Ακολουθώντας τις συνήθεις πρακτικές των προκατόχων της, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, θα καταθέσει στα θερινά τμήματα της βουλής, προς ψήφιση, το νομοσχέδιο Γαβρόλγου για την παιδεία, αποφεύγοντας έτσι, να έρθει σε αντιπαράθεση με το φοιτητικό κίνημα.
Παρά το πρόσχημα της επαναφοράς κουτσουρεμένων διατάξεων και δικαιωμάτων που είχαν καταργηθεί από τον νόμο Διαμαντοπούλου το 2011, όπως η επαναφορά του ακαδημαϊκού ασύλου, η οριστική κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος, η συμμετοχή στα όργανα διοίκησης εκπροσώπων των φοιτητών και η αλλαγή στον τρόπο εκλογής των πρυτανικών αρχών, το νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από στροφή στην επιχειρηματική λειτουργία, ως απάντηση στην διαρκή κατάρρευση των ελληνικών ΑΕΙ – ΤΕΙ, και με στόχο την αναδιαμόρφωση του χάρτη της εκπαίδευσης υπέρ του ιδιωτικού τομέα και της εναρμόνισής του με το καθεστώς της ελαστικής εργασίας και της μαζικής ανεργίας.
Η επαναφορά των φοιτητών στα όργανα διοίκησης των πανεπιστημίων επιχειρεί μια μερική επιστροφή στο μοντέλο της “συνδιοίκησης” των υπό ακήρυχτη χρεοκοπία πλέον ιδρυμάτων. Τι όμως καλεί το υπουργείο τους φοιτητές να συνδιοικήσουν; Τις διαλυμένες σχολές; Την αναζήτηση επενδύσεων;
Η επαναφορά του ακαδημαϊκού ασύλου αποτελεί μια θετική κίνηση, καθώς και το μοναδικό πραγματικό σημείο σύγκρουσης για την κυβέρνηση, με τις πιο αντιδραστικές φωνές ανάμεσα στους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης. Οι δηλώσεις του Μητσοτάκη για την παιδεία επιτίθενται στο πανεπιστημιακό άσυλο, και στο φοιτητικό κίνημα, εκφράζοντας το μένος της αντίδρασης απέναντι στο πιο οργανωμένο κομμάτι της νεολαίας.
Κανένα όμως πραγματικό πρόβλημα των ΑΕΙ-ΤΕΙ δεν λύνει το εν λόγω νομοσχέδιο. Η εντεινόμενη κατάρρευση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αποτέλεσμα της κατά 80% μειωμένης (από το 2009) χρηματοδότησης τους, της χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού και του συνόλου των δημοσιονομικών περιορισμών που υπάρχουν στους κρατικούς προϋπολογισμούς από τα μνημονιακά προγράμματα και τα μέτρα λιτότητας, επιχειρείται να απαντηθεί με μια σκληρή ένταξη ανταποδοτικών λειτουργιών στα ιδρύματα, την σύνδεση έρευνας και ανάπτυξης αλλά και των προγραμμάτων σπουδών με την αγορά εργασίας. Η αναζήτηση επενδύσεων από ένα χρεοκοπημένο ιδιωτικό τομέα μέσα στο πλαίσιο της παγκόσμιας κρίσης δεν είναι παρά το προανάκρουσμα μιας ακόμα αποτυχίας. Η αναζήτηση δανειοδότησης για τη λειτουργία των πανεπιστημίων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων είναι η κατεύθυνση στην οποία στρέφουν τα πανεπιστήμια: διατήρηση της λειτουργίας τους μέσω της υπερχρέωσης η οποία θα φορτωθεί στους φοιτητές και τους εργαζόμενους.
Η δημιουργία ολιγόμηνων εντατικών προγραμμάτων σπουδών (summer schools), διετών προγραμμάτων σπουδών για τους αποφοίτους ΕΠΑΛ, αλλά και η θεσμοθέτηση προγραμμάτων δια βίου μάθησης και παραρτημάτων των ιδρυμάτων σε χώρες του εξωτερικού, γίνονται με την θεσμοθέτηση διδάκτρων. Δίδακτρα θεσμοθετούνται πλέον σε όλα τα μεταπτυχιακά. Η κυβέρνηση της ψευτοαριστεράς όχι μόνο δεν καταργεί τα μέχρι τώρα παράτυπα θεσμικά δίδακτρα που έχουν εφαρμοστεί σε μια σειρά μεταπτυχιακών προγραμμάτων, αλλά αντίθετα τα νομιμοποιεί με στόχο να εφαρμοστούν στο σύνολο των προγραμμάτων “σε πιο λογικές τιμές”.
6 χρόνια μετά τον νόμο Διαμαντοπούλου η προσπάθεια δημιουργίας μιας ανταγωνιστικής αγοράς εκπαίδευσης έχει καταρρεύσει λόγω των αποτελεσμάτων της χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού. Η υλική κατάρρευση των πανεπιστημίων συνοδεύεται παράλληλα με την αδυναμία της απορρόφησης των αποφοίτων τους στην αγορά εργασίας. Το ποσοστό ανεργίας στους αποφοίτους ΑΕΙ έχει διπλασιαστεί από την έναρξη της κρίσης, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό αποφοίτων δουλεύει με μισθό κάτω από τον κατώτατο (σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΙΟΒΕ). Ταυτόχρονα η αύξηση των φοιτητών οι οποίοι δεν έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους μετά το κανονικό όριο φοίτησης δείχνει την αδυναμία μεγάλου μέρους του φοιτητικού πληθυσμού αφενός να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, και αφετέρου την απαξίωση των σπουδών.
Απαντάμε στους Γαβρόγλου και στους Μητσοτάκηδες πως το φοιτητικό κίνημα θα διεκδικήσει το δικαίωμα στη μόρφωση κόντρα στην προσπάθεια επιχειρηματικοποίησης και διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης. Δεν θα δεχτούμε ούτε τα αποτυχημένα Συμβούλια Ιδρύματος της Διαμαντοπούλου, ούτε την ψευτο-συμμετοχή για τη «συνδιοίκηση» των πανεπιστημίων μαζί με τους συνενόχους της χρεοκοπίας. Η μόνη πραγματική διέξοδος της παιδείας από την κρίση είναι η αναδιοργάνωση της παιδείας και της κοινωνίας σε σοσιαλιστικές βάσεις.
Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να απαιτήσει να μην περάσει κανένας νόμος που μετατρέπει την παιδεία σε αντικείμενο συναλλαγών. Ενιαία δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους. Ελεύθερη χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Φοιτητικός και εργατικός έλεγχος στις σχολές! Απέναντι στην αυτοχρηματοδότηση και την σύνδεση έρευνας και ανάπτυξης, απαντάμε: λεφτά υπάρχουν, αν δεν πληρώνουμε τους τοκογλύφους δανειστές και κάθε λογής κεφαλαιοκράτες. Διαγραφή του χρέους! Εθνικοποίηση των τραπεζών και των κεντρικών τομέων της οικονομίας χωρίς αποζημίωση στα αφεντικά για ένα σοσιαλιστικό σχέδιο αναδιοργάνωσης της παραγωγής, η μόνη πραγματική απάντηση στη μαζική ανεργία. Την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες.
ΣΔ της ΟΕΝ,
12/7/2017
