Κραυγή ενός απεξαρτημένου νέου
“Το 18 Άνω και το ΚΕΘΕΑ ήταν μέχρι σήμερα φάροι ελπίδας σε ένα διαμελισμένο σύστημα υγείας που έχει ήδη καταρρεύσει”
Το κείμενο που δημοσιεύουμε χρησίμευσε ως βάση στη συγκινητική -και μαχητική- ομιλία του Σπύρου, μέλους της ομάδας των Συλλογικών Δράσεων Αλληλεγγύης στο 18ΑΝΩ, στην εκδήλωση που οργάνωσαν με μεγάλη επιτυχία οι Συλλογικές Δράσεις Αλληλεγγύης στο 18 Άνω, το Δίκτυο Κοινωνικών Ιατρείων και ο Σύλλογος Υποστήριξης στο Επιστημονικό και Κοινωνικό Έργο του 18ΑΝΩ. Ήταν μια συγκλονιστική εκδήλωση, στο ασφυκτικά γεμάτο κηπάκι της Τσαμαδού 15 και στον πεζόδρομο, στα Εξάρχεια, την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου και κάλεσμα αντίστασης στο νόμο Βαρτζόπουλου που βάζει ταφόπλακα στα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης 18ΑΝΩ και ΚΕΘΕΑ και τσακίζει τη δημόσια ψυχική υγεία, παραδίδοντάς την στην εκμετάλλευση του ιδιωτικού κεφαλαίου. Παιδιά της απεξάρτησης, και απεξαρτημένοι μεγάλης ηλικίας που δύσκολα τους λες “παιδιά”, δεν παύουν όμως να είναι τα “παιδιά του 18Άνω”, με συγκίνηση και πάθος, μιλούσαν από καρδιάς για το πώς άλλαξε η ζωή τους από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα.
Σπύρος, μέλος των Συλλογικών Δράσεων Αλληλεγγύης στο 18ΑΝΩ
Φαίνεται ότι ο παρατεταμένος καύσωνας με τις υψηλότερες θερμοκρασίες των τελευταίων δεκαετιών, έθεσαν τις «ιδανικές» συνθήκες για να ψηφιστεί «εν αγνοία» και «εν απουσία» ολόκληρης της κοινωνίας το σχέδιο εξόντωσης -με καθαρά ναζιστικές τακτικές σταδιακής μείωσης/εξολόθρευσης του πληθυσμού ξεκινώντας από τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες- που το τιτλοφορούν «νομοσχέδιο».
Δεν ξενίζει κανέναν η φασίζουσα αρχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που αποφασίζει και διατάζει με μόνο γνώμονα την πολιτική της ελαχιστοποίησης των δημοσίων δαπανών και την αύξηση των κερδών του ιδιωτικού κεφαλαίου, ακολουθώντας μια τακτική βιοκοινωνικού ευγονισμού. Εκτός από το καθεστώς της απόλυτης εξαθλίωσης στο οποίο θα βρεθούν ψυχικά ασθενείς, τοξικο-εξαρτημένοι και αλκοολικοί, η «νέα τάξη πραγμάτων» που υπηρετεί η νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν αφήνει κανένα περιθώριο στην φαντασία σε ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Η βιοεξουσία φαίνεται να είναι πιο ισχυρή από ποτέ, καθώς οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες που δίνουν την χαριστική βολή σ’ ένα ήδη υποστελεχωμένο και υπό διάλυση σύστημα δημόσιας υγείας, καταστέλλουν κάθε μηχανισμό του. Η παράνομη εισβολή των εργολάβων στα δημόσια νοσοκομεία έθεσε σε διαθεσιμότητα χιλιάδες νοσηλευτές, τραπεζοκόμους και μέλη του προσωπικού καθαριότητας, μετατρέποντας τις εργασιακές σχέσεις σε ένα σύγχρονο δουλεμπόριο. Σε αυτό το καθεστώς όπου σταδιακά διαμέλισε τον εργατικό ιστό εντός και εκτός των συνδικάτων των εργαζομένων υγείας, το νομοσχέδιο-έκτρωμα αποτελεί το οριστικό χτύπημα για την δημόσια και δωρεάν απεξάρτηση. Το σχέδιο Μητσοτάκη για τον αφανισμό των δημοσίων κέντρων απεξάρτησης, αποτελεί μέρος της γενικότερης πολιτικής τού κεφαλαίου με στόχο την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του αγαθού της ψυχικής υγείας.
Στις αντίξοες αυτές συνθήκες ενάντια στον ίδιο τον Άνθρωπο, μια μικρή μερίδα αγωνιστών συνεχίζουν να αντιστέκονται για να λειτουργήσουν έστω οι βασικές λειτουργίες των μονάδων περιλθαψης των ασθενών με μοναδικό κίνητρο την αλληλεγγύη και την προσφορά στον Άνθρωπο. Το 18 Άνω και το ΚΕΘΕΑ ήταν μέχρι σήμερα φάροι ελπίδας σε ένα διαμελισμένο σύστημα υγείας που έχει ήδη καταρρεύσει. Οι αυτοοργανωμένες δράσεις ενάντια στην μεθοδευμένη σήψη των προγραμμάτων απεξάρτησης που έδωσαν φως, ζωή και ελπίδα σε γενιές ανθρώπων, μετατρέπονται άτυπα σε μέλη ενός συγκεντρωτικού τερατουργήματος που θα υπαγορεύει μια κοινή μέθοδο θεραπείας σε «ανίατες» περιπτώσεις, σε «παρίες μεταξύ παριών», σε «υπάνθρωπους» όπως τους ονομάτιζε κάποιος κάποτε. Δεν απέχουμε και πολύ από τις ιδέες εκείνου που στιγμάτισε μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων με ένα ολοκαύτωμα που η αρχή του δεν ήταν άλλη από την περιθωριοποίηση μερικών ασήμαντων και ψυχικά διαταραγμένων.
Όντας μάρτυρες ενός νέου είδους «γενοκτονίας» αυτή τη φορά με σημείο αναφοράς την ψυχιατρική υπόσταση του ατόμου, τίθεται ένα νεο πλαίσιο «διαβούλευσης των δικαιωμάτων» του ανθρώπου. Σε αυτό το νέο πλαίσιο το δικαίωμα για διαβούλευση το κατέχει ο «κανονικός», ο «ισχυρός», ο «αποδεκτός» από το σύνολο της κοινωνίας, ο «αρεστός» από τις μάζες που δεν τις αποτελούν παρά μόνο εκείνοι που δεν θα αντιδράσουν σε αυτή την «γενοκτονία» των αδυνάτων. Συνεπώς, η απουσία της πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης συμβάλουν στην αποπεράτωση της μόνης λύσης, της «τελικής λύσης», που προβλέπεται για εκείνες τις ανίατες ασθένειες που περιπλανώνται δίχως λόγο και αιτία στις πιάτσες του κέντρου της Αθήνας, σκορπώντας τον «τρόμο» και την «δυσωδία» στους φιλήσυχους κατοίκους της.
Σύντομα οι αποκρουστικές όψεις των «παριών» της γειτονιάς σας θα πληθύνουν καθώς τα κέντρα υποδοχής θα έχουν αντικατασταθεί από κέντρα κράτησης «χρόνιων ασθενών» μη λαμβάνοντας καμία θεραπεία την οποία μέχρι τώρα παρείχε ένα στεγνό πρόγραμμα. Ο μύθος των φιλήσυχων οικογενειακών γειτονιών στις παρυφές του κέντρου της Αθήνας θα μετατραπεί σε μια σύγχρονη κόλαση παρόμοια με εκείνη την οποία ζούμε εμείς, οι κάτοικοι των περιοχών του κέντρου. Ίσως μονο τότε προβλέπεται η «ευαισθητοποίηση» για τους «παρίες» αυτής της σύγχρονης δυστοπίας. Φυσικά τότε θα είναι αργά για οποιαδήποτε διαμαρτυρία καθότι η επόμενη γενιά «παριών» θα είστε εσείς με ένα αντίστοιχο νομοσχέδιο αφανισμού «κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σας!»
Η πολιτική Μητσοτάκη φαίνεται να μην σταματάει μόνο στην κατακρεούργηση των αδυνάτων αλλά και στη συστηματική γκετοποίηση του κέντρου της Αθήνας όπου κεντρικοί λεωφόροι έχουν μετατραπεί σε χώρους άτυπης στέγασης τοξικομανών με σκηνές (συγκεκριμένα στο κτήριο του ΟΑΣΑ πριν την πλατεία Καραϊσκάκη). Το φαινόμενο του «gentrification» που με τόσο καμάρι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές παινεύονται ότι θα φέρει την αστική ανάπτυξη μέσω του τουρισμού και της εστίασης στις περιοχές του κέντρου, συνθέτει τελικά την τέλεια δυστοπία ενός τοπίου κάκιστης αισθητικής με αναρίθμητα νέα υπερσύγχρονα ξενοδοχεία να οικοδομούνται κάθε μήνα, στους πρόποδες των οποίων αφήνουν την τελευταία τους πνοή οι «παρίες» αυτής της κοινωνίας.
Παράλληλα με την ανέγερση των σύγχρονων «ιερών ναών» του κεφαλαίου, η μεταφορά της πιάτσας ναρκωτικών από τα στενά περιμετρικά της ΑΣΟΕΕ και στην είσοδο του κεντρικού κτηρίου του ΟΤΕ επί της Πατησίων (με αποτέλεσμα το μπάζωμα και την μόνιμη περίφραξή του) στα στενά γύρω από το κτήριο του ΟΑΣΑ, συνθέτει μια εικόνα εγκατάλειψης του κέντρου με ωράρια λειτουργίας καθορισμένα από την έλευση και την αποχώρηση των τουριστών. Το συγκεκριμένο κτήριο του ΟΤΕ είναι ιστορικό και θα μπορούσε στο ισόγειο, στην πλευρά της Πατησίων (δίπλα από τον συμβουλευτικό σταθμό του 18 Άνω) να στεγάζει τουλάχιστον 3 επιχειρήσεις, όμως παραμένει κλειστό και ερημωμένο.
Το αντίστοιχο αποτέλεσμα θα φέρει η προσωρινή εγκατάσταση των τοξικομανών περιμετρικά του κτηρίου του ΟΑΣΑ στις γύρω επιχειρήσεις. Στις πολυκατοικίες αλλά και στις μικρές επιχειρήσεις οι κάτοικοι ζουν υπό το καθεστώς του τρόμου, λόγω των συμπλοκών μεταξύ τοξικομανών και dealers αλλά κυρίως μεταξύ των dealers, που έχουν εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς μόνιμης τρομοκρατίας και ανομίας, που συνδυαστικά με την ανοχή της αστυνομίας συνθέτουν ένα ασφυκτικό κλίμα επιβίωσης… του πιο τυχερού!
Η πλασματική εικόνα ενός πολυσύχναστου κέντρου πόλεως όπου κάθε ίχνος ζωής των κατοίκων της έχει εξαλειφθεί αφού οι καθημερινές συναλλαγές τους σε κεντρικά σημεία, όπως στα άλλοτε γραφικά στενά της Ομόνοιας, έχουν πλέον αντικατασταθεί από τις συναλλαγές μεταξύ dealers και τοξικομανών…
Αυτό το νέο καθεστώς τρομοκρατίας που με την ανοχή της αστυνομίας έχει μετατρέψει το κέντρο της Αθήνας σε άβατο για τους κατοίκους της, προσελκύει το οικονομικό ενδιαφέρον ανώνυμων εταιρειών που αγοράζουν και πουλάνε σε τιμές ευκαιρίες μερικά από τα πιο ιστορικά κτήρια της πρωτεύουσας. Συνεπώς, η αύξηση των ενοικίων σε περιοχές του της Αθήνας όπως η Κυψέλη και τα Εξάρχεια αλλά και ο ανεξέλεγκτος αριθμός των Airbnb έχουν οδηγήσει τις αντικειμενικές τιμές των ακινήτων σε αλόγιστα επίπεδα μετατρέποντας το ιστορικό κέντρο σε μια μεταμοντέρνη κόλαση που διακίνηση ναρκωτικών και τουριστικά καταλύματα συνυπάρχουν… στο ίδιο σύμπαν! Οι αδικαιολόγητες τιμές των ενοικίων που ακολουθούν την ίδια ξέφρενη ανοδική πορεία, ευνοούν και πάλι τις διεθνείς κεφαλαιοκρατικές πρωτοβουλίες των λίγων «τυχερών» ξένων επενδυτών που εξασφάλισαν κατά τις περιόδους της κρίσης μετά το 2010 ένα ή περισσότερα ακίνητα.
Είναι φανερό ότι η απουσία κάλυψης των συστημικών μέσων (ΜΜΕ και social media) στα συλλαλητήρια όπου ΚΕΘΕΑ και 18 Άνω έχουν κάνει σε Σύνταγμα και στο υπουργείο υγείας τον Ιούνιο καθώς και στην μεγαλειώδη συναυλία όπου συγκέντρωσε 12.000 κόσμο αποτελούν εσκεμμένα μέρος του απάνθρωπου σχεδίου εξόντωσης που δεν δίνει βήμα σε όποιον του εναντιώνεται.
Όπως έχει πει και η Κ. Ματσα: «…το 18 Άνω έχει μάθει να παλεύει ενάντια στις αντιξοότητες έχοντας πάντα τις πιθανότητες εναντίον του, και δεν έκανε ποτέ βήμα πίσω.»
Ας μοιραστούμε για πρώτη φορά όλοι μαζί το δυσανάλογο βάρος ολόκληρης της κοινωνίας, που μια χούφτα -θεραπευμένων και θεραπευτών- κουβαλάνε στις πλάτες τους επίσης σχεδόν μισό αιώνα και ας οραματιστούμε μια κοινωνία βασισμένη σε συλλογικές αξίες αλληλοβοήθειας και αξιοπρέπειας όπως προκύπτουν από την κοινή φιλοσοφία του 18 Άνω και ΚΕΘΕΑ για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις, μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.
Συλλογικές Δράσεις Κοινωνικής Αλληλεγγύης 18 Άνω
