ΑΓΩΝΑΣ ΖΩΗΣ Ή ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΑΓΩΝΑΣ ΖΩΗΣ Ή ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Ολοταχώς προς μία επώδυνη συμφωνία με τους δανειστές σέρνεται η κυβέρνηση ζήτημα του Ασφαλιστικού.

Δεμένη με δική της ευθύνη χειροπόδαρα στο «άρμα» της ΕΕ και του ΔΝΤ, η κυβέρνηση αφήνει τα ασφαλιστικά ταμεία να καταρρέουν, καθιστώντας έτσι «αναγκαία» την περικοπή των συντάξεων προκειμένου να συνεχίσει να «τρέχει» η χρηματοδότηση από το χρηματοδοτικό πακέτο των δανειστών.

Η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν έγινε αντι-μνημονιακό «ανάχωμα», αλλά έχει μετατραπεί σε εφαλτήριο μιας πρωτοφανούς χρεοκοπίας του ασφαλιστικού.

Η ανατροπή της κυβέρνησης από το εργατικό κίνημα είναι απαραίτητος όρος για τη διασφάλιση της δημόσιας ασφάλισης και της ίδιας της ζωής των εργατικών και λαϊκών μαζών.

Πτωχεύουν τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας

Τις τελευταίες μέρες, σημειώθηκαν τρία σημάδια κατάρρευσης :
1. Το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) ρευστοποίησε περιουσία ύψους 90 εκατ. ευρώ για να καταβάλλει 1,1 εκατομμύρια για επικουρικές συντάξεις το μήνα Μάρτιο.
2. Το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων (ΜΤΠΥ) αποφάσισε να μειώσει μεσοσταθμικά κατά 32,5% τα μερίσματα 280.000 συνταξιούχων του Δημοσίου φέτος.
3. Το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) και το Ταμείο Πρόνοιας Ιδιωτικού Τομέα (ΤΑΠΙΤ) αρνήθηκαν να συντάξουν αναλογιστικές μελέτες προκειμένου να διερευνηθούν οι δυνατότητες περικοπής των εφάπαξ έως 25%.

Η κατάρρευση των παραπάνω ταμείων επικουρικής ασφάλισης (ΕΤΕΑ, ΜΤΠΥ) και πρόνοιας (ΤΠΔΥ, ΤΑΠΙΤ) ήταν λίγο -πολύ «αναμενόμενη», δεδομένης της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών που έχει φέρει η παραμονή της ανεργίας στο 25% εδώ και δύο χρόνια και η εκτίναξη της μερικής απασχόλησης στο 27% του συνόλου των ασφαλισμένων του ΙΚΑ.

Τα ταμεία αυτά χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, ενώ από τον περασμένο Οκτώβριο έχει απαγορευτεί -με μνημονιακό νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛΛ- η υποστήριξή του ΕΤΕΑ και των Μετοχικών Ταμείων από τον «κουμπαρά» του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών, αν και επιβάλλεται σχετική εισφορά στις επικουρικές συντάξεις άνω των 300 ευρώ. Έτσι είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένη η κατάρρευσή τους. Έτσι καταρρέει ένας ολόκληρος πυλώνας του συστήματος της δημόσιας ασφάλισης, ο οποίος προσφέρει το 25% περίπου των αποδοχών των συνταξιούχων.

Ακολουθούν και τα ταμεία κύριας ασφάλισης

Καλύτερη δεν είναι η κατάσταση των ταμείων κύριας ασφάλισης, δηλαδή βασικά του ΙΚΑ, του ΟΑΕΕ, του ΟΓΑ και του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητων Επαγγελματιών (σ.σ. γιατρών, μηχανικών, δικηγόρων).
Το ΙΚΑ θα έχει έλλειμμα φέτος 2,1 δισ. ευρώ, ο ΟΑΕΕ 800 εκατ. ευρώ, ο ΟΓΑ επιβιώνει αποκλειστικά λόγω της κρατικής χρηματοδότησης που καλύπτει το 90% των δαπανών του, ενώ ελλειμματικοί είναι οι τομείς των νομικών και των γιατρών στο ΕΤΑΑ.

Αν συμπεριλαμβάνονταν στο ταμειακό έλλειμμα των φορέων κύριας ασφάλισης, τα χρέη τους προς τον ΕΟΠΥΥ (1 δισ. ευρώ) αλλά και οι εκκρεμείς αιτήσεις απονομής σύνταξης, τότε η «τρύπα» συνολικά του ασφαλιστικού θα έφτανε τα 4-5 δισ. ευρώ. Αυτό το έλλειμμα – μαμούθ αντιστοιχεί στο 15% των ετησίων δαπανών για συντάξεις (31,5 δισ. ευρώ).

Το εν λόγω έλλειμμα μπορεί να καλυφθεί με δύο βασικούς τρόπους ή με ένα συνδυασμό και των δύο. Είτε με περικοπές συντάξεων, είτε με αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές και την «πάταξη της εισφοροδιαφυγής».
Μάταια μέτρα ενίσχυσης των εσόδων

Μάταια φαίνεται η κυβέρνηση επιχειρεί να «πείσει» τους δανειστές ότι μπορεί να αυξήσει τα έσοδα των ταμείων από την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών υπέρ της επικουρικής ασφάλισης κατά 1-1,5% αλλά και την εισφορά 20% επί του εισοδήματος των επιστημόνων, των ελευθέρων επαγγελματιών και των αγροτών.

• Τα μέτρα αυτά θα μπορούσαν να αποδώσουν σε συνθήκες οικονομικής ανάκαμψης ή έστω στοιχειωδώς «κανονικής» λειτουργίας της οικονομίας. Το 2015 σημειώθηκε ύφεση 0,3% στην Ελλάδα, τα capital controls καλά κρατούν, ενώ οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια ούτε με το «σταγονόμετρο».
• ΟΙ ελεγκτικοί μηχανισμοί του ελληνικού Δημοσίου βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με το ίδιο το Δημόσιο, σε οικονομική χρεοκοπία. Ενδεικτικά, οι «επιτόπιοι» ελεγκτικοί μηχανισμοί του ΙΚΑ απασχολούν… 27 άτομα για όλη την Ελλάδα. Παράλληλα, η δαπάνη για μισθούς εργαζομένων στα Ταμεία μειώθηκε κατά 14% το 2015 λόγω της ισάριθμης μείωσης του προσωπικού τους!!!

Πολιτική χρεοκοπία και όχι μόνο οικονομική

Η χρεοκοπία, όμως, του ελληνικού Δημοσίου δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και βαθύτατα πολιτική.
Και αυτό γιατί έχει το αστικός κράτος στην Ελλάδα μετατραπεί απλά και μόνο σε εισπρακτικό μηχανισμό για χάρη της εξυπηρέτησης ενός μη -βιώσιμου υπέρογκου «δημοσίου» χρέους, χάνοντας κάθε μέρα που περνά κάθε ίχνος «κοινωνικού» και «αναδιανεμητικού» χαρακτήρα μιας και τσακίζει κάθε κοινωνική παροχή στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Την ίδια στιγμή το υπάρχον (αστικό) θεσμικό πλαίσιο περιορίζει δραστικά κάθε εργατική πρωτοβουλία όχι μόνο καταγγελίας (π.χ. στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας), αλλά πραγματικής διεκδίκησης και δικαίωσης των αιτημάτων της.
Τα μέτρα που σχεδιάζει η κυβέρνηση προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης των εσόδων είναι στοιχειωδώς ανεπαρκή αν όχι… προσχηματικά, δηλαδή τέτοια που -τελικά- να «δικαιολογούν» τις περικοπές στις συντάξεις. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση σχεδιάζει να μειώσει κατά τα 2/3 το πρόστιμο για όσους «εργοδότες» απασχολούν αδήλωτους εργαζομένους με την προϋπόθεση ότι θα τους ασφαλίσουν… υποχρεωτικά, χωρίς όμως να έχει τους κρατικούς μηχανισμούς για να επιβάλλει στ’ αλήθεια αυτό το μέτρο.
Παράλληλα, η κυβέρνηση να δώσει ασφαλιστική ενημερότητα ακόμα και στους οφειλέτες των ταμείων, αρκεί να ξεκινήσουν από την 1η Ιανουαρίου του 2017 να καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές τους με βάση το νέο σύστημα, οι οποίες εμφανίζονται ως χαμηλότερες σε σχέση με το σημερινό σύστημα των ασφαλιστικών κλάσεων για όσους δηλώνουν εισόδημα έως 10.000 ευρώ. Βέβαια, τίθεται το ερώτημα τι θα γίνει μέχρι τότε με 370.000 οφειλέτες του ΟΑΕΕ που βρίσκονται ανασφάλιστοι αυτή τη στιγμή ; Ακόμα και αν οι δανειστές δεχθούν αυτά τα μέτρα, είναι αμφίβολο αν θα αποδώσουν τα προσδοκώμενα σε οικονομικές και πολιτικές συνθήκες σαν τις σημερινές.

Εργατική λύση στο ασφυκτικό κοινωνικό πρόβλημα του Ασφαλιστικού

Το πρόβλημα εκατοντάδων χιλιάδων φτωχών μικροαστών, μαζί και εκατομμυρίων εργαζομένων που εργάζονται στις επιχειρήσεις τους, δεν είναι η χαμηλή ή η υψηλή εισφορά προς τον ΟΑΕΕ, αλλά το καθημερινό τους μεροκάματο, μιας και η εσωτερική κατανάλωση, χάρη στην οποία οι ίδιοι επιβιώνουν, πέφτει μέρα – τη μέρα.
Η συγκεκριμένη κοινωνική κατηγορία δεν έχει άλλη επιλογή από το συνεταιρισμό, ο οποίος θα μπορούσε να επιβιώσει μόνο με κρατική στήριξη κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση στα πλαίσια της εργατικής εξουσίας, ενός εθνικοποιημένου -χωρίς αποζημίωση– τραπεζικού κλάδου και μιας δημοκρατικά σχεδιασμένης οικονομίας. Αν δεν ανατραπούν οι σχέσεις εξουσίας και ιδιοκτησίας, δεν υπάρχει κανένα μέλλον για την ασφάλιση και τη ζωή μας.

Δ.Κ.