Αγώνας ενάντια στη ΜΚΟ PRAKSIS

Αγώνας ενάντια στη ΜΚΟ PRAKSIS

Το Μάιο του 2018 οι εργαζόμενοι στον τομέα της στέγασης προσφύγων της ΜΚΟ PRAKSIS έθεσαν με ενυπόγραφη επιστολή προς τη διοίκηση της οργάνωσης ερωτήματα που σχετίζονταν με το εργασιακό καθεστώς υπό το οποίο εργάζονταν (συνεχείς και μικρής διάρκειας συμβάσεις που δημιουργούν συνθήκες επισφάλειας). Η διοίκηση, ως απάντηση, ξεκίνησε μια έντονα επιθετική στάση, ειδικότερα απέναντι σε εκείνους που η ίδια θεώρησε πρωτεργάτες της κίνησης αυτής, προβαίνοντας σε αύξηση του όγκου εργασίας, σε αλλαγή θέσεων εργασίας, σε υποβάθμιση του ρόλου των συγκεκριμένων εργαζόμενων. Η προσπάθεια δε, χρέωσης κενών, λαθών και παραλείψεων στους εργαζόμενους αναπτύχθηκε τεχνηέντως από τους ιθύνοντες.
Οι ίδιες οι ΜΚΟ αρνούνται να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη και, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος νίπτουν τας χείρας τους, αποδίδοντας ευθύνες στις χρηματοδοτικές ροές και πηγές, στο δύσκαμπτο γραφειοκρατικό κράτος, οπουδήποτε αλλού δηλαδή, πέραν των ιδίων. Είναι άλλωστε, γνωστή η τακτική του ηθικού εκβιασμού των εργαζομένων για την κάλυψη των κενών από εκείνους, για τη συνέχιση της παροχής εθελοντικής εργασίας από τους εργαζόμενους προς τους πληθυσμούς που εξυπηρετούν (στην περίπτωση αυτή, προς τους πρόσφυγες). Θεωρούν, πως η πίστη του εργαζόμενου στη ΜΚΟ οφείλει(!) να παραμείνει «ακλόνητη» ανεξάρτητα από τις παραλείψεις και τα λάθη της διοίκησης. Πως ο εργαζόμενος οφείλει(!) να εκτελεί τα καθήκοντά του, χωρίς να διεκδικεί τα αυτονόητα εργασιακά του δικαιώματα. Η μέριμνα των ανθρωπιστικών διοικήσεων αφορά πρωτίστως στη διατήρηση της (αυτό)εικόνας του καλού Σαμαρείτη με την αγόγγυστη προσφορά κοινωνικού έργου προς τους πληγέντες πληθυσμούς εικόνα που, για να παραμείνει άσπιλη, μεταθέτει τα λάθη και τις όποιες διοικητικές αστοχίες στους εργαζόμενους τους οποίους και στοχοποιεί ιδιαίτερα όταν η στάση τους είναι διεκδικητική και μάχιμη.
Είναι φυσικό να υπάρξει αντίδραση σε όλα αυτά από τους εργαζόμενους, ειδικότερα μετά την πρώτη εκδικητική απόλυση εργαζομένου, στα τέλη Ιουνίου 2018. Οι διεκδικήσεις του σωματείου υπήρξαν έντονες τόσο για την άρση της απόλυσης και την καθιέρωση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας για όλους όσο και για την αναγνώριση του πραγματικού καθεστώτος εργασίας των συναδέλφων στις ΜΚΟ που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Οι συλλογικοί και μαζικοί αγώνες των εργαζομένων σε όλες τις ΜΚΟ ανάγκασαν την εργοδοσία της PRAKSIS να αλλάξει γραμμή πλεύσης, ρίχνοντας τους τόνους της επίθεσης προς τους εργαζόμενους, καθησυχάζοντάς τους αναφορικά με την καθημερινή εργασιακή τους ασφάλεια. Παρά τις φαινομενικές αυτές αλλαγές, η ανάκληση της απόλυσης δεν πραγματοποιήθηκε και για το λόγο αυτό στις 12 Απριλίου 2019 θα βρεθούμε αντιμέτωποι στα δικαστήρια.
«Επειδή, λοιπόν, για το ΣΒΕΜΚΟ:
– τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι αδιαπραγμάτευτα,
– η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν προσωποποιείται, αλλά αποτελεί πολιτική επιλογή της εκάστοτε διοίκησης,
– η διοίκηση της εκάστοτε ΜΚΟ έχει την εργοδοτική ευθύνη των πράξεων της και όχι ο όποιος χρηματοδότης βρίσκεται στο διάβα της,
– είναι ηλίου φαεινότερον πως το ανθρωπιστικό προσωπείο πέφτει όταν διακυβεύεται η οικονομική ευμάρεια της κάθε Μη Κυβερνητικής Επιχείρησης,
– η συλλογικοποίηση των αιτημάτων και η διεξαγωγή κοινών αγώνων αποτελούν μονόδρομο απέναντι στην καταστρατήγηση όσων μας οφείλουν,
δηλώνουμε την έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη μας στον αγώνα του απολυμένου συναδέλφου μας.
ΚΑΝΕΝΑΣ/ΜΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ/ΝΗ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΚΟ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ – ΆΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΙΣ/ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ/ΟΥΣ ΣΕ ΜΚΟ ΣΕ ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 12/04/2019, 09:00-13:00
ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ 09:00, ΚΤΙΡΙΟ 9, ΑΙΘ.10
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ- ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»
Σ.