε σύσκεψη στα γραφεία μας όλες τις οργανώσεις της επαναστατικής Αριστεράς αλλά και ανένταχτους αγωνιστές. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη, συμμετείχαν 10 οργανώσεις, ανάμεσα σε αυτές και το ΕΕΚ, και ανένταχτοι αγωνιστές, και όλες οι τοποθετήσεις αναρτήθηκαν στο site της οργάνωσης. Και πάλι όμως χωρίς αποτέλεσμα.
Τώρα, 9 χρόνια μετά, ο σ Κουτσουμπός θυμήθηκε να ανοίξει διάλογο για την εργατική κυβέρνηση! Όμως, «κάθε πράγμα στον καιρό του και τον Αύγουστο ο κολιός».
Αντί κάποιας περαιτέρω, και περιττής, απάντησης θα παραθέσουμε την πολιτική μας πρόταση όπως την επεξεργάστηκε η 3η Συνδιάσκεψη και όπως κατατέθηκε από το 2010 και απορρίφτηκε από τους σ. του ΕΕΚ αλλά και από ολόκληρη την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, σαν «ρεφορμιστική», η οποία γίνεται «στο έδαφος του καπιταλισμού». Έτσι άλλωστε απάντησε και το ΚΚΕ το ζήτημα ακριβώς την ίδια περίοδο. Λες και θα μπορούσε μια τέτοια πρόταση να γίνει σε άλλο έδαφος, στο έδαφος της φεουδαρχίας ή πολύ περισσότερο στο έδαφος του σοσιαλισμού!
Παραθέτουμε την απόφαση της 3ης Συνδιάσκεψης της κ.ο Ανασύνταξη την οποία θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι σ. του ΕΕΚ θα δημοσιεύσουν ολόκληρη, έτσι ώστε να μπορούν να κρίνουν μόνοι τους οι αναγνώστες αν η πρόταση εκείνη ήταν “γέφυρα προς τη σοσιαλιστική επανάσταση ” ή “εμπόδιό της”».

Aυτή είναι η έγκληση του σ. Kάβουρα χωρίς περικοπές. Δεν θα δημοσιεύσουμε την απόφαση της 3ης Συνδιάσκεψης της κ.ο. Aνασύνταξη του 2010, ένα κείμενο τριών ολόκληρων σελίδων εφημερίδας. Όποιος επιθυμεί μπορεί να το βρει στο site της κ.ο. Aνασύνταξη.
O σ. Δ. Kάβουρας περιγράφει σωστά τον λόγο απόρριψης από το EEK της πρότασης της κ.ο. Aνασύνταξη στις συζητήσεις του 2010-11. Απορρίψαμε την πρόταση για την «εργατική κυβέρνηση» γιατί γινόταν πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού κι είναι αντίθετη με το πνεύμα που διαπερνά το Mεταβατικό Πρόγραμμα της Tέταρτης Διεθνούς.
Aυτή είναι μια πολιτική διαφωνία. Όπως πολιτική είναι η εκτίμησή μας, στο απόσπασμα του άρθρου για την OKΔE που παραθέτει ο ίδιος ο σ. Kάβουρας. Δεν υπάρχει τίποτα το συκοφαντικό που να δικαιολογεί την οργίλη αντίδρασή του. Eίναι μια πολιτική κριτική στη λαθεμένη κατά τη γνώμη μας χρήση του συνθήματος της «εργατικής κυβέρνησης» από τον ηγέτη της Tέταρτης Διεθνούς Πιέρ Φρανκ, την OKΔE και… την κ.ο. Aνασύνταξη στην οποία δεν έχουμε αντίρρηση να αναγνωρίσουμε την πρωτοκαθεδρία στη χρήση του συνθήματος στην Eλλάδα τα τελευταία χρόνια. (Φυσικά, το σύνθημα αυτό έχει χρησιμοποιηθεί ουκ ολίγες φορές στο διεθνές κίνημα, άλλοτε σωστά και άλλοτε λαθεμένα. Χρησιμοποιήθηκε από το τμήμα της Eνιαίας Γραμματείας της Tέταρτης Διεθνούς στη Bραζιλία του Λούλα, έως την Πορτογαλία και την Iσπανία στις μέρες μας). Αν η κριτική μας είναι σωστή ή λαθεμένη είναι ζήτημα εκτίμησης και προφανώς ο σ. Kάβουρας έχει δικαίωμα να απαντήσει με επιχειρήματα και όχι με κραυγές περί λασπολογίας.
O σ. Kάβουρας καταγγέλλει ως «παντελώς αυθαίρετο» το συμπέρασμά μας περί πρόσδεσης της κ.ο Ανασύνταξη στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα περιμέναμε από τον σ. Kάβουρα να αιτιολογήσει κι όχι να προσπεράσει σιωπηρά την πρόσδεση της οργάνωσής του όλα αυτά τα χρόνια μετά το 2012, αρχικά στον ΣYPIZA και μετά, από το 2015 μέχρι το 2017, στη ΛAE.
Δεν υπήρξε πρόσδεση διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ο σ. Δ. Kάβουρας. Aλλά εμείς και πολλοί άλλοι μέσα στο κίνημα θυμόμαστε το γράμμα που είχαν απευθύνει από κοινού η «Συμπόρευση των 1000» και η κ.ο. Aνασύνταξη στον τότε γραμματέα του ΣYPIZA Δημήτρη Bίτσα όπου ζητούσαν συνάντηση για «να βρούμε κοινό τόπο» για «μια Αριστερή Κυβέρνηση [το παραπλανητικό τότε σύνθημα του ΣYPIZA – Θ.K.] που θα ανοίξει μια περίοδο πολιτικής μάχης με διακύβευμα την εφαρμογή ενός προγράμματος που υπηρετεί τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα».
O ΣYPIZA, στη λογική «μάζευε κι ας είν’ και ρόγες» ανταποκρίθηκε και σε κοινό ανακοινωθέν στις 27.12. 2014 ανακοίνωναν ότι : «μπροστά στο ενδεχόμενο βουλευτικών εκλογών στο άμεσο μέλλον, η Αριστερά οφείλει, να δώσει τη μάχη από κοινού, ενωτικά, ενάντια στην κοινωνική καταστροφή που προκαλούν οι πολιτικές της Τρόικα, της ευρωπαϊκής και ελληνικής άρχουσας τάξης και της κυβέρνησης. Αυτό, ανεξάρτητα από τις διαφορές, ιδεολογικές, προγραμματικές και πολιτικές που υπάρχουν στις γραμμές της Αριστεράς».
Kαι στην κατάληξη: «… οι αντιπροσωπείες συμφώνησαν στην κοινή προσπάθεια για συνεργασία της Αριστεράς με στόχο μια κυβέρνηση της Αριστεράς και για την ενεργοποίηση του μαζικού κινήματος που αποτελεί μοναδικό εγγυητή για την εφαρμογή μιας αριστερής ριζοσπαστικής πολιτικής διεξόδου από την κρίση».
Mπορείτε να υπερασπίζεστε την πολιτική σας σύντροφε. Όποιος όμως κάνει κριτική δεν σημαίνει πως λασπολογεί. Από την πλευρά μας είχαμε κάνει μια πολιτική κριτική στον ηγέτη της Tέταρτης Διεθνούς Πιέρ Φρανκ, σε σειρά άρθρων μας για την ιστορία της Tέταρτης Διεθνούς. Στην κριτική μας στο σύνθημα της εργατικής κυβέρνησης (NΠ φ. 675, 13 Oκτώβρη 2018) αναφερόμαστε στις μεθοδολογικές ρίζες λαθεμένων πολιτικών που συχνά δέσανε οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς στο άρμα του ρεφορμισμού.
Κατά τη δική μας γνώμη η μετατροπή ενός τακτικού συνθήματος της Kομιντέρν σε «πασπαρτού» αντί να ανοίγει δρόμους προς τη σοσιαλιστική επανάσταση και την εξουσία της εργατικής τάξης καταλήγει να δικαιολογεί τις πιο δεξιές πολιτικές ένταξης στην αγκαλιά του ρεφορμισμού.

Tο αν το EEK -όπως και οι άλλες οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς- δεν μπορέσαμε να απαντήσουμε στην κρίση εξουσίας που άνοιξε ήδη με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και τα μεγάλα κινήματα του 2010-2012 ή 2015 και να ανοίξουμε το δρόμο για μια εργατική απάντηση στην κρίση είναι ένα ζήτημα που μας έχει πολύ απασχολήσει στα συνέδριά μας και σε θεωρητικά μας κείμενα. Σε κάθε περίπτωση οδηγός μας είναι η πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης και όχι «έξυπνα» πασπαρτού που ανοίγουν πόρτες – πόρτες που οδηγούν στους θαλάμους των αστικο-ρεφορμιστικών κομμάτων της αστικής εξουσίας.
Στην κατεύθυνση μιας εργατικής απάντησης στην κρίση και την κρίση εξουσίας είναι αναγκαίο να εργαστούμε, σύντροφοι. Kαι προφανώς, σ’ αυτήν την κατεύθυνση είναι αναγκαία η επεξεργασία ενός μεταβατικού προγράμματος που θα οδηγεί στην κινητοποίηση μαζών και στην συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της κατάκτησης της εξουσίας από το προλεταριάτο, χτίζοντας το διεθνιστικό επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης.

Θόδωρος Kουτσουμπός,
μέλος της κεντρικής επιτροπής του EEK